Recente berichten

Pagina's: 1 [2] 3 4 ... 10
11
spiritualiteit divers / Re: Godsdienst en Dhamma
« Laatste bericht door Steve Gepost op Gisteren om 19:15 »
Mijn indruk is dat waarschijnlijk boeddhisten misschien wel altijd hebben gesteggeld over de aard van dat weten-in-potentie, dat gewaarzijn, ripga.
Ik meen te zien dat de theravadisten er iets individueels van maken. Het blijft bij hen allemaal gewoon binnen de grenzen van het persoonlijke, het individuele. De individuele stroom.
Het wordt niet gezien als een soort basis of licht of helderheid dat alles en iedereen doordringt denk ik.

Dat hoeft ook niet. De ingang van de Boeddha was wel degelijk het individuele. Je kan niet anders als daar beginnen.

Ik denk dat Mahayana hier geen reactie op is, maar eerder een reactie op een te extreme interpretatie hiervan die in de tijd was ontstaan en waar Mahayana wel een reactie op was. Een extreme interpretatie waarbij bevrijding nastreven iets egoïstisch werd. Daardoor is men in het Mahayana de nadruk gaan leggen op iets veel ruimers dan het individuele, om het egoïstisch nastreven ervan voor jezelf te doorbreken. Het verklaart ook veel meer, iets waar de Boeddha ook niet echt mee bezig was: niet begrijpen hoe het zit, maar bevrijding.

Op dit moment is het wel goed die verklaringen te hebben, die toch een boeddhistische inslag hebben, om te begrijpen waar al die Adavaita slogans eigenlijk op slaan, maar dan meer vanuit een boeddhistisch perspectief. Er dus open voor te kunnen staan, maar ook de gevaren er van in te zien: er visies van te maken waar men gehecht aan gaat geraken.

Eigenlijk hou ik wedergeboorte zelfs voor onmogelijk als er niet zoiets zou zijn want hoe kan wedergeboorte plaatsvinden in alleen maar lege ruimte?

Inderdaad.

Ik vind het ook beter passen in de Pali suttas over het stabiele. Want wat zou anders dat stabiele moeten zijn?

En om daar niet aan gehecht te geraken, te voorkomen dat dit stabiele tot iets te maken dat je individueel kan vergaren, wat je dan zou hebben en anderen niet, is Mahayana dat stabiele als niet-individueel gaan omschrijven, als iets dat achter alles en iedereen zit, alles doordringt en dus niet individueel te maken is.

Maar ik heb er hooguit wat gevoel voor, geen weten.

Dat is helemaal prima, ik geloof ook niet dat zoiets te weten is. Ik heb er ook geen weten van hoor. Het smaakt gewoon alsof het een manier van beschrijven is die dicht bij komt bij wat niet te beschrijven is.
12
spiritualiteit divers / Re: Godsdienst en Dhamma
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op Gisteren om 17:38 »
Hi steve, leuk je weer te ontmoeten.

Ik heb daar wel gevoel voor. Mijn indruk is dat waarschijnlijk boeddhisten misschien wel altijd hebben gesteggeld over de aard van dat weten-in-potentie, dat gewaarzijn, ripga.
Ik meen te zien dat de theravadisten er iets individueels van maken. Het blijft bij hen allemaal gewoon binnen de grenzen van het persoonlijke, het individuele. De individuele stroom.
Het wordt niet gezien als een soort basis of licht of helderheid dat alles en iedereen doordringt denk ik. Ik sta daar toch wel voor open.

Eigenlijk hou ik wedergeboorte zelfs voor onmogelijk als er niet zoiets zou zijn want hoe kan wedergeboorte plaatsvinden in alleen maar lege ruimte?

Ik vind het ook beter passen in de Pali suttas over het stabiele. Want wat zou anders dat stabiele moeten zijn?

Ach ja...voor mij zelf lijkt het meest aannemelijk dat er wel degelijk een soort allesdoordringend veld van intelligentie is. of hoe je dat ook wilt noemen.
In de Tchenrezig puja wordt ook gesproken over de allesdoordringende meester Dorje Chang en dan Tilopa en de andere meesters van kamma kaguy lineage.

Maar ik heb er hooguit wat gevoel voor, geen weten.

13
spiritualiteit divers / Re: Godsdienst en Dhamma
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op Gisteren om 17:18 »
Hoewel er maar één top van de berg is, zijn er ontelbare wegen naar de top.

