We zitten weer langs elkaar heen te praten, volgens mij.
Niet helemaal.
Ok, feiten, ik begrijp welk verschil jij maakt. Dat een bloem rood is, is voor jou een feit, dat ik die mooi vindt een mening.
Dan geldt er nog: er gaat nog iets vooraf aan bloem, rood, benoeming, ... .
Maar goed, ik ga het niet te moeilijk maken. In de menselijke ervarning is het zeker van belang dat er wettelijke zaken zijn en dat die aangepakt worden, dat ontken ik ook niet. En ook niet dat er een onderscheid kan gemaakt worden tussen ideaal, en niet-ideaal, constructief en schadelijk gedrag. Dat speelt zich allemaal af binnen de menseljke ervaring en dat hoeft niet ontkent te worden. Daar kan gewoon op ingespeeld worden, zoniet, wordt de menselijke ervaring ontkend, en dat is niet de bedoeling.
Ik zeg gewoon dat er nog iets aan vooraf gaat. En als dat in zicht komt, dan is er nog steeds gepast reageren is op de menselijke ervaring, maar dat het wel zijn densiteit, zijn zwaarte, zijn kleverigheid verliest, ook wat betreft al die zo "foute" zaken. Ze worden dan niet ontkent, ze worden dan niet onder de mat geveegd of genegeerd, ze worden gezien voor wat ze zijn: dingen die zich nu eenmaal voordoen binnen de menselijke ervaring, geen reden tot heftige, kleverige reacties erop, en al helemaal niet als het zo abstract is dat het zich niet hier en nu voor je voordoet. De zwaarte "ochot, ochot, de wereld is verdoemd, overal gevaar, overal misleiding, hoe erg, hoe erg" is er dan uit.
In de menselijke ervaring komt goed nooit zonder kwaad, constructie nooit zonder destructie, ja... je voelde het al aan in wat je laatst aanvulde: het is nooit zonder dualiteit. Vooraf aan deze menselijke ervaring is er geen dualiteit en ook geen non-dualiteit trouwens, of toch geen onderscheid tussen dualiteit en non-dualiteit. In de menselijke ervaring wel... en die is er, die hoeft niet ontkent te worden en daar zijn er de feiten, daar zijn er de dingen die kunnen en niet kunnen, en daar is het optreden tegen wat niet kan, betrokkenheid, en zo... allemaal mee eens.
Dus, ik lees wel goed, ik heb het echter over ook nog vooraf aan feiten. En kijk, daar kan je iets mee. Met die feiten niet. Je kan daar gepast op reageren in de mate dat je er op kan reageren (dus niet gaan ochotochotten), en door dat inzicht in wat er aan vooraf gaat wordt dit zelfs alleen maar gepaster, de kleverigheid is er dan uit, en dan wordt je reactie, je bewegen in die menselijke ervaring alleen maar zuiverder, niet meer zo paniekerig en druktemakend.
Maar als vaststaat, dat een bepaalde goeroe mensen misleidt, dan dient dat wettelijk te worden aangepakt. Zoals ik al aangaf. En als het bewezen is, dát er sprake is van misbruik (vaak seksueel misbruik) dan is dat een feit, en geen mening. Maar dat zul je waarschijnlijk, zelf ook wel zo zien.
Akkoord.
Er is veel oplichterij in spirituele zin. Omdat veel zaken immers niet tastbaar of bewijsbaar zijn en zich min of meer in geestelijke zin afspelen. Daarom dien je extra alert te zijn op oplichters, die zich ten onrechte "goeroe" noemen.
Als je daar bevattelijk voor bent, doordat je aan alles blijft kleven, wel ja.
Maar dan nog... ik kan voor jou niet voorkomen dat je tegen gaat komen wat je aantrekt, zelfs niet met duizend waarschuwingen. Daarom... wil je iets voorkomen voor jezelf, pak het dan aan waar het begint: voor dat er kleverigheid is dat zich aan vanalles gaat vastplakken en je in allerlei sitauties doet verstrikt geraken.
Los daarvan, ja, eens, die misleiders, misbruikers moeten gestraft worden. Maar het is ook niets om je druk te maken, jij gaat ze niet zelf kunnen straffen, dus laat dat aan de instanties over die hier voor dienen, en steun ze, ok, allemaal goed. En als je zelf misbruikt wordt of je merkt dat iemand misbruikt wordt... dan wordt het concreet (dan zijn we niet meer aan het ochotten), reageer dan op de gepaste wijze, rustig, niet kwaad, paniekerig, vol kleefstof, maar zuiver, spontaan, zoals je voelt dat je moet reageren.
En wil je helpen voorkomen dat anderen in die kleefbrij verstrikt raken, breng ze dan tot van die kleverigheid afgeraken, dat is de meeste efficiente hulp dat je kan bieden, veel efficienter dan te gaan zwaaien met gevaren en doemscenario's, waar mensen door hun kleverigheid toch in vernesteld gaan geraken als ze niet alert genoeg zijn over hun eigen kleverigheid, hoe veel je ze ook waarschuwd. Daar gaat het om, en ja, daar blijf jij naast praten. Maar goed, geen probleem, ik hoef het laatste woord niet, ik draag gewoon bij op mijn manier, iedereen mag er zo veel omheen praten als die wil, en ik maak gewoon ook mijn praatje af, klaar.
Wat betreft Advaita Vedanta en non-dualiteit heb ik ooit een boek gelezen van Philip Renard, genaamd "Non-dualisme". Dat vond ik wel een mooi boek met goede uitleg. Maar je kunt daar ook mee aan haal gaan, en het ondergeschikt maken aan je individuele denken. Dan leer je er niks van, maar gaat het slechts onderdeel uitmaken van je denkpatronen.
Ja, zeker. Het lijkt er alleen wel op dat je dit nu aanhaalt omdat je het op mijn vooraf aan meningen, feiten lijkt te projecteren waar ik naar verwijs. Ik voel mij echter niet aangesproken. Ik maak niets ondergeschikts, ik zie gewoon wat zwaarheid brengt, en wat lichtheid brengt, en welk van de twee de meest gepaste reactie geeft op wat zich voordoet. Niets hoeft daarmee ontkend worden, er hoeft geen onbetrokkenheid te zijn, er hoeft geen wegkijken van de wereld te zijn, dat alles kan zich blijven voordoen, maar het kan zijn kleverigheid gewoon verliezen, daar gaat het om. En dat... dat opent gewoon nieuwe perspectieven.
Wat ik een goede Nederlandse Leraar vind, is Ton Lathouwers. Hij heeft zijn wortels in het Zenboeddhisme.
Eens.
En PS: ik lees geen boeken meer.
