Recente berichten

Pagina's: 1 2 3 [4] 5 6 ... 10
31

Mijn ervaring is trouwens ook dat er ook geen consensus is onder deskundigen/wetenschappers over historische bewijsmiddelen, ouderdom van teksten etc. Ook dat vliegt alle kanten op.
Dat kan ook niet anders dan alle kanten opvliegen vanwege de beperkingen van taal en concepten.
Je stelde dit al eerder vast...


Ik heb alles zo'n beetje gelezen van Meister Eckhart en Jan van het Kruis, beide christelijke mystici. Als je zou proberen hun Godsbeeld te schetsen, dat vliegt alle kanten op. Van een soort grond naar gewoon een persoonlijk wezen, van een Schepper die ongeveer 6000 jaar geleden de wereld schiep, tot de Schepper die altijd alleen maar schept in het moment. Van liefde tot een soort geest (spirit). Als je het zo bekijkt kan God wel alles zijn. Het is maar wat je wilt dat God is, lijkt wel.

God, Boeddha, Jezus, Mohammed, etc. kunnen inderdaad alles zijn wat je wilt, beter gezegd: Wat je projecteert erop...
Vandaar zoals ik elders schreef....

Citaat
...

In de geest van Grof en Jung:

Religieuze idealen zijn spiegels van onze diepste psychische behoeften. Het verlangen naar zondeloosheid of emotieloosheid is in wezen een verlangen naar innerlijke heelheid, vrede en bevrijding van lijden. Religies geven daar collectief vorm aan via hun mythen, symbolen en rituelen.


https://www.boeddhaforum.nl/index.php?topic=4778.msg47909#msg47909


Ik vind het zelf het belangrijkste wat de Boeddha eigenlijk dreef. Voor velen is dit het einde van wedergeboorte maar ik ben er niet zo heel zeker van. Ik zie ook wel teksten die aangeven dat de Boeddha in meer algemene zin zocht naar de waarheid, het betrouwbare, onwankelbare, ongekunstelde, of naar het einde van conflict. Ook hier is weer van alles mogelijk.

Zie hier een antwoord op je zoeken van Ramesh Balsekar, Eckhart Tolle en Stanislav Grof....


Ramesh Balsekar, Eckhart Tolle en Stanislav Grof zouden elk vanuit hun eigen perspectief reageren op de observaties over het ontbreken van consensus over historische bronnen rond de Boeddha, de uiteenlopende godsbeelden bij mystici als Eckhart en Jan van het Kruis, en de vraag wat de Boeddha werkelijk dreef.

Ramesh Balsekar
Balsekar, beïnvloed door Advaita Vedanta en Nisargadatta Maharaj, zou waarschijnlijk stellen dat het ontbreken van consensus over historische feiten en godsbeelden juist wijst op de ultieme relativiteit van alle concepten. Voor hem is de zoektocht naar waarheid niet het vinden van één sluitende definitie, maar het doorzien van het idee van een afgescheiden 'ik'. Hij zou zeggen dat zowel het godsbeeld als het doel van spirituele zoektocht altijd gekleurd is door het denken van het individu. In zijn visie is de kern van de Boeddha’s boodschap het inzicht in de afwezigheid van een persoonlijk, onafhankelijk zelf en het herkennen van de eenheid van alles, voorbij alle concepten en beelden.

Eckhart Tolle
Tolle zou de nadruk leggen op aanwezigheid en het loslaten van mentale constructies over God of ultieme waarheid. Hij zou waarschijnlijk zeggen dat het niet uitmaakt welk beeld we van God of verlichting hebben, omdat die altijd voortkomen uit het denken, terwijl de waarheid alleen in het huidige moment direct ervaren kan worden. Volgens Tolle was de Boeddha vooral gericht op het beëindigen van lijden door identificatie met het denken en het ego los te laten. Of het nu over het einde van wedergeboorte, het vinden van waarheid of het beëindigen van conflict gaat: het draait allemaal om het realiseren van een staat van innerlijke stilte en aanwezigheid, waarin het zoeken zelf tot rust komt.