Iedereen ziet klaar en helder de bewustzijnsvernauwing van de zogenaamde ander en is tegelijkertijd vaak blind voor de eigen bewustzijnsvernauwing.

Als ik de voordelen van mijn weg vergelijk met de nadelen van de weg van een ander, is de conclusie snel gemaakt.
Alleen, die ander ziet ook de voordelen van zijn weg en de nadelen van de andere weg.
Er zijn geen wegen zonder nadelen, lees bewustzijnsvernauwing.

En op de top is het verhaal toch alweer anders dan het verhaal onderweg.

Je hebt woorden om met elkaar te communiceren. En sommigen gebruiken woorden om met elkaar te debatteren.
Religie, dat zijn woorden om naar vrede te sturen, soms tijdelijk en soms vrede boven alles verheven.

Mooi gezegd maar nou ik weer :)

Stel je voor, nu komen Jij en Ik aan bij de top, vraag niet hoe, maar we staan beide op de top.

Is het nu mogelijk dat Ik als topper als waar en werkelijk ga onderwijzen.... dat noch de wereld noch de wezens zijn geschapen door een God... Ik ga onderwijzen dat er geen sprake is van een scheppende God.

Is het mogelijk dat jij als topper als waar en werkelijk gaat onderwijzen...zowel de wereld als de wezens zijn geschapen door een God.

Kunnen wij op de top hele verschillende inzichten hebben op wat waar en werkelijk is?
Of hebben wij aangekomen op de top noodzakelijkerwijs ook dezelfde inzichten in het leven?

Stel dat we nu eens dat we niet dezelfde inzichten hebben, staan we dan wel op dezelfde top?
Waarom zou je dan zeggen dat je op dezelfde top bent aangekomen?
Heb je dan niet een hele andere berg beklommen waardoor je nu een heel ander uitzicht hebt dan mij?
14
spiritualiteit divers / Gezonde mythologie
« Laatste bericht door Bodhiboem Gepost op Gisteren om 17:07 »
Waar ik de laatste tijd achter ben gekomen is dat ik intern niet een erg gezonde mythologie hanteerde. Ik heb veel science fiction en fantasy boeken gelezen, films gezien, computer games gespeeld, en vaak was er sprake van een ‘groot slecht iets’ dat moest worden verslagen.

Maar dat strookt niet erg met de natuurlijke wereld, waar de mythologische verschijning draait om de lucht en de hemel, de dieren, het weer, de bergen, de zee. Een veel wijder leven, minder gefocust op het epische ideaal. Als je kijkt naar die mythologie dan word je veel rustiger.

Het heeft mij veel tijd gekost voor ik het kon zien, maar ik ben blij dat ik nog steeds een gevoel van wonderbaarlijkheid ervaar als ik lopend in het woud een wild hert tegen kom, of een vos.
15
spiritualiteit divers / Re: is bewustzijn een verschijnsel
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op Gisteren om 16:57 »

Het boeddhistisch standpunt (in zoverre dat men kan spreken over "het")
is, dat alles wat bestaat een verschijnsel is.
wij bevinden ons in de wereld der verschijnselen.
En een basiskenmerk van een verschijnsel is dat het verschijnt en verdwijnt.

Bewustzijn is niet zozeer een verschijnsel als wel de basis van alle verschijnselen. Het is niet iets dat ontstaat of verdwijnt, maar de onveranderlijke grond waarop alles zich afspeelt.

Het is een geluidsgolf die het trommelvlies in beweging brengt en de energie er in wordt overdragen. Dan ontstaan er impuls op de oorzenuw. Die leidt uiteindelijk tot neurologische activiteit en het waarnemen van een bepaald geluid. Een moment auditief (oor-)bewustzijn is nu ontstaan. Zo ontstaan ook momenten dat er iets wordt geroken, tactiel gevoeld, geproef, gezien. Dat heeft allemaal te maken met zintuiglijk info die receptoren heeft bereikt, gevoelige cellen in oor, oog, huid, tong, neus.  Dit leidt tot een kettingreactie met bewustzijnsmomenten als gevolg. Gewaarwordingen. Als er dus een geur wordt waargenomen, stel, is een moment olfactorisch bewustzijn ontstaan.

