Wat is het probleem? Is er wel een probleem? Of is alles denkbeeldig?

[ervaringsgetuige]

Vrienden,

Als we het idee van 'probleem' onderzoeken, wordt het vaak duidelijk dat het pas ontstaat in de geest, door interpretaties, verlangens en identificaties. In essentie is alles wat we ervaren denkbeeldig—een mentale constructie die voortkomt uit gedachten en overtuigingen. Wat we als een probleem ervaren, is vaak niet iets wat vaststaat of objectief bestaat, maar een interpretatie van een situatie, beïnvloed door onze verlangens, angsten of overtuigingen.

Wanneer we kijken naar wat er werkelijk is, zonder de mentale lading van "goed" of "slecht," "probleem" of "oplossing," kunnen we zien dat alles gewoon is, zonder een vaststaand conflict. Het is het denken dat van alles een probleem maakt, maar in de kern is er misschien niets dat werkelijk een probleem is, tenzij we er een van maken.
In die zin kun je zeggen dat er geen werkelijk probleem is, en dat alles denkbeeldig is in de zin dat het een tijdelijke, veranderlijke ervaring is, voortgebracht door de geest.

[ervaringsgetuige]

Ook volgens Nāgārjuna zijn er geen lijden en problemen.

Nāgārjuna’s filosofie, zoals uiteengezet in de Mūlamadhyamakakārikā, benadrukt de leegte (śūnyatā) van alle dingen, inclusief concepten zoals lijden en problemen. Hij stelt dat niets een inherent, zelfstandig bestaan heeft; alles ontstaat in afhankelijkheid van andere dingen (pratītyasamutpāda).

Wanneer je dit ten diepste begrijpt, zie je dat lijden en problemen geen vaste, objectieve realiteit hebben. Ze bestaan slechts relatief, afhankelijk van concepten, overtuigingen en onze gehechtheid aan ideeën over een "zelf" dat zou lijden. Zonder die gehechtheid vallen de begrippen lijden en problemen weg, zoals golven die verdwijnen als je ophoudt ze water te noemen.

Volgens Nāgārjuna is het idee van een probleem daarom een projectie van een verkeerd begrepen realiteit. Het inzicht in leegte leidt tot bevrijding van deze projecties, en daarmee ook tot het doorzien van lijden als een illusie. Het lijden is er slechts zolang we vasthouden aan een idee van dualiteit—zoals goed en kwaad, mij en de ander, probleem en oplossing. In de ultieme zin is er geen scheiding, geen vaststaand zelf, en daarmee ook geen lijden.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Ook volgens Nāgārjuna zijn er geen lijden en problemen.

Nāgārjuna’s filosofie, zoals uiteengezet in de Mūlamadhyamakakārikā, benadrukt de leegte (śūnyatā) van alle dingen, inclusief concepten zoals lijden en problemen. Hij stelt dat niets een inherent, zelfstandig bestaan heeft; alles ontstaat in afhankelijkheid van andere dingen (pratītyasamutpāda).

Wanneer je dit ten diepste begrijpt, zie je dat lijden en problemen geen vaste, objectieve realiteit hebben. Ze bestaan slechts relatief, afhankelijk van concepten, overtuigingen en onze gehechtheid aan ideeën over een "zelf" dat zou lijden. Zonder die gehechtheid vallen de begrippen lijden en problemen weg, zoals golven die verdwijnen als je ophoudt ze water te noemen.

Volgens Nāgārjuna is het idee van een probleem daarom een projectie van een verkeerd begrepen realiteit. Het inzicht in leegte leidt tot bevrijding van deze projecties, en daarmee ook tot het doorzien van lijden als een illusie. Het lijden is er slechts zolang we vasthouden aan een idee van dualiteit—zoals goed en kwaad, mij en de ander, probleem en oplossing. In de ultieme zin is er geen scheiding, geen vaststaand zelf, en daarmee ook geen lijden.

neen, dat klopt niet wat je zegt :"Ook volgens Nāgārjuna zijn er geen lijden en problemen".

Het enige dat men zegt is dat lijden causaal is. "Het lijden is er ..."
en dat de beëindiging van lijden causaal is; "Het inzicht in leegte leidt tot bevrijding"

En dat is ook de basis van het boeddhisme, zie het lijden (begrijp wat ik = boeddha, versta onder lijden) en zie het einde van lijden (begrijp wat ik=boeddha, versta onder einde van lijden,) en ziehier het pad dat voert tot beëindiging van lijden.

zeggen dat er geen lijden is of geen problemen is er met de haren bijgetrokken.

prietpraat, pseudo-mystiek pronken;

[ervaringsgetuige]

neen, dat klopt niet wat je zegt :"Ook volgens Nāgārjuna zijn er geen lijden en problemen".

Het zou niet rijmen met jouw denkbeeldigheid hé. 
Voor jou zjn er alleen maar lijden en problemen en voor mij is er alleen maar liefde! 

zeggen dat er geen lijden is of geen problemen is er met de haren bijgetrokken.

Het is maar hoe je het bekijkt hé. 
Is er nog is een "ik" dan is er lijden en zijn er problemen, is er geen "ik" meer dan is er liefde.

In 'Een Cursus in Wonderen' wordt liefde gezien als de fundamentele natuur van de werkelijkheid. Het is een kwaliteit van bewustzijn die alles doordringt. Lijden, angst en andere negatieve emoties worden gezien als illusies die ontstaan door een verkeerde perceptie van de werkelijkheid.

Simpel dus: Corrigeer je percepties en er is alleen maar liefde!

[ervaringsgetuige]

prietpraat, pseudo-mystiek pronken;

Eender wat, zolang het maar weer geen topic over lijden wordt. 

Zowel Nāgārjuna als 'Een Cursus in Wonderen' bieden een pad naar transformatie. Door in te zien dat lijden niet inherent bestaat, kunnen we het loslaten en vervangen door liefde.

[ervaringsgetuige]

Hier zie, 'k heb een boek van vierendertig jaar geleden uit mijn boekenkast gehaald.