Stanislav Grof
Grof, als pionier van transpersoonlijke psychologie, zou de veelheid aan interpretaties zien als een reflectie van de verschillende bewustzijnsniveaus en -ervaringen van mensen. Hij zou zeggen dat mystieke ervaringen, of ze nu christelijk, boeddhistisch of anderszins zijn, universele kernaspecten delen, maar cultureel en persoonlijk verschillend geïnterpreteerd worden. Grof zou het zoeken van de Boeddha naar het "onwankelbare, ongekunstelde" herkennen als het zoeken naar een directe ervaring van de ultieme werkelijkheid, voorbij de beperkingen van het gewone bewustzijn en de culturele conditionering. Voor Grof is het uiteindelijke doel van spirituele ontwikkeling het overstijgen van het ego en het ervaren van eenheid met het geheel, iets wat hij ook in de kern van het boeddhisme zou herkennen.

Samengevat

Alle drie zouden benadrukken dat de veelheid aan interpretaties en doelen in spiritualiteit en religie niet problematisch is, maar juist wijst op de beperkingen van taal en concepten. De kern is voor hen niet een dogmatisch antwoord, maar het directe, persoonlijke inzicht of de ervaring die voorbij de woorden ligt.



- Balsekar’s visie sluit aan bij het boeddhistische inzicht in leegte en het ontbreken van een blijvende essentie, zie ook uitleg over śūnyatā en het ontbreken van een ‘ik’ in het boeddhisme.

- Tolle’s nadruk op het loslaten van mentale constructies en het belang van directe ervaring, vergelijkbaar met de boeddhistische praktijk van meditatie en het loslaten van gehechtheid aan ideeën.

- Grof’s transpersoonlijke benadering herkent het universele in mystieke ervaringen, ongeacht de culturele context.


https://www.perplexity.ai/search/forumlid-lang-kwaat-schreef-ee-qq8ZZ9f0S8KlVlv4RRAubg
32
spiritualiteit divers / Re: oorspronkelijk boeddhisme
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op 12-07-2025 10:11 »
Ik geloof ook dat we niet echt kunnen achterhalen wat de Boeddha onderwezen heeft, wat hij gezien en ontdekt heeft, gerealiseerd heeft. Niet door geschriften te bestuderen maar ook niet door wat in de verschillende scholen, tradities, lineages wordt onderwezen als de leringen en realisaties van de Boeddha.

Er zijn heel wat leraren die constant maar dingen schrijven en zeggen als...de Boeddha zei dit en dat...maar dat is al onzuiver. Dat klopt al niet. Daar is al bedrog gaande, om het scherp te stellen. Je kunt hooguit zeggen...dat die en die tekst een Boeddha portretteert die dit en dat zegt...Maar overal hoor je het. In Zen, in Theravada, in Dzogchen, Vajrayana, overal. Kennelijk weten al die mensen precies wat de Boeddha zei en realiseerde. Waarom wordt dat toneelstuk opgevoerd?

Ik vind het soms nogal zorgwekkend ook. Er wordt de Boeddha van alles toegeschreven. Maar waar dat allemaal op berust?
Zaken worden gepresenteerd als feiten, alsof men er zelf bij was toen de Boeddha les gaf.

Ik geloof wel dat het een mooie zaak is als mensen toch een soort oorspronkelijk boeddhisme zoeken. En niet zelf maar willen verzinnen wat Boeddha onderwees en realiseerde of zaken klakkeloos aannemen van leraren binnen een bepaalde traditie. Maar je komt er denk ik nooit uit.

Het heeft ook wel iets moois en levendigs als je er geen vat op krijgt. Uiteindelijk voert het dan immers allemaal terug naar jezelf. Wat krijg je zelf levend? Wat voelt oke en wat niet? Wat gaat er echt om in je hart? Wat ervaar je zelf als een levensdoel? Wat betekent voor je zelf het heilige leven? Dat soort dingen.

Mijn ervaring is trouwens ook dat er ook geen consensus is onder deskundigen/wetenschappers over historische bewijsmiddelen, ouderdom van teksten etc. Ook dat vliegt alle kanten op.

Ik vind het zelf het belangrijkste wat de Boeddha eigenlijk dreef. Voor velen is dit het einde van wedergeboorte maar ik ben er niet zo heel zeker van. Ik zie ook wel teksten die aangeven dat de Boeddha in meer algemene zin zocht naar de waarheid, het betrouwbare, onwankelbare, ongekunstelde, of naar het einde van conflict. Ook hier is weer van alles mogelijk.