In principe hebben deze subjectieve gewaarwordingen een objectieve tegenhanger. Ze worden getriggerd door externe zaken, zoals geluidsgolven, zonlicht, moleculen, atomen.
Die werken in op de zintuigen en brengen reacties tot stand die tot gewaarwordingen leiden.
Gaat daar iets mis in die keten, is er bijvoorbeeld iets mis met de zintuigen zelf, met de zenuwen, met de delen van het brein die zintuiglijke info verwerken, dan zal het ook aan geuren, smaken, geluiden, kleuren, beelden etc, ontbreken in de beleving. Een blinde heeft geen visueel bewustzijn meer maar kan zich wel voorstellingen maken met het mentale bewustzijn.
Soms kan een blind ook nog 'zien' of weet hebben van objecten in de ruimte! Dat werkt via een andere neurologisch systeem.

Bewustzijnsmomenten, gewaarwordingen, ontstaan dus en verdwijnen weer. Boeddha leert dat bewustzijn zeer vluchtig is. We hebben het hier over zintuiglijk bewustzijn, waaronder ook het mentale bewustzijn.

Ik geloof zelf dat de geest echter ook een ontvankelijk, receptief en louter registerende aspect heeft. Een louter gewaarzijn als het ware. Nog geen gewaar-wording. Dit is een soort verwijlend aspect. Zelfs aanwezig als je bewusteloos bent of onder narcose of in diepe droomloze slaap. Ik kan niet bevestigen dat dit voorkomt in de sutta's maar het sluit wel aan, vind ik, bij de abhidhamma en diens ideeen over bhavanga.

Ik denk echter wel dat beide aspecten, 1. een ontvankelijk, puur registrerend aspect, en 2. een actief manifesterend aspect (vinnana) beide aspecten zijn van cognitie. Want ook onbewust worden we geïnformeerd. Ik denk dus dat dit ontvankelijk en registrerend aspect van de geest ook gewoon bij samsara hoort. Het is denk ik een basaal aspect van cognitie, minder uitgewerkt, minder gedifferentieerd, ruw, de basis. En bewustzijn, vinnana is een complexer vorm van weten maar kan volgens mij niet bestaan zonder de meer basale vorm van weten
16
spiritualiteit divers / Re: Godsdienst en Dhamma
« Laatste bericht door Steve Gepost op Gisteren om 16:56 »
Je zou kunnen zeggen dat geest een receptief aspect heeft, en het registreert informatie. Maar dit is niet hetzelfde als iets voelen, en iets gewaarworden (vinnana).
Onbewust voor ons wordt er ook van alles registreert zoals bloeddruk, niveaus van stoffen in bloed, zuurstofgehalte, vulling van de darmen, van alles. Gelukkig wordt niet alles bewust want dan zouden we totaal overprikkeld raken. Maar ergens zou je kunnen zeggen is er toch weet van. Er is weet van zaken maar niet op bewuste manier.

Er schijnt heel veel informatie te zijn dat verwerkt wordt maar nooit tot bewustzijn komt zeg maar. Maar het wordt wel ontvangen en geregistreerd.
Dus als je een luide knal maakt bij iemand die diep slaapt, registreert de geest die impact wel degelijk. Daar wordt je volgens mij wakker van. Maar het zal niet altijd duidelijk zijn, voor jezelf, waarvan je eigenlijk wakker bent geworden.

Maar het is wat 'slordig' om te zeggen dat er tijdens onbewuste perioden bewustzijn is. Althans, dat maakt de begrippen erg onduidelijk.
In de sutta's zijn de zes vormen van zintuiglijk bewustzijn altijd een bewustzijn-van-iets. Iets gewaarworden, een geur, aanraking, geluid, emotie etc.
Bewustzijn wordt in de sutta's niet gezien als continue, juist niet. Bewustzijn is juist het meest vluchtige verschijnsel volgens de Boeddha dat er is. Boeddha leert ergens dat het wat dat betreft eigenlijk logischer zou zijn dat we ons identificeren met het lichaam dat tenminste nog duurzaamheid heeft (tot zelfs 100 jaar) maar dat wat geest wordt genoemd, bewustzijn, mentaliteit totaal niet, zegt een sutta ergens.

Volgens mij is cognitie zoiets als een steen gooien in water. De geest is receptief en ontvangt die steen (zintuiglijk informatie).
Het registreert de impact. En als de impact intens genoeg is dan raakt de geest in beroering, er ontstaan golven, energie wordt overgedragen. En de geest breekt uit zijn registrerende staat en er ontstaat een moment bewustzijn-van-iets. Dus aan de basis van het ontstaan van bewustzijn staat zo bezien het receptieve, registrerende aspect van de geest.

