Vooraf aan..
Dat is heel lang de insteek geweest, en nog steeds.
Wiens insteek?
Het is gewoon een manier van verwoorden. Je kan daar veel belang aan hechten en dan je punt maken er tegen. Het blijft een manier van verwoorden, niets om letterlijk te nemen. Er is in werkelijkheid geen vooraf en achteraf. Er doet zich wel verschijning voor, beleving, ervaring doet zich voor, is er niet altijd, hoeft er niet altijd te zijn, vandaar verwoord als achteraf.
Het is een 'dwaal-verwijzing', vooraf aan wat?
Vooraf aan de verschijning. Jij verschijnt hier op het forum, als iemand die beleeft en ervaart. Dit hoeft het in zicht zijn dat er in werkelijkheid niemand is die beleeft en ervaart niet te vertroebelen, maar als je wat zich tijdelijk voordoet gaat ontkennen, dan krijg je verschijning, iets dat zich voordoet, dat zijn eigen verschijnen gaat ontkennen. Met alle gevolgen vandien die ik hierboven al heb geschetst. Terwijl het toch ook voor jou duidelijk is, zoals je gesteld hebt, dat er beleving is van 'iemand' te zijn die een 'ander' aftast, en met heel zijn uitleg hier zichzelf komt verantwoorden. Dat hoeft toch helemaal niet ontkend te worden? Gewoon gezien. Niet verdoezelen.
Het 'vooraf' voed de illusie, de vertroebeling.
Dat doet het blijkbaar voor jou? Wat maakt dat dit dit doet aan 'iets dat er niet is'? Het is beleving, ervaring... ervaring van mijn woorden door jou. Ontken de ervaring beter niet, zet het niet buiten spel, het doet zich voor, en niet altijd zo prima hoor. Maakt niet uit, maar het kan wel gezien worden, in plaats van een verblinding hiervoor.
Woorden, gedachten, ideeën etc, zijn dat wat we gewoon zijn om indrukken om te zetten in 'ervaringen.. en die ervaringen volgen op de directheid van 'de wilde natuur zo als die is.
Die 'wilde natuur.. daar is niemand, en kan niemand zijn, de iemand is een 'verzonnen' ervaring/beleving. Vooraf de beleving van iemand is niks anders dan 'ervaring..
Allemaal juist, en toch verschijn jij als een belever van die wilde natuur en kom je hiermee je punt verdedigen. En daarmee is er effect van mij en mijn woorden. Toch niet zo moeilijk om te zien?
Er is niks mis met ervaring/beleving, het is eenvoudig meer van het zelfde.
Juist, er is niets mis met de ervaring/beleving te zien verschijnen als iets dat wel degelijk verschijnt, in plaats van het te ontkennen of verdoezelen. Het is die beleving die hier op het forum komt schrijven. En die beleving beleeft mijn woorden op een bepaalde manier, het heeft een effect. Actie, reactie. Hier blind voor zijn, en gewoon maar doorgaan als beleving te verwoorden dat je er niet bent, is hier gewoon niet op zijn plaats. Het is niet nodig wat verschijnt te ontkennen om de werkelijkheid dat er niemand is in zicht te houden. Het erkennen bedekt de werkelijheid niet, echt niet. Het maakt alleen maar dialoog mogelijk, waarvan je aangaf dat die prima gaande was tussen jou en Gouden Middenweg. Prima toch? Voor mij geeft dit geen conflict met wat werkelijk is. Het vertroebeld niets, voedt geen illusie, het maakt gewoon dialoog mogelijk, het ontloopt het niet.