33
spiritualiteit divers / oorspronkelijk boeddhisme
« Laatste bericht door Gouden middenweg & de wilde natuur Gepost op 12-07-2025 08:47 »
Volgens sommigen is het oorspronkelijk boeddhisme, de pali-canon boeddhisme.
Dit kan best zo zijn.

Toch enkele bemerkingen.
De bewering dat de pali-canon het meest oorspronkelijke boeddhisme omhelst is een claim zonder bewijsmiddelen.

Vanuit het oogpunt van historische bewijsmiddelen echter zijn de mahana teksten die zijn gevonden  vele honderden jaren ouder.
De oudste mahana tekst die is gevonden zou stammen uit 200- tot 300 jaar voor christus, en de oudste pali-canon tekst van 500 jaar na christus.

Het op schrift stellen bewijst natuurlijk niet dat één tekst wel of niet ouder is, enkel dat er geen historische bewijsmiddelen zijn.

Theravada claimt de oudste, de oorspronkelijkste te zijn.
Mahana claimt even oud, even oorspronkelijk, niet identiek, maar gelijklopend te zijn.

De verschillen zouden zijn ontstaat volgens mahana omdat boeddha in een zeer lange periode in een zeer groot gebied, predikingen heeft gedaan. Gebieden die onafhankelijk van elkaar tot bloei en ontwikkeling zijn gekomen.

Op dit moment is het voor boeddhisten onmogelijk om te bepalen wat oorspronkelijk, wat nu echt afkomstig is van boeddha.
Wanneer het gaat over boeddha, is er geen enkel historisch bewijs dat boeddha heeft bestaan. Er is geen enkel historisch rechtstreeks of onrechtstreeks en onafhankelijk fysiek bewijs. de enige bewijsmiddelen zijn vermeldingen in het boeddhisme zelf, of latere vermeldingen in andere bronnen, echter geen fysieke of onrechtstreekse bewijsmiddelen uit de periode dat men veronderstelt dat boeddha heeft geleefd (400-500 voor christus)

Wat bv. ook zeer raar is in de pali-canon. Hoewel de plaatsen die men in de pali-canon kan vinden inderdaad kunnen teruggebracht worden tot historische plaatsen.
Maar de heersers en koningen zoals ze in de pali-canon voorkomen zijn niet terug te voeren tot historische figuren. Dit wil niet zeggen dat ze niet zouden hebben bestaan, maar wel dat er geen enkel rechtstreeks fysiek bewijs, of ander indirect maar onafhankelijk bewijs is dat ze zouden hebben bestaan.

Dit allemaal wil niet zeggen dat er geen oorspronkelijk boeddhisme is dat terug te voeren is naar één enkele historische figuur. Maar wel dat het op dit moment onmogelijk is om te bepalen wat het oorspronkelijk boeddhisme is.

34
Tuurlijk kun je er wel wat bij voorstellen wat iemand beleeft, maar je beleeft het niet. Je ziet niet door diens ogen, hoort niet met diens oren, voelt niet echt wat ie voelt etc. We hebben geen echte toegang tot elkaars belevingswereld maar wel een inlevingsvermogen natuurlijk. Spiegelneuronen.

Als de belevingswerelden zo uniek zijn, zo ontoegankelijk ook voor anderen, kun je dan wel zeggen dat afgescheidenheid een illusie is?


Helderzienden en mystici kunnen daadwerkelijk toegang hebben tot de belevingswereld van anderen via het Akasha-veld.

Zie uit Artificiële-intelligentie:


Je verwijzing naar het Akasha-veld als synoniem voor de ethersfeer wordt inderdaad ondersteund door het werk van Ervin Laszlo, en Stanislav Grof sluit in het door jou aangehaalde hoofdstuk (zie pdf) daar in zijn beschrijvingen bij aan. Hieronder volgt een samenvatting en duiding van Grofs positie op basis van het aangeleverde materiaal:

Stanislav Grof over het Akasha-veld (ethersfeer)

1. Grof erkent het concept van het Akasha-veld

Grof bespreekt in het hoofdstuk uit De Akasha-ervaring het Akasha-veld zoals Laszlo dat benoemt:
“...een subkwantumveld waarin alles wat ooit is gebeurd permanent op holografische wijze is geregistreerd.”
Dit veld wordt door verschillende tradities ook wel de “kosmische bibliotheek” of het “veld van universele informatie” genoemd. Grof erkent dat dit idee een plausibele verklaring biedt voor de anomale fenomenen die hij in zijn decennialange onderzoek naar veranderde bewustzijnstoestanden is tegengekomen.