Het lijkt me ook wel aannemelijk dat het bestaan zo begonnen is als een soort onbewust weten. Het onbewuste dat toch registreert en dus wel degelijk geïnformeerd wordt over zaken in de omgeving. Zoals een plant dat naar licht toegroeit. Het registreert toch dat licht en anticipeert er op, maar een mens voelt het als warmte en ziet een felheid oid maar dat doen planten waarschijnlijk niet. Toch kun je zeggen dat de plant weet heeft van het licht in diens omgeving. Of een eencellige dat vast niet bewust is van alles in diens omgeving maar toch zaken kan registreren als zoutgradienten en daarop reageert, etc etc.

Dus, ook als een wezen of plant geen bewustzijn heeft kan het dus toch weet hebben van dingen in de omgeving, alleen dan niet als een gewaarwording. Het zou me niet verbazen dat het primitieve leven zo begonnen is, ook het onze. Later is denk ik bewustzijn daaruit geëvolueerd. Waarin bewustzijn een meer gedifferentieerde vorm van weten is.

Sommigen zeggen dat dit onmogelijk is omdat bewustzijn niet uit materie kan ontstaan maar dat doet het ook niet. Het onbewuste leven weet ook zaken. Het is op een bepaalde manier ook intelligent, wetend, alleen lang niet zo uitgewerkt. Het bewustzijn ontstaat dus in deze theorie  niet uit materie maar uit dat veel primitiever weten dat waarschijnlijk altijd wel onderdeel is van het leven?

Dit is trouwens geen boeddhistische theorie of visie op het leven maar ik acht het mogelijk.

Het zou me ook niet heel erg verbazen dat het soort weten dat nog enkel registrerend van aard is gewaarzijn is genoemd.

Het komt wel overeen met hoe de zaken in Dzogchen beschreven worden, wat ook een vorm van Boeddhisme is.

Dzogchen maakt een onderscheid tussen sem (wat we ons gewone bewustzijn kunnen noemen) en rigpa (wat soms wel eens vertaald wordt als puur bewustzijn of gewaarzijn). Dzogchen leert dat rigpa de natuurlijke staat van de geest is, vrij van alle tijdelijke verstoringen. Het idee van een registrerende geest die soms bewust wordt (en bij planten misschien nooit, toch niet op de manier waarop wij bewust zijn, misschien wel als een soort voelen, weten hoe te reageren op aankomende droogte of iets dergelijks), past goed binnen deze beschrijving.

Rigpa wordt niet alleen als zuiver en helder omschreven, maar ook als de bron van alle mogelijke ervaringen en gewaarwordingen. Ik verwoord het als dat rigpa de potentie heeft om bewustzijn-van-iets te worden. Deze potentie zelf is zelf altijd zuiver, niet bezoedeld, vrij van alle (tijdelijke) verstoringen. Het is niet beperkt zoals de specifieke vormen van bewustzijn die het mogelijk maakt. Het is als een helder licht dat alles kan verlichten, zonder zelf door iets verduisterd te kunnen worden. De momenten van specifiek bewustzijn (bewustzijn-van-iets) dat door rigpa mogelijk wordt gemaakt, zijn zelf altijd beperkt en onderhevig aan verstoringen. Deze momenten komen en gaan, en volgen elkaar op en geven het gevoel van continuïteit. Rigpa, de mogelijkheid tot deze momenten, zelf komt en gaat echter niet.

Rigpa is ook niet persoonlijk, het is een potentie. Het is zowel de potentie tot jouw bewustzijn als tot mijn bewustzijn, de potentie tot bewustzijn van dieren en zelfs planten (hoewel planten misschien nooit bewust worden zoals wij, in potentie is het er evengoed aanwezig), en zelfs niet levende materie. In sterrenstof, dat waar alles uit gemaakt is, zit al die potentie, m.a.w, in alles dat uit de bing bang is ontstaan. Zo is het te beschouwen (let op, het is maar een beschouwing, een manier van kijken, geen waarheid op zich). En in die zin wordt het vaak verwoord als "alles is bewustzijn of alles is al (in potentie) aanwezig in bewustzijn".