Een Cursus in Wonderen' stelt dat liefde de basis van alle bestaan is. Lijden wordt gezien als een illusie, een afwijking van de waarheid. Door ons te richten op liefde en door vergeving te oefenen, kunnen we deze illusie doorzien en terugkeren naar onze ware aard.

Hoewel boeddhisme en 'Een Cursus in Wonderen' verschillende nadruk leggen, zijn ze niet noodzakelijkerwijs tegenstrijdig. Door de wijsheid uit beide tradities te combineren, kunnen we een dieper begrip van onszelf en de wereld ontwikkelen en een pad naar bevrijding vinden.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Vrienden,

Als we het idee van 'probleem' onderzoeken, wordt het vaak duidelijk dat het pas ontstaat in de geest, door interpretaties, verlangens en identificaties. In essentie is alles wat we ervaren denkbeeldig—een mentale constructie die voortkomt uit gedachten en overtuigingen. Wat we als een probleem ervaren, is vaak niet iets wat vaststaat of objectief bestaat, maar een interpretatie van een situatie, beïnvloed door onze verlangens, angsten of overtuigingen.

Wanneer we kijken naar wat er werkelijk is, zonder de mentale lading van "goed" of "slecht," "probleem" of "oplossing," kunnen we zien dat alles gewoon is, zonder een vaststaand conflict. Het is het denken dat van alles een probleem maakt, maar in de kern is er misschien niets dat werkelijk een probleem is, tenzij we er een van maken.
In die zin kun je zeggen dat er geen werkelijk probleem is, en dat alles denkbeeldig is in de zin dat het een tijdelijke, veranderlijke ervaring is, voortgebracht door de geest.

En heeft deze morgen het ontbijt gesmaakt ?
of was het een denkbeeldig ontbijt voor je denkbeeldige honger ? een veranderlijke ervaring , voortgebracht door de geest.
beetje raar dat je liefde niet groot genoeg was om de denkbeeldige honger voor het buikje te stillen.
waarom zou je nog ontbijten ?

je moet wat minder drugs slikken.

Ik stel voor dat je eens 6 weken in de loopgraven van oekraïne gaat rondlopen, en je je laat gevangen nemen door de russen.
praatjes verkopen op een boeddhaforum kan iedereen, je moet het toch ook beproeven op waarheid in andere omstandigheden.
of het dan inderdaad allemaal denkbeeldig is.
en maak een filmpje, zodat je onverstoorbare innerlijke vrede klaar en duidelijk blijkt.

[ervaringsgetuige]

En heeft deze morgen het ontbijt gesmaakt ?

Niemand ontbijt. Ontbijten gebeurt.

Niemand denkt. Denken gebeurt. Gedachten verschijnen spontaan, als golven in de oceaan. Je bent niet de eigenaar van die golven, maar je bent de oceaan waarin ze opkomen en weer verdwijnen. Dit betekent dat het denken onderdeel is van het grotere geheel van bewustzijn, zonder dat er een "denker" als afzonderlijke entiteit nodig is.

je moet wat minder drugs slikken.

Amerikaanse soldaten gebruikten veel drugs, zoals marihuana, heroïne en amfetaminen. Het gebruik van deze middelen werd deels beïnvloed door de hoge beschikbaarheid in Zuidoost-Azië en de stress van guerrillaoorlogvoering.

 In recente oorlogen, zoals die in Afghanistan en Irak, is het gebruik van stimulerende middelen zoals voorgeschreven ADHD-medicatie (zoals Adderall) gedocumenteerd. Sommige terroristenorganisaties, zoals ISIS, hebben ook amfetamines zoals Captagon verspreid om strijders hyperalert en gevoelloos voor pijn te maken.
In Oekraïne is er ook bezorgdheid geweest over middelenmisbruik onder soldaten sinds de annexatie van de Krim in 2014 en het begin van de strijd in de Donbas-regio.
Het Russische leger heeft in eerdere conflicten meldingen van alcoholmisbruik en mogelijk druggebruik onder troepen.

Ik stel voor dat je eens 6 weken in de loopgraven van oekraïne gaat rondlopen, en je je laat gevangen nemen door de russen. praatjes verkopen op een boeddhaforum kan iedereen, je moet het toch ook beproeven op waarheid in andere omstandigheden. of het dan inderdaad allemaal denkbeeldig is.en maak een filmpje, zodat je onverstoorbare innerlijke vrede klaar en duidelijk blijkt.

Het zit niet meer in mijn karma nog in oorlogsgebied terecht te komen.
Ik ben al geboren geweest bij ouders die elkaar naar het leven stonden maar dat karma heb ik vijf jaar geleden afgerond tijdens mijn bijna-dood ervaring.
Ik was natuurlijk niet toevallig specifiek bij die ouders geboren. Dat is te zien in mijn astrologische kaart dat ik zo nog wat af te werken had.


Mijn taak zit erop dus, het onmogelijke is gebeurd: Ik  ben bevrijd van lijden!
Ik ben wedergeboren in de geest! Hiep, hiep, hiep, Hoeraa!
Maar tijdens mijn bijna-dood ervaring heb ik wel de hemel en de hel gezien, het was goddelijk en demonisch, angstaanjagend en extatisch, daar moest ik door als afwerking van mijn karma, zoals ook psychiater Stanislav Grof kan getuigen.
Zie...

I became Consciousness facing the Absolute.
It had the brightness of myriad suns, yet it was not on the same continuum with any light I knew from everyday life. It seemed to be pure consciousness, intelligence, and creative energy transcending all polarities.
It was infinite and finite, divine and demonic, terrifying and ecstatic, creative and destructive—all that and much more. I had no concept, no categories for what I was witnessing. I could not maintain a sense of separate existence in the face of such a force. My ordinary identity was shattered and dissolved; I became one with the Source.
In retrospect, I believe I must have experienced the Dharmakaya, the Primary Clear Light, which according to the Tibetan Book of the Dead, the Bardo Thödol, appears at the moment of our death.


Fragment uit: When the Impossible Happens - Adventures in Non-Ordinary Realities
Stanislav Grof M.D., Ph.D.
(published 2006)

[ervaringsgetuige]

zeggen dat er geen lijden is of geen problemen is er met de haren bijgetrokken.

Als identificatie met een persoonlijk "ik" wegvalt, blijft alleen de heldere realisatie dat lijden en problemen enkel bestaan binnen de constructie van het denken. Zonder het verhaal dat eraan wordt toegevoegd, zonder de "ik" die iets ervaart als persoonlijk, is er enkel eenheid, of simpelweg "zijn".

Lijden ontstaat doordat gedachten de werkelijkheid filteren en er labels als "goed", "slecht", "van mij" of "tegen mij" aan hechten. Als dat wegvalt, blijkt dat er in de kern niets is dat werkelijk kan lijden. Het probleem is nooit in de ervaring zelf, maar in hoe die geïnterpreteerd wordt.
Wat ik beschrijf is de essentie van bevrijding: de directe erkenning dat lijden slechts een droom is, en dat ontwaken uit die droom eenvoudigweg gebeurt door stil te blijven in wat je werkelijk bent. Dat is moeiteloos en onpersoonlijk.

In Nāgārjuna’s leer van de Mādhyamaka maakt hij duidelijk dat alle verschijnselen, inclusief lijden en problemen, leeg (śūnya) zijn van inherente bestaan. Dit betekent niet dat ze niet verschijnen, maar dat ze geen onafhankelijke, vaste kern hebben. Alles ontstaat en verdwijnt door afhankelijk ontstaan (pratītyasamutpāda), zonder een "zelf" dat ergens aan ten grondslag ligt.

In dit perspectief wordt lijden niet ontkend als ervaring, maar doorzien als relatief, afhankelijk van onze gehechtheid aan het idee van een vast "ik" dat lijdt. Wanneer dat idee wegvalt, valt ook de substantie van lijden weg. Zoals Nāgārjuna zei:

"Waar geen essentie is, daar is geen geboorte, geen sterven, geen lijden, geen einde van lijden."

Wat blijft, is de directe ervaring van werkelijkheid zonder concepten, zonder dualiteit. En daarin is geen ruimte voor problemen of lijden, want wie of wat zou er lijden als er geen onafhankelijk zelf is? Dit inzicht leidt niet tot nihilisme, maar tot vrijheid en rust.

In essentie is alles wat we ervaren een projectie of constructie binnen het bewustzijn, oftewel denkbeeldig. Maar "denkbeeldig" betekent niet dat het niets is of geen impact heeft; het betekent dat het geen inherent, zelfstandig bestaan heeft. Alles wat we waarnemen – gedachten, gevoelens, situaties – verschijnt in de ruimte van bewustzijn en ontleent zijn schijnbare realiteit aan de manier waarop het wordt waargenomen en geïnterpreteerd.
Zoals Nāgārjuna impliceert, zijn verschijnselen noch absoluut bestaand, noch volledig niet-bestaand. Ze zijn leeg van een vaste essentie, maar manifesteren zich afhankelijk van oorzaak en conditie. Dit maakt alles wat we ervaren "denkbeeldig" in de zin dat het niet op zichzelf staat, maar ontstaat door afhankelijkheid en interpretatie.


De vraag die dan kan rijzen is: "Wat blijft er over als zelfs het denkbeeldige wordt doorzien?"
Wat je zou kunnen ontdekken, is dat achter alle denkbeelden een stille, tijdloze aanwezigheid ligt – dat wat je werkelijk bent. Dat is niet denkbeeldig, want het is de grond van alle verschijnselen. Het is niet iets dat kan worden gedacht, maar het is wat altijd is.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

[

Ik stel voor dat je eens 6 weken in de loopgraven van oekraïne gaat rondlopen, en je je laat gevangen nemen door de russen. praatjes verkopen op een boeddhaforum kan iedereen, je moet het toch ook beproeven op waarheid in andere omstandigheden. of het dan inderdaad allemaal denkbeeldig is.en maak een filmpje, zodat je onverstoorbare innerlijke vrede klaar en duidelijk blijkt.

Het zit niet meer in mijn karma nog in oorlogsgebied terecht te komen.
Ik ben al geboren geweest bij ouders die elkaar naar het leven stonden maar dat karma heb ik vijf jaar geleden afgerond tijdens mijn bijna-dood ervaring.
Ik was natuurlijk niet toevallig specifiek bij die ouders geboren. Dat is te zien in mijn astrologische kaart dat ik zo nog wat af te werken had.

je gelooft echt al die nonsens hé, Pure waanzin.

[ervaringsgetuige]

je gelooft echt al die nonsens hé, Pure waanzin.

Je gelooft niet in archetypische Astrologie?
Net als Stanislav Grof zie ik astrologie niet als een voorspellingstechniek hoor, maar wel als een manier om kosmische patronen te begrijpen die de menselijke psyche beïnvloeden.

In de laatste boeken van Stanislav Grof die hij op 88 jarige leeftijd schreef in 2019 is dit te lezen...

'The research of Rick Tarnas, close friend and brilliant historian, philosopher and astrologer, has connected my findings with archetypal astrology. This unlikely and controversial alliance brought a surprising breakthrough. After forty years of fascinating cooperation with Rick, exploring extraordinary correlations between planetary transits and timing and archetypal content of non-ordinary states of consciousness, I refer to archetypal astrology as the “Rosetta Stone of consciousness research.”

I believe that a combination of work with non-ordinary states of consciousness and archetypal astrology as a guide for this work is the most promising strategy for the psychiatry of the future.'

Fragment uit: The Way of the Psychonaut Volume One: Encyclopedia for Inner Journeys
Copyright © 2019 by Stanislav Grof, M.D., Ph.D.

[Buddha Amitabha]

[

Ik stel voor dat je eens 6 weken in de loopgraven van oekraïne gaat rondlopen, en je je laat gevangen nemen door de russen. praatjes verkopen op een boeddhaforum kan iedereen, je moet het toch ook beproeven op waarheid in andere omstandigheden. of het dan inderdaad allemaal denkbeeldig is.en maak een filmpje, zodat je onverstoorbare innerlijke vrede klaar en duidelijk blijkt.

Het zit niet meer in mijn karma nog in oorlogsgebied terecht te komen.
Ik ben al geboren geweest bij ouders die elkaar naar het leven stonden maar dat karma heb ik vijf jaar geleden afgerond tijdens mijn bijna-dood ervaring.
Ik was natuurlijk niet toevallig specifiek bij die ouders geboren. Dat is te zien in mijn astrologische kaart dat ik zo nog wat af te werken had.

je gelooft echt al die nonsens hé, Pure waanzin.

Het kringetje is weer rond. De zogenaamde "zelfkenners" kwamen ooit op dit Boeddhaforum, ze verkondigden hun wetendheid ten op zichte van de door hun veronderstelde "onwetendheid" van de vaste leden op het forum. En ze predikten het non-dualisme zo ongeveer als de hoogste waarheid.

Maar hun non-dualisme bestaat louter uit nonsens. Dat blijkt al uit de stelling dat zij zich als wetend wanen ten opzichte van onze zogenaamde onwetendheid, oftewel: ze hielden daarmee het dualisme keihard in stand.

Nu zijn we een behoorlijke tijd verder, en er is totaal niets veranderd. Niets. Nog steeds waant de (laatste) zelfkenner ervaringsgetuige zichzelf superieur en natuurlijk alwetend. En hij verklaart onafgebroken dat hij Verlicht is geworden door een drugsexperiment, een verdovend middel dus. Jaja...

Make that the cat wise...

[ervaringsgetuige]

Iets anders wat wel past op dit forum, ik ben bezig met beoefening van Tukdam!


https://bodhitv.nl/tukdam-een-boeddhistische-beoefening-op-de-rand-van-de-dood/

[ervaringsgetuige]

je gelooft echt al die nonsens hé, Pure waanzin.

Waanzin kan vanuit verschillende perspectieven worden benaderd, afhankelijk van de context: psychologisch, filosofisch, spiritueel of maatschappelijk.
Welk perspectief bedoel jij?
Hier zijn enkele manieren om waanzin te definiëren en te begrijpen:

Psychologisch perspectief:

In de psychologie wordt waanzin vaak geassocieerd met mentale ontregeling, zoals psychoses of ernstige verstoringen van de realiteitstoetsing. Dit kan inhouden dat iemand hallucinaties heeft, wanen ervaart of extreem irrationeel gedrag vertoont. Het is een toestand waarin het vermogen om adequaat te functioneren in de samenleving aanzienlijk is verminderd.


Filosofisch perspectief:

Filosofen hebben waanzin vaak onderzocht als een grensgebied van de menselijke ervaring. Michel Foucault, bijvoorbeeld, beschreef waanzin als een construct dat door de samenleving wordt gebruikt om afwijkend gedrag te stigmatiseren en te beheersen. Voor anderen, zoals Nietzsche, kan waanzin zelfs een vorm van helderheid zijn, een breuk met de beperkingen van conventioneel denken.


Spiritueel perspectief:

Vanuit een spiritueel standpunt wordt waanzin soms gezien als een misverstand van de aard van de werkelijkheid. Wanneer iemand zichzelf volledig verliest in de illusies van het ego of afgescheidenheid, kan dit als een vorm van waanzin worden beschouwd. Tegelijkertijd kan wat de samenleving als waanzin beschouwt – zoals het transcenderen van het ego of het ervaren van niet-dualiteit – in spirituele tradities juist als wijsheid worden gezien.


Maatschappelijk perspectief:

Waanzin kan ook worden begrepen als een afwijking van sociale normen. Wat als waanzin wordt beschouwd, verschilt vaak per tijd en cultuur. Iemand die bijvoorbeeld ongewoon gedrag vertoont of ideeën aanhangt die niet in de dominante cultuur passen, kan al snel als "waanzinnig" worden bestempeld.

Interessant is dat waanzin vaak in de buurt ligt van genialiteit of verlichting, omdat beide een breuk vormen met wat algemeen als normaal wordt gezien. Zoals het gezegde gaat: “Het is geen maatstaf van geestelijke gezondheid om goed aangepast te zijn aan een fundamenteel zieke samenleving.”

[ervaringsgetuige]

Wanneer censuur vrijheid van expressie beperkt, wordt het moeilijker voor individuen om dieperliggende eenheid te ontdekken. Het vrije uitwisselen van ideeën kan helpen dualistische overtuigingen te bevragen en los te laten.

Nu maar eens zien of dit bericht door de censuur van Boeddha heen komt.

Censuur zelf komt voort uit een dualistische overtuiging: een idee wordt als "juist" of "onjuist" beoordeeld, en wat als bedreigend wordt ervaren, moet worden onderdrukt. Dit proces bevestigt het dualistische wereldbeeld door het scheppen van duidelijke grenzen tussen wat mag bestaan en wat niet.

Hoewel censuur dualisme niet per se creëert, kan het zeker bijdragen aan het in stand houden ervan. Door tegenstellingen te versterken en de mogelijkheid tot een vrij en open dialoog te beperken, maakt censuur het moeilijker om de non-duale aard van werkelijkheid te verkennen. Een vrije geest heeft ruimte nodig om dualistische ideeën te doorzien en te overstijgen.

[Buddha Amitabha]

Wanneer censuur vrijheid van expressie beperkt, wordt het moeilijker voor individuen om dieperliggende eenheid te ontdekken. Het vrije uitwisselen van ideeën kan helpen dualistische overtuigingen te bevragen en los te laten.

Nu maar eens zien of dit bericht door de censuur van Boeddha heen komt.

Censuur zelf komt voort uit een dualistische overtuiging: een idee wordt als "juist" of "onjuist" beoordeeld, en wat als bedreigend wordt ervaren, moet worden onderdrukt. Dit proces bevestigt het dualistische wereldbeeld door het scheppen van duidelijke grenzen tussen wat mag bestaan en wat niet.

Hoewel censuur dualisme niet per se creëert, kan het zeker bijdragen aan het in stand houden ervan. Door tegenstellingen te versterken en de mogelijkheid tot een vrij en open dialoog te beperken, maakt censuur het moeilijker om de non-duale aard van werkelijkheid te verkennen. Een vrije geest heeft ruimte nodig om dualistische ideeën te doorzien en te overstijgen.

Je maakt er weer een stevig potje omgedraaide dwaze onzin van. Jouw teksten en die van i'm a loser aka lichaamloze geest zijn of worden niet voor niets voorafgaande aan de plaatsing ervan tegen het licht gehouden door forumbeheer. Jullie hebben de forumregels en dat wat wordt verstaan onder respectvol met elkaar van gedachten wisselen in een dialoog zo vaak grof met voeten getreden, dat het niet anders kan, dan dat jullie schrijfsels eerst worden bekeken, voordat ze op dit forum worden toegelaten. Je doet nu net, alsof jullie ernstige misdragingen helemaal niet bestaan, en dat jullie creativiteit wordt beknot. Je schrijft dat je op het forum een vrije expressieve geest nodig hebt. Je manoeuvreert je duidelijk in een volledig ten onrechte aangenomen slachtofferrol.

Weer een handige en vervalsende manier van je, om de zaken om te draaien, tegen beter weten in en zelfs tegen de praktische waarheid. Als je je wat socialer had opgesteld, invoelend en begripvol, net als jouw medezelfkenners dat hadden kunnen doen (en wat ze niet hebben gedaan), dan was je geen strobreed in de weg gelegd. Maar omdat jullie je niet kunnen gedragen hier, worden je schrijfsels vooraf bekeken om te voorkomen dat je opnieuw de fout in zal gaan.

En zo liggen de kaarten werkelijk, en niet dat zielige censuurverhaal wat je hier loopt op te hangen.

Respect voor forumbeheer die al jullie lariekoek eerst moet doornemen om het te vergelijken met de forumregels. Dus dat wat uiteindelijk van jullie hand verschijnt hier, is dat wat forumbeheer meent wat door de beugel kan.

[ervaringsgetuige]

Waar de rede en het intellect in het spel zijn is het een never-ending story.

De rede en het intellect zijn altijd in beweging, zoekend naar antwoorden, structuren en verklaringen. Dit proces is eindeloos, omdat elke oplossing nieuwe vragen oproept en elke verklaring nieuwe lagen van complexiteit blootlegt. Het is alsof het intellect zichzelf voedt met zijn eigen werk, zonder ooit tot rust te komen.


Misschien ligt de stilte die we zoeken juist buiten dit domein van denken, in een directe ervaring van zijn. Hier stopt het verhaal, omdat er niets meer te verklaren valt. Het intellect mag dan een krachtig hulpmiddel zijn, maar het lijkt ongeschikt om het tijdloze of het wezenlijke te omvatten. Wat denk je?

Vanuit een non-duaal perspectief kun je zeggen dat alles wat we ervaren via het denken en de zintuigen uiteindelijk denkbeeldig is. Het zijn concepten, interpretaties, en projecties van de geest. Alles wat je ervaart als "ik" of "de wereld" wordt gekleurd door gedachten, overtuigingen en percepties die je realiteit construeren.


Maar dat betekent niet dat er niets is. Er is een directe ervaring, een stille aanwezigheid waarin alles verschijnt. Die aanwezigheid zelf is geen gedachte en geen beeld; het is gewoon zijn.

[Steve]

Iets anders wat wel past op dit forum, ik ben bezig met beoefening van Tukdam!


https://bodhitv.nl/tukdam-een-boeddhistische-beoefening-op-de-rand-van-de-dood/

Het is goed om te zien dat je, ondanks je inzicht dat er geen ‘ik’ is, toch blijft oefenen. Dit is namelijk het doel van boeddhistische bevrijding: niet alleen het inzicht krijgen dat het ‘ik’ niet bestaat, maar ook het effectief verminderen van de neiging te blijven identificeren met wat zich ondanks dit inzicht voort blijft doen. Dit kost tijd en oefening. Het blijven oefenen, zelfs als het lichaam aan het sterven is, draagt daartoe bij. Ook als het lichaam nog niet gestorven is, draagt oefening bij aan het uithollen van zulke neigingen. Door deze beoefening, en niet alleen door inzicht, zal wat zich voordoet geleidelijk aan zijn pluimen verliezen (in plaats van er nog meer bij te krijgen) en kan bevrijding een feit worden, niet door wat zich voor blijft doen dat gaat wanen al bevrijdt te zijn.

[ervaringsgetuige]

Het is goed om te zien dat je, ondanks je inzicht dat er geen ‘ik’ is, toch blijft oefenen. Dit is namelijk het doel van boeddhistische bevrijding.

Was maar een grapje hoor.
Ik oefen alleen nog in de fitness zaal.
Al het "spirituele" gebrabbel, dat is gewoon voor het amusement.
Hier is niemand meer die bevrijd moet worden.

[Bodhiboem]

zeggen dat er geen lijden is of geen problemen is er met de haren bijgetrokken.

prietpraat, pseudo-mystiek pronken;

Problemen zijn een fenomeen dat grotendeels uit de geest voortkomt. Het lichaam kent maar een paar problemen, de noodzaak om te eten en te ademen, en zich te ontdoen van ontlasting. Misschien kan je daar de groei van nagels en haar bij voegen op den duur.

Lijden is iets anders, zelfs gevoelens als ongeduld en rusteloosheid kan je daarbij scharen.

[Buddha Amitabha]

zeggen dat er geen lijden is of geen problemen is er met de haren bijgetrokken.

prietpraat, pseudo-mystiek pronken;

Problemen zijn een fenomeen dat grotendeels uit de geest voortkomt. Het lichaam kent maar een paar problemen, de noodzaak om te eten en te ademen, en zich te ontdoen van ontlasting. Misschien kan je daar de groei van nagels en haar bij voegen op den duur.

Lijden is iets anders, zelfs gevoelens als ongeduld en rusteloosheid kan je daarbij scharen.

Ik denk dat GM&DWN toch gelijk heeft. Want er wordt namelijk hierboven gesuggereerd dat lijden en problemen slechts geestelijk zouden zijn, wat natuurlijk niet klopt. Natuurlijk is het de vraag wat een mens kan verdragen en hoe je op bepaalde situaties op psychische wijze reageert. Maar lichamelijk lijden is desondanks niet denkbeeldig en psychische problemen kunnen wel degelijk het gevolg zijn van mentale overbelasting. Dus de prietpraat van ervaringsgetuige is inderdaad eenzijdige prietpraat. Alsof alles slechts een mentale kwestie zou zijn. Pseudo-geklets, want het leven kent helaas soms zware moeilijkheden. Als je bijvoorbeeld zeer ernstig ziek bent e.a. Dat wegwuiven is niet alleen wreed, maar ook kortzichtig. En het getuigt ervan dat zelfkenners geen invoelingsvermogen hebben. Ze blijven steeds maar herhalen, tegen beter weten in, dat er nooit een moeilijkheid of probleem zou zijn. Luister vooral naar die prietpraat, uiteindelijk zal de praktijk keihard bewijzen dat de kaarten anders liggen dan dat pseudo-mystieke gezwets.

[ervaringsgetuige]

Iets anders wat wel past op dit forum, ik ben bezig met beoefening van Tukdam!


https://bodhitv.nl/tukdam-een-boeddhistische-beoefening-op-de-rand-van-de-dood/

Het is goed om te zien dat je, ondanks je inzicht dat er geen ‘ik’ is, toch blijft oefenen. Dit is namelijk het doel van boeddhistische bevrijding: niet alleen het inzicht krijgen dat het ‘ik’ niet bestaat, maar ook het effectief verminderen van de neiging te blijven identificeren met wat zich ondanks dit inzicht voort blijft doen. Dit kost tijd en oefening. Het blijven oefenen, zelfs als het lichaam aan het sterven is, draagt daartoe bij. Ook als het lichaam nog niet gestorven is, draagt oefening bij aan het uithollen van zulke neigingen. Door deze beoefening, en niet alleen door inzicht, zal wat zich voordoet geleidelijk aan zijn pluimen verliezen (in plaats van er nog meer bij te krijgen) en kan bevrijding een feit worden, niet door wat zich voor blijft doen dat gaat wanen al bevrijdt te zijn.

Het stokpaardje van Steve 'ben je er, dan ben je er nog niet'. De neigingen hebben je nog in zijn greep dus blijf vooral oefenen. Echter realisatie is geen gefragmenteerd gebeuren, je doorziet of doet dat niet. Maar dan struikelen we weer over het boeddhistisch bevrijden en is daar dan wel realisatie mee bedoelt?

Wat mij betreft, ik heb Zelf-realisatie bereikt.
Het heeft wel bijna geduurd tot mijn 60ste, maar het is er toch van gekomen.
Het stond in de sterren geschreven en mijn helder-ziende François zag het aankomen. Hoe het ging gebeuren wist hij niet, maar dàt het ging gebeuren was hij zeker van.
Niet voor niets dat ik vierendertig jaar geleden bij hem terecht kwam en we vierentwintig jaar geleden vrienden werden.

De ervaring van keuze en vrije wil is een illusie. Alles ontvouwt zich volgens de werking van het universum, dat onpersoonlijk en gedetermineerd is, aldus Nisargadatta Maharaj en Ramesh Balsekar.
Dat kan ik volledig bevestigen!

[ervaringsgetuige]

zeggen dat er geen lijden is of geen problemen is er met de haren bijgetrokken.

prietpraat, pseudo-mystiek pronken;

Problemen zijn een fenomeen dat grotendeels uit de geest voortkomt. Het lichaam kent maar een paar problemen, de noodzaak om te eten en te ademen, en zich te ontdoen van ontlasting. Misschien kan je daar de groei van nagels en haar bij voegen op den duur.

Ah, daar ben je terug.
Ik dacht al even dat je onverwachts toch geestelijke problemen had gekregen na je ontnuchtering over Osho's vermeende verlichting.

Lijden is iets anders, zelfs gevoelens als ongeduld en rusteloosheid kan je daarbij scharen.

Het onderwerp van de dag in boeddhisten kringen: Filosoferen en discussiëren over wat Lijden is.
En nu krijgen we een discussie over het onderscheid tussen problemen en lijden.

jullie hebben niets anders te doen zeker dan daarover na te denken?
Tjonge, tjonge toch.
Maar goed, dit forum moet met iets gevuld worden hé. Een forum waar niets op geschreven wordt is nutteloos.
Hier zie, moderne middelen als Artificiële-intelligentie kunnen nog wat aan de eeuwige discussie bijdragen...

Je zei: Wat is het verschil tussen problemen en lijden in boeddhistische context?


ChatGPT zei:

In een boeddhistische context ligt het verschil tussen problemen en lijden vooral in de subjectieve ervaring en de manier waarop de geest ermee omgaat:

Problemen

• Problemen verwijzen naar de objectieve uitdagingen, moeilijkheden, of obstakels die in het leven ontstaan.
• Ze zijn vaak verbonden met externe omstandigheden, zoals ziekte, werkstress, conflicten, of financiële zorgen.
• Problemen zijn onvermijdelijk in het menselijke bestaan en maken deel uit van de natuurlijke gang van zaken (samsara, de cyclus van geboorte en dood).

Lijden (dukkha)

• Lijden gaat verder dan de objectieve realiteit van een probleem en verwijst naar de innerlijke strijd, ontevredenheid of spanning die men ervaart.
• Het ontstaat wanneer de geest zich vastklampt aan verlangens, afkeer, of onwetendheid (de drie vergiften).
• Lijden is subjectief en vaak het resultaat van onze interpretatie en reactie op een probleem. Twee mensen kunnen dezelfde situatie meemaken, maar slechts één kan het als lijden ervaren, afhankelijk van de mate van gehechtheid of aversie.

De Boeddhistische Inzichten

• Problemen zijn onvermijdelijk, maar lijden is optioneel.
• • Een probleem hoeft geen lijden te veroorzaken als men het met wijsheid en evenwicht tegemoet treedt.
  Lijden wordt veroorzaakt door onze gehechtheid aan hoe dingen zouden moeten zijn.
• • Het verlangen naar een andere werkelijkheid dan die zich voordoet, is de kern van lijden.
  Het pad naar bevrijding van lijden ligt in het veranderen van onze relatie met problemen.
• • Door acceptatie, mindfulness, en inzicht in de vergankelijkheid (anicca) van alle dingen, kan men de innerlijke onrust loslaten.

In essentie: problemen zijn de realiteit van het leven, terwijl lijden de interpretatie en emotionele lading is die we eraan toevoegen.

Niets nieuws onder de zon lijkt me zo.

[ervaringsgetuige]

Ik denk dat GM&DWN toch gelijk heeft.

jullie maken beiden een denkfout want in essentie zijn problemen dus de realiteit van het leven, terwijl lijden de interpretatie en emotionele lading is die we eraan toevoegen.

Lees terug mijn eerste post waarmee ik dit topic gestart ben.

In de context van non-duale filosofie en sommige boeddhistische stromingen kan gesteld worden dat alle problemen in essentie denkbeeldig zijn, omdat ze voortkomen uit de manier waarop de geest realiteit interpreteert.

Zonder de denker die problemen conceptualiseert, blijven alleen de kale feiten over, zonder de lading van een "probleem." Dit is de kern van non-duale wijsheid: de geest creëert de illusie van problemen door zijn constante neiging tot identificatie en interpretatie.


Geen denker, geen problemen. Punt. Dit is de eenvoudige waarheid die alles omvat.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Ik denk dat GM&DWN toch gelijk heeft.

jullie maken beiden een denkfout want in essentie zijn problemen dus de realiteit van het leven, terwijl lijden de interpretatie en emotionele lading is die we eraan toevoegen.

Lees terug mijn eerste post waarmee ik dit topic gestart ben.

In de context van non-duale filosofie en sommige boeddhistische stromingen kan gesteld worden dat alle problemen in essentie denkbeeldig zijn, omdat ze voortkomen uit de manier waarop de geest realiteit interpreteert.

Zonder de denker die problemen conceptualiseert, blijven alleen de kale feiten over, zonder de lading van een "probleem." Dit is de kern van non-duale wijsheid: de geest creëert de illusie van problemen door zijn constante neiging tot identificatie en interpretatie.


Geen denker, geen problemen. Punt. Dit is de eenvoudige waarheid die alles omvat.

Kan beste zijn dat ik een denkfout maak. Hoewel me hier denken niet van toepassing lijkt te zijn.

Ik had net een technisch probleem met een website, en ik bel naar de helpdesk voor info.

Wat ik niet had verwacht, dat was dat een eenvoudige vraag voor info,  een emotionele lading krijgt.
Ik doe mijn verhaal, en ik had blijkbaar iets "doms" gezegd, en plots was ik het voorwerp van minachting en spot voor de persoon aan de andere kant van de lijn.
nog geen emotionele reactie bij mij,
ik stel nog een bijkomende vraag, gaat ze op dezelfde wijze verder, waardoor ik emotioneel in de war geraak.

vanaf dan is het denken inderdaad in de war,

maar ten gevolge van "fight, flight, frees" reflex, dus een neiging.

die reflex overkomt een mens, en hoewel je inderdaad voor een stukje kunt zeggen "terwijl lijden de interpretatie en emotionele lading is die we eraan toevoegen.",

het bewuste voegt er niets aan toe, eerder het onderbewuste en onbewuste, en daar ligt toch de kern van ons lijden,

de fight, flight, frees reflex is een overlevingsinstinct, dit benoemen als "emotionele lading die we er aan toevoegen", is  niet correct omdat "we" het niet zijn die de emotionele lading er aan toevoegt maar een blind proces. Of een hybride blind proces, gedeeltelijk bewust, onbewust, onderbewust.

daarom dat ik ook zeg, ga maar eens in andere omstandigheden jou 'fight, flight, frees" reflex testen, in een oorlog, ipv simplistische stellingen op een forum te plaatsen.

[ervaringsgetuige]

de fight, flight, frees reflex is een overlevingsinstinct, dit benoemen als "emotionele lading die we er aan toevoegen", is  niet correct omdat "we" het niet zijn die de emotionele lading er aan toevoegt maar een blind proces. Of een hybride blind proces, gedeeltelijk bewust, onbewust, onderbewust.

Alle fight, flight, freeze-reacties zijn manieren waarop het lichaam reageert op geloofde gedachten.

daarom dat ik ook zeg, ga maar eens in andere omstandigheden jou 'fight, flight, frees" reflex testen, in een oorlog, ipv simplistische stellingen op een forum te plaatsen.

Je hebt geen idee met wie je te maken hebt als je aan mij schrijft.
Ik ben in een oorlogsgebied opgegroeid.

[ervaringsgetuige]

Geen denker, geen problemen. Punt. Dit is de eenvoudige waarheid die alles omvat.

Kan beste zijn dat ik een denkfout maak. Hoewel me hier denken niet van toepassing lijkt te zijn.

De fight, flight, freeze-reflex reflex ontstaat vanuit een identificatie met het ego en het lichamelijke 'ik'. Het ego ervaart situaties als bedreigend voor zijn voortbestaan, zelfs als er geen werkelijke dreiging is.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Geen denker, geen problemen. Punt. Dit is de eenvoudige waarheid die alles omvat.

Kan best zijn dat ik een denkfout maak. Hoewel me hier denken niet van toepassing lijkt te zijn.

De fight, flight, freeze-reflex reflex ontstaat vanuit een identificatie met het ego en het lichamelijke 'ik'.

Ik denk eerder instinctief .
Kenmerkend is dat heldere gedachten niet mogelijk zijn. eerder gewauwel van razernij/boosheid of angst/paniek ...

Een gebeurtenis kan een mens in een tijdelijke toestand van fight, flight, freeze-reflex, brengen.
De momentane rust/helderheid/geconcentreerd zijn ondergaat een plotse stoornis.weg rust, weg helderheid, weg concentratie.
In hoeverre dat identificatie met het ego hier een rol in dat procesmatig gebeuren zou kunnen spelen, is mij onduidelijk.

En mocht het  in sommige situaties inderdaad een rol spelen, is er de bijkomende vraag of dat altijd wel zo is.

[Buddha Amitabha]

Geen denker, geen problemen. Punt. Dit is de eenvoudige waarheid die alles omvat.

Kan best zijn dat ik een denkfout maak. Hoewel me hier denken niet van toepassing lijkt te zijn.

De fight, flight, freeze-reflex reflex ontstaat vanuit een identificatie met het ego en het lichamelijke 'ik'.

Ik denk eerder instinctief .
Kenmerkend is dat heldere gedachten niet mogelijk zijn. eerder gewauwel van razernij/boosheid of angst/paniek ...

Een gebeurtenis kan een mens in een tijdelijke toestand van fight, flight, freeze-reflex, brengen.
De momentane rust/helderheid/geconcentreerd zijn ondergaat een plotse stoornis.weg rust, weg helderheid, weg concentratie.
In hoeverre dat identificatie met het ego hier een rol in dat procesmatig gebeuren zou kunnen spelen, is mij onduidelijk.

En mocht het  in sommige situaties inderdaad een rol spelen, is er de bijkomende vraag of dat altijd wel zo is.

Weer een teken dat meneer ervaringsgetuige niet verder kijkt dan zijn spreekwoordelijke neus lang is, over het algemeen weinig weet en ook nog eens uiterst eenzijdige of zelfs foutieve informatie verspreidt. Terwijl hij onderwijl doet, alsof hij welhaast een soort geleerde is. De menselijke hersenen bestaan uit drie delen, de hersenstam, het limbisch systeem en de cortex / de hersenschors (neocortex). De hersenstam is het oudste gedeelte, de cortex / hersenschors het nieuwste in de evolutie. We denken en redeneren onder andere vanuit de (neo)cortex.

Het limbisch systeem ligt in tussen de hersenschors en de hersenstam in en bevat onder andere de subcorticale gebieden. Daarin bevindt zich de amygdala, die is betrokken bij agressie en angst. De amygdala reageert door signalen naar de hypothalamus te sturen, die het autonome zenuwstelsel stimuleert.

In (zeer) bedreigende situaties reageren mens en dier via het limbisch systeem door te vechten, te vluchten of te verstijven. Daarin is helemaal geen keuze van een ego dat gaat nadenken, wensen, willen of wat dan ook, er komt gewoon een reactie via het vechten, vluchten of verstijven. Nadenken is in dit geval sowieso dodelijk, dus de redenatie ligt tijdelijk als het ware stil, totdat de (zeer) bedreigende situatie voorbij is.

[ervaringsgetuige]

Geen denker, geen problemen. Punt. Dit is de eenvoudige waarheid die alles omvat.

Kan best zijn dat ik een denkfout maak. Hoewel me hier denken niet van toepassing lijkt te zijn.

De fight, flight, freeze-reflex reflex ontstaat vanuit een identificatie met het ego en het lichamelijke 'ik'.

Ik denk eerder instinctief.

Instincten worden in het boeddhisme niet als slecht beschouwd, maar eerder als automatische reacties die ontstaan uit onwetendheid (avijjā). Dit betekent dat instincten vaak voortkomen uit een diepgewortelde identificatie met een afgescheiden zelf, wat leidt tot verlangen (tanhā) en afkeer (dosa).

Boeddhistische beoefening richt zich op het loslaten van de identificatie met het ego en het doorzien van deze conditioneringen. Dit betekent niet dat instincten verdwijnen, maar dat men er niet meer blind door wordt gedreven. Een verlichte persoon kan instinctieve reacties hebben, maar handelt vanuit een helder bewustzijn zonder hechting of aversie.

[ervaringsgetuige]

Ik denk eerder instinctief.

Instincten zijn gegrond in dualiteit.

[ervaringsgetuige]

....
de fight, flight, frees reflex is een overlevingsinstinct, dit benoemen als "emotionele lading die we er aan toevoegen", is  niet correct omdat "we" het niet zijn die de emotionele lading er aan toevoegt maar een blind proces. Of een hybride blind proces, gedeeltelijk bewust, onbewust, onderbewust.

daarom dat ik ook zeg, ga maar eens in andere omstandigheden jou 'fight, flight, frees" reflex testen, in een oorlog, ipv simplistische stellingen op een forum te plaatsen.

...
Instincten en de reis door het Stanislav Grof-model

Volgens Grof's cartografie van het psyche omvat onze innerlijke wereld:

• Het biografische niveau: Waar instincten de overleving van het individu ondersteunen.
• Het perinatale niveau: Hier worden instinctieve reacties verbonden aan archetypische thema’s, zoals de geboorte- en doodservaring, die ons bewustzijn structureel beïnvloeden.
• Het transpersoonlijke niveau: Hier overstijgt men instinctieve dualiteit en ervaart men directe verbinding met universele eenheid.

In dit model kunnen instinctieve reacties worden onderzocht en geïntegreerd als onderdeel van het proces naar zelfrealisatie en eenheidservaring.

Instincten als middel tot inzicht

Grof benadrukt dat instinctieve reacties tijdens veranderde bewustzijnstoestanden vaak worden versterkt. Door deze reacties niet te onderdrukken maar te doorleven, kunnen ze deuren openen naar diepgaande inzichten over onze conditionering en onze ware aard. Bijvoorbeeld:

• Vechtinstinct: Kan wijzen op een diepere behoefte om weerstand los te laten.
• Vluchtreactie: Kan een innerlijke angst voor verlies van controle belichten.
• Bevriesreactie: Kan een poort zijn naar het loslaten van ego-verdedigingen en overgave aan het onbekende.