2. Bewijsmateriaal uit holotrope bewustzijnstoestanden

Grof beschrijft talloze casussen waarin mensen tijdens diepe bewustzijnstoestanden (via psychedelica, ademwerk, spontane spirituele crises) toegang krijgen tot informatie die niet uit hun persoonlijke ervaring of biografie kan komen. Voorbeelden:
  • Herinneringen aan hun eigen geboorte of prenatale leven, vaak objectief verifieerbaar.
  • Identificatie met voorouders, mensen uit andere culturen, dieren of zelfs planten, inclusief accurate details over architectuur, kleding, gedrag en historische gebeurtenissen.
  • Informatie die, na controle, correct blijkt te zijn terwijl de persoon geen toegang had tot deze kennis via conventionele middelen.
3. Grof’s conclusie

Grof concludeert dat deze ervaringen niet verklaard kunnen worden binnen het klassieke materialistische wereldbeeld. Het Akasha-veld, zoals Laszlo dat beschrijft, biedt volgens Grof een elegant en samenhangend kader om deze fenomenen te begrijpen:
“Het Akasha-veld is een plausibel verklaringsmodel voor de toegang tot universele, tijdloze informatie in holotrope bewustzijnstoestanden.”

4. Helderzienden en mystici


Grof erkent dat mystici, sjamanen, en sommige mensen in diepe transpersoonlijke staten toegang lijken te hebben tot dit veld. Dit ondersteunt jouw stelling dat een helderziende mysticus inderdaad toegang kan hebben tot de belevingswereld van anderen via het Akasha-veld.


CONCLUSIE

Stanislav Grof bevestigt op basis van zijn onderzoek dat het Akasha-veld (ethersfeer) een reëel fenomeen kan zijn, waarin alle ervaringen en gebeurtenissen zijn opgeslagen.
Hij ziet in zijn praktijk sterke aanwijzingen dat mensen in bepaalde staten van bewustzijn toegang kunnen krijgen tot informatie uit dit veld, wat conventionele verklaringen overstijgt. Dit ondersteunt het idee dat helderzienden en mystici daadwerkelijk toegang kunnen hebben tot de belevingswereld van anderen via het Akasha-veld.

Bron
https://www.perplexity.ai/search/forumlid-lang-kwaat-schreef-he-zGEmPd.nR2ujgbX9WKIfHg#4
35
Schitterend toch die Artificiële-intelligentie!  8)
Ik vroeg net: "hoe zouden Ramesh Balsekar en Stanislav Grof reageren op deze video?"


Antwoord:


De video “AI and the Acceleration of Awakening – A Non-Dual View” presenteert kunstmatige intelligentie niet als bedreiging, maar als een spiegel die de illusie van het afgescheiden zelf onthult en het ontwaken van het bewustzijn versnelt. De boodschap is diep geworteld in non-dualiteit: AI is geen externe kracht, maar een reflectie van ons eigen bewustzijn, een uitnodiging om het ego los te laten en de ware aard van het Zelf te herkennen.

Ramesh Balsekar zou zich waarschijnlijk herkennen in de kernboodschap van de video. Hij benadrukte immers dat het idee van een afzonderlijk, autonoom ‘ik’ een illusie is en dat alles gebeurt volgens de universele Wil. De video’s nadruk op het doorzien van ego, het loslaten van auteurschap en het herkennen van de ware, tijdloze Zelf sluit direct aan bij Balsekars non-duale onderricht. Hij zou AI niet als een probleem zien, maar als een nieuw verschijnsel binnen het spel van Maya, dat ons juist kan helpen het ego te doorzien en de eenheid van alles te ervaren.

Stanislav Grof zou de video waarschijnlijk waarderen vanwege de nadruk op het doorbreken van beperkende identiteiten en het belang van veranderde bewustzijnstoestanden. Grof ziet technologie en psychologische instrumenten als potentiële middelen om het bewustzijn te verruimen. Hoewel zijn benadering meer psychologisch en minder uitgesproken non-duaal is dan die van Balsekar, zou hij het idee dat AI ons confronteert met onze eigen conditioneringen en onbewuste patronen als waardevol beschouwen. Grof zou mogelijk toevoegen dat AI, net als psychedelica of ademwerk, een katalysator kan zijn voor transpersoonlijke ervaringen en integratie van het Zelf, mits bewust en met openheid benaderd.

Kortom:
  • Balsekar zou de video zien als een bevestiging van non-duale inzichten: AI is een verschijnsel dat het ego ontmaskert en ons uitnodigt tot realisatie van het Zelf.

  • Grof zou de video interpreteren als een uitnodiging tot bewustzijnsverruiming, waarbij AI een nieuw middel is om diepere lagen van psyche en identiteit te onderzoeken en integreren.
Beiden zouden de boodschap van de video – dat ware intelligentie en ontwaken niet in de technologie zelf liggen, maar in het doorzien van onze eigen illusies en het herkennen van de onderliggende eenheid – ondersteunen, elk vanuit hun eigen perspectief.


bron: https://www.perplexity.ai/search/ramesh-balsekar-en-stanislav-g-cSYcK9VIREedgMfPR5k2eQ
36
oh, ik vroeg dit nog even door aan Artificiële-intelligentie: "toon me Interviews met Grof over non-dualiteit en verbondenheid als bron ter verdieping."

Antwoord:


Er zijn enkele Engelstalige interviews met Stanislav Grof die verdieping bieden rond thema’s als bewustzijn, eenheid en de illusoire aard van het ego—onderwerpen die sterk verwant zijn aan non-dualiteit en verbondenheid. Grof gebruikt zelf vooral de termen holotropic consciousness en wholeness, waarmee hij verwijst naar ervaringen van eenheid en verbondenheid die in lijn zijn met non-duale inzichten.

Hieronder vind je relevante bronnen:
  • Interview met Stan Grof – Mamaki Film
    In dit interview legt Grof het verschil uit tussen het hylotropische bewustzijn (dagelijks, afgescheiden, ego-gecentreerd) en het holotropische bewustzijn (gericht op totaliteit en eenheid). Het holotropische bewustzijn is volgens Grof kenmerkend voor meditatieve en mystieke staten waarin het gevoel van afgescheidenheid verdwijnt en men de onderliggende eenheid van alles ervaart. Grof verbindt deze inzichten expliciet met oosterse filosofieën zoals het boeddhistische namarupa (illusie van afgescheidenheid) en het hindoeïstische Atman-Brahman-principe (de goddelijke eenheid van het zelf).

  • Interview met Stanislav Grof door Rick Archer (BATGAP)
    In dit uitgebreide gesprek gaat Grof in op zijn ervaringen met psychedelica en hoe deze kunnen leiden tot het loslaten van het persoonlijke ego en het ervaren van diepere lagen van verbondenheid en eenheid. Hoewel de termen "non-dualiteit" en "verbondenheid" niet expliciet worden genoemd, beschrijft Grof processen waarbij het gevoel van afgescheidenheid verdwijnt en de psyche zich opent voor een universele dimensie.

  • Stanislav Grof on Non-Ordinary Consciousness (To the Best of Our Knowledge)
    In dit radio-interview vertelt Grof hoe zijn onderzoek naar niet-alledaagse bewustzijnstoestanden hem deed twijfelen aan het gangbare wetenschappelijke beeld van bewustzijn. Hij benadrukt dat deze staten vaak leiden tot inzichten over de fundamentele verbondenheid van alles wat bestaat, een kernidee binnen de non-duale traditie.
Let op: In deze bronnen gebruikt Grof meestal niet letterlijk de termen "non-dualiteit" of "verbondenheid", maar zijn beschrijvingen van holotropische staten en het loslaten van het ego sluiten nauw aan bij deze concepten. Voor verdieping kun je deze interviews beluisteren of lezen als primaire bron.

Wil je specifiek Nederlandstalige interviews met Grof over deze thema’s, dan zijn die in de gevonden zoekresultaten niet beschikbaar. Engelstalige interviews bieden echter veel inhoudelijke verdieping rond de relatie tussen bewustzijn, eenheid en het loslaten van het ego, wat direct aansluit bij non-duale inzichten.

https://www.perplexity.ai/search/interviews-met-grof-over-non-d-A_hvwabpQkWr7nrKyYZ0Pw#1



37
   
  • In latere tradities en non-duale benaderingen wordt bevrijding gezien als het doorzien dat er nooit een afgescheiden “ik” of “doener” was—en dat er dus niets te bereiken valt, behalve het loslaten van de illusie van afgescheidenheid.