Het woord "bewustzijn" is hier echter ongelukkig gekozen. Maar eens zo verwoord, gaan mensen het zo overnemen en gebruiken alsof het een waarheid is op zich, zonder te proeven van waar diegene die het ooit zo heeft verwoord of waarvan het zo ongelukkige is vertaald, werkelijk naar trachtte te verwijzen. Het worden dan holle woorden, slogans, ononderbouwde overtuigingen die overgenomen worden omdat ze leuk klinken of aansluiten bij de beperkte ervaringen (ervaringen zijn altijd beperkt, doen zich maar voor in het veranderlijke) die men van "iets" heeft (gehad).

We kunnen daar doorheen leren zien. Zien dat de slogans wel naar iets anders verwijzen dan wat de slogan-roeper er mee doet. We hoeven de inhoud niet te verwerpen, maar eerder de boodschapper tot dieper inzicht manen in die uitgesproken slogan, als deze zich niet in lijn gedraagt met wat hij slogant. Dieper inzicht in zulk een slogan doet juist alle terugkoppeling naar zichzelf en de eigen ervaring en de eigen fascinaties uitdoven, juist door in te zien hoe beperkt en relatief dit "zichzelf", die eigen ervaringen en fascinaties wel zijn, en niet waard zijn ze te verheerlijken.
17

In mijn woordenschat is dit : is al aanwezig in de potentie.

is al aanwezig in het bewustzijn, is voor mij betekenisloos, dwaas gebrabbel.
Als je zou zeggen "onstoffelijkheid", dan heeft het wel alweer betekenis voor mij.

is dat nu mijn vernauwing of jou vernauwing, of, er is geen ander.
Wie kan het wat schelen wat het in jouw woordenschat is? Mij niet.

Wie maakt het wat uit wat wat jij en ik wel of niet geloven?


Ramesh Balsekar maakt het ook niet uit wat anderen wel of niet geloven want bewustzijn is alles wat er is!
Zie...

Citaat

Bewustzijn is alles wat er is. Dus 'wie' moet weten of zoeken naar 'wat'? Alles wat er is, is het onpersoonlijke functioneren van Bewustzijn, of God, dat in Zichzelf de totaliteit van manifestatie weerspiegelt. Leef het leven door beslissingen te nemen en de consequenties te aanvaarden alsof je een vrije wil hebt, wetende dat het Bewustzijn zoeken, doen, leven beslissen is...

Ramesh Balsekar is een ontwaakte wijze wiens lange leven is gewijd aan Ramana Maharshi en wiens laatste Guru Nisargadatta Maharaj was. Hij weerspiegelt perfect zowel de Oost- als de West-geboren en getogen in Bombay, India, denkend en sprekend in het Engels, student Sanskriet en vertaler van de Bhagavad Gita, zeer goed bekend met de Taoïstische en Chan-klassiekers, evenals het nieuwe paradigma (Bewustzijn is alles er is) die is voortgekomen uit de kwantummechanica. Aangrijpend duidelijk en precies en heerlijk, humoristisch, zijn leer maakt het leven eenvoudig.

https://www.advaita.org/nl/product/who-cares-the-unique-teaching-of-ramesh-s-balsekar/


En uit ChatGTP...
Citaat
Ramesh Balsekar heeft vaak benadrukt dat alles wat gebeurt, volledig in lijn is met het kosmische spel van oorzaak en gevolg, zonder dat er een individuele doener is die de gebeurtenissen stuurt. Zijn idee van "wie maakt het wat uit?" verwijst naar de vraag wie er werkelijk betrokken is bij het proces van maken of uitmaken. Volgens Balsekar, als er geen individu is dat echt handelt – omdat alles gebeurt zoals het moet gebeuren – wie zou zich dan druk moeten maken over de uitkomst?

Deze benadering sluit aan bij zijn non-dualistische leer, waarin hij stelde dat het gevoel van een afzonderlijke doener een illusie is, omdat alles vanuit het totale bewustzijn komt. Balsekar was beïnvloed door de leer van Advaita Vedanta, en hij zag egoïstisch streven of de behoefte aan controle als illusies die voortkomen uit het idee van individualiteit.

Dus "wie maakt het wat uit?" verwijst naar de vraag: als er geen echt individu is, en alles gebeurt zoals het gebeurt, wie is er dan werkelijk om betrokken of onverschillig te zijn?
18
spiritualiteit divers / Re: is bewustzijn een verschijnsel
« Laatste bericht door Gouden middenweg & de wilde natuur Gepost op Gisteren om 13:40 »

Er verschijnt niets nieuws. Alles wat we ervaren, is al aanwezig in het bewustzijn.


In mijn woordenschat is dit : is al aanwezig in de potentie.

is al aanwezig in het bewustzijn, is voor mij betekenisloos, dwaas gebrabbel.
Als je zou zeggen "onstoffelijkheid", dan heeft het wel alweer betekenis voor mij.

is dat nu mijn vernauwing of jou vernauwing, of, er is geen ander.
19
spiritualiteit divers / Re: Godsdienst en Dhamma
« Laatste bericht door Gouden middenweg & de wilde natuur Gepost op Gisteren om 13:34 »
Wat overdenkingen:

In de Pali sutta's speelt niet dat je je eigen wil inlevert of inruilt voor een grotere wil, een kosmische wil of wil van God. Ik zie het niet...


wat ik waarneem in het boeddhisme is de oproep tot spirituele volwassenheid en verantwoordelijkheid.
De oproep om op bewuste wijze de negatieve lijdensspiraal te doorbreken, door  bewust, doelgericht, intentioneel geen voeding meer te geven aan de negatieve spiraal. "de kwade wil"

[grote knip]


Ik zou graag over iets met je praten.

Ik denk bij jou te zien dat het jou niet veel uitmaakt hoe mensen hun innerlijke vrede, evenwichtigheid, blijdschap, goede wil bewaren of bewaken. Als het maar dat effect heeft en dus zo uitwerkt. Als iemand dit lukt door in een Liefdevolle Schepper te geloven, in een wil van God, in een eeuwige hemel, in materialisme, in andere visies, geloof, dan lijk je dit prima te vinden.
Klopt dit?

Ik heb dat niet. Ik vind het juist nogal een treurig iets dat het kennelijk ook niks uitmaakt wat iemand gelooft. Of iets nou waar of werkelijk is, het kan een mens blij maken, gelukkig, troosten, steun bieden, lijkt wel. Zelfs een pil met geen enkele werkzame stof er in kan helpen. Volgens mij zijn er ook zulke mentale pillen.

Dit tekent denk ik wel hoe sterk suggestie is. Ik vind dit maar een naar idee. Ik heb geen zin te steunen op iets wat eigenlijk onzin is. Als ik van onzin blij zou worden, vol goede wil, altijd vrolijk en optimistisch, ik zou het mezelf niet wensen. Ik vind dat maar triest. Je wilt als mens toch zeker ook dat het allemaal ergens op slaat en waar en werkelijk is? je wilt toch niet je steun, geluk, goede wil ontlenen aan illusies?

Hoe sta jij hierin?
Hoewel er maar één top van de berg is, zijn er ontelbare wegen naar de top.

Iedereen ziet klaar en helder de bewustzijnsvernauwing van de zogenaamde ander en is tegelijkertijd vaak blind voor de eigen bewustzijnsvernauwing.

Als ik de voordelen van mijn weg vergelijk met de nadelen van de weg van een ander, is de conclusie snel gemaakt.
Alleen, die ander ziet ook de voordelen van zijn weg en de nadelen van de andere weg.
Er zijn geen wegen zonder nadelen, lees bewustzijnsvernauwing.

En op de top is het verhaal toch alweer anders dan het verhaal onderweg.

Je hebt woorden om met elkaar te communiceren. En sommigen gebruiken woorden om met elkaar te debatteren.
Religie, dat zijn woorden om naar vrede te sturen, soms tijdelijk en soms vrede boven alles verheven.
20
Een negen jaar geleden was er een hilarische discussie over "verschijnselen verschijnen in het schijnsel van een verschijnsel" op het zelfkennisforum in het topic Geen bewustzijn, noch onwetendheid
Zie...

Citaat
Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Alle (subjectieve) verschijnselen/fenomenen zijn direct onderhevig aan de mate van helderheid' waartoe ze verschijnen.
Als verschijnselen/fenomenen verschijnen in het schijnsel van een verschijnsel (de wie', ik', ego, etc.) dan zijn de verschijnselen/fenomenen daaraan onderhevig. dus ook al is hun status bekend, ze zijn altijd onderhevig aan dat waar ze hun ogenschijnlijke bestaan aan ontlenen.

Diegene die bovenstaande toen schreef als Ben is op dit forum bekend als forumlid Vrij. ;)
Pagina's: 1 [2] 3 4 ... 10