Boeddha Forum

! 

• Tijd als illusie: Veel mystici, zoals in de tradities van Advaita Vedanta, boeddhisme, en christelijke mystiek, beschouwen tijd als een illusie die voortkomt uit de identificatie met het ego. In deze visie bestaat tijd alleen in de context van het menselijke bewustzijn en het idee van 'afgescheidenheid'. Zodra men door deze illusie heen breekt en het non-duale besef van het 'nu' ervaart, is er geen tijd meer in de conventionele zin – alles is eeuwig aanwezig.
  
  
• Het eeuwige moment: Mystici zoals Meister Eckhart, en ook in bepaalde boeddhistische en hindoeïstische tradities, benadrukken het idee van een tijdloos 'nu' – het enige moment dat echt bestaat. Ze stellen dat het enige dat werkelijk is, het huidige moment is, en dat alles wat voorbij is, slechts een constructie van het denken is. In deze visie is het hele universum altijd in een staat van 'nu', voorbij de dualiteit van verleden, heden en toekomst.
  
  
• Cyclische tijd: In sommige mystieke tradities, zoals het hindoeïsme, wordt tijd gezien als cyclisch. Dit betekent dat gebeurtenissen en ervaringen zich herhalen in een onophoudelijke stroom van schepping, instandhouding en vernietiging. In deze visie is tijd niet een lineaire progressie van gebeurtenissen, maar een terugkerend patroon waarin alles uiteindelijk weer in zijn oorspronkelijke staat terugkeert.
  
  
• De tijd van de ziel: In bepaalde christelijke mystieke tradities wordt tijd soms gezien als iets dat verbonden is met de reis van de ziel. De ziel zou door verschillende fasen van ervaring gaan en uiteindelijk terugkeren naar een staat van eenheid met het Goddelijke. Deze visie van tijd is niet strikt lineair, maar meer als een proces van spirituele groei en zelfrealisatie.

Ik denk eerder instinctief.