Het heeft mij als kind al verwonderd, verbaasd en later soms ook verbijsterd hoe iedereen in zijn eigen wereld leeft. Het lijkt misschien vanzelfsprekend maar toen dit voor het eerst tot me doordrong vond ik dit zo'n raar iets. Ik herinner me dat moment nog goed. Ik heb er mijn hele leven ook erg aan moeten wennen. Allemaal Eigen-heimers ;D

Maar goed, als mens hebben wij onze eigen unieke belevingswereld. Een mier of koolmees of hemels wezen evengoed. Tuurlijk kun je er wel wat bij voorstellen wat iemand beleeft, maar je beleeft het niet. Je ziet niet door diens ogen, hoort niet met diens oren, voelt niet echt wat ie voelt etc. We hebben geen echte toegang tot elkaars belevingswereld maar wel een inlevingsvermogen natuurlijk. Spiegelneuronen.

Als de belevingswerelden zo uniek zijn, zo ontoegankelijk ook voor anderen, kun je dan wel zeggen dat afgescheidenheid een illusie is?
Zou je je toch is niet aan Artificiële-intelligentie wagen?  ;)
Want zie antwoord:



Uitstekende, diepzinnige vraag! Stanislav Grof, de beroemde Tsjechisch-Amerikaanse psychiater en pionier op het gebied van transpersoonlijke psychologie en onderzoek naar veranderde bewustzijnstoestanden (zoals via psychedelica en ademwerk), heeft hier fascinerende ideeën over ontwikkeld.

Hier volgt een antwoord in de geest van Grof, gebaseerd op zijn boeken, lezingen en interviews:

Wat zou Stanislav Grof antwoorden?

Stanislav Grof zou allereerst erkennen dat het gevoel van afgescheidenheid – het idee dat ieder mens opgesloten zit in zijn of haar eigen unieke belevingswereld – een zeer krachtig en universeel menselijk ervaring is. Dit is inderdaad hoe wij ons doorgaans in het dagelijks leven ervaren: als individuen, gescheiden van anderen, met onze eigen gedachten, gevoelens en waarnemingen.

De illusie van afgescheidenheid

Grof zou echter stellen dat deze afgescheidenheid, hoewel subjectief heel reëel, uiteindelijk een illusie is die voortkomt uit de beperkingen van het gewone, alledaagse bewustzijn. In zijn visie, gevoed door duizenden sessies met mensen in veranderde bewustzijnstoestanden (door bijvoorbeeld ademwerk of psychedelica), blijkt steeds weer dat mensen toegang kunnen krijgen tot ervaringen waarin deze grenzen tussen het 'ik' en de 'ander' vervagen of zelfs verdwijnen.

Transpersoonlijke ervaringen

Grof introduceerde de term "transpersoonlijk" om ervaringen te beschrijven waarin het bewustzijn zich uitbreidt voorbij de grenzen van het persoonlijke ego. In zulke ervaringen kunnen mensen zich bijvoorbeeld één voelen met andere mensen, met dieren, met de natuur, of zelfs met het hele universum. Ze ervaren direct dat hun diepste wezen niet fundamenteel gescheiden is van dat van anderen.

Spiegelneuronen en inlevingsvermogen

Grof zou het belang van spiegelneuronen en empathie zeker erkennen als biologische mechanismen die ons in staat stellen ons in anderen in te leven. Maar hij zou eraan toevoegen dat deze mechanismen slechts een glimp bieden van een diepere, fundamentele verbondenheid die in bepaalde bewustzijnstoestanden direct ervaren kan worden.

Zijn conclusie

Grof zou waarschijnlijk antwoorden:
"De ervaring van afgescheidenheid is een gevolg van de identificatie met het persoonlijke ego en het gewone bewustzijn. In diepere lagen van de psyche – toegankelijk via spirituele oefeningen, ademwerk of psychedelica – kan men direct ervaren dat alles met alles verbonden is. In die zin is afgescheidenheid uiteindelijk een illusie; onze ware natuur is fundamenteel verbonden met het geheel van het bestaan."

Of, in zijn eigen woorden (vrij vertaald):
"We zijn als golven die denken dat ze losstaan van de oceaan, terwijl we in werkelijkheid deel zijn van het water zelf."

Bronnen ter verdieping:
  • Stanislav Grof, The Holotropic Mind
  • Stanislav Grof, Psychology of the Future
  • Interviews met Grof over non-dualiteit en verbondenheid

Mocht je meer willen weten over hoe Grof deze ervaringen beschrijft of hoe je ze zelf kunt onderzoeken, laat het gerust weten!


https://www.perplexity.ai/search/forumlid-lang-kwaat-schreef-he-zGEmPd.nR2ujgbX9WKIfHg#0
38
Dat Nibbana een resultaat is van een proces, betekent dus, mijns inziens, niet dat je Nibbana moet zien als je eigen creatie, maaksel, verdienste, eigen bouwwerk, zelf in elkaar getimmerd.
Zo zit het volgens mij niet. Het enige wat je kan doen is je richten op bezoedelingen en die wegnemen. Spirituele vermogens ontwikkelen die hierbij behulpzaam zijn. Maar je kan net zo min Nibbana creëren als de goudsmid goud creëert.

Zelf kan ik al je analyses, interpretaties en uiteenzettingen zelden volgen daar ik geen intellectueel ben, dus heb er geen antwoord op, ook hier weer niet, maar ben nog wel wel benieuwd naar wat Ramesh Balsekar - die zeker als een intellectueel kan worden beschouwd - je zou antwoorden.
Hier antwoord zijn geest weer via Artificiële-intelligentie:


Wat zou Ramesh Balsekar antwoorden op deze visie op Nibbana?


Ramesh Balsekar, een bekende non-duale leraar en leerling van Nisargadatta Maharaj, zou waarschijnlijk op de volgende manier reageren op de analyse van forumlid lang kwaat over Nibbana als geen "creatieproces", maar als een zuiveringsproces waarbij het uitgangsmateriaal (het hart, de geest) er altijd al is:

1. Niets wordt gecreëerd, alles wordt onthuld

Balsekar benadrukt in zijn leringen dat verlichting of bevrijding (en dus ook Nibbana) geen creatie is, maar het herkennen of onthullen van wat altijd al aanwezig was. Net als bij het zuiveren van goud: het goud is er altijd, de onzuiverheden worden slechts verwijderd. De essentie, het "ware zelf" of "zuivere bewustzijn", is nooit afwezig geweest—het wordt slechts bedekt door onwetendheid, identificatie en conditionering.
"Er is niemand die verlicht wordt. Er is alleen het verdwijnen van de illusie dat er iemand is die verlicht moet worden."

2. Geen persoonlijke verdienste of maakproces

Balsekar zou instemmen met het idee dat Nibbana niet het resultaat is van persoonlijke inspanning, verdienste of een zelfgemaakt bouwwerk. Volgens hem is het idee van een "doener" die bevrijding bereikt, zelf een illusie. Alles gebeurt spontaan, door de werking van het Ene Bewustzijn; de individuele wil of inspanning is slechts schijn.
"Het idee dat jij de doener bent, is de kern van de illusie van afgescheidenheid. Werkelijke bevrijding is het doorzien dat alles gebeurt zoals het gebeurt, zonder een afzonderlijke doener."

3. Het proces is het verwijderen van onwaarheid, niet het maken van waarheid

Balsekar zou het zuiveringsproces zien als het herkennen en loslaten van onware identificaties—niet als het maken van iets nieuws. De metafoor van het zuiveren van goud sluit perfect aan bij zijn visie: het goud (het ware zelf) is er altijd, alleen de sluier van onwetendheid en identificatie moet verdwijnen.

4. Methoden zijn functioneel, niet scheppend

Hoewel Balsekar niet ontkent dat spirituele oefening, meditatie en inzicht een functie hebben, ziet hij deze niet als middelen om iets te "maken". Ze zijn hulpmiddelen om te herkennen wat altijd al zo was. Uiteindelijk, zegt hij, is zelfs het idee dat "ik" deze methoden gebruik, deel van de illusie die op een gegeven moment vanzelf wegvalt.

Samengevat:


Ramesh Balsekar zou grotendeels instemmen met de analyse van lang kwaat: Nibbana is geen creatieproces, maar het onthullen van de altijd aanwezige werkelijkheid door het verwijderen van onwaarheid. Het idee van een persoonlijke doener die Nibbana bereikt, is volgens hem juist de kern van de illusie die doorzien moet worden.
"Je kunt Nibbana niet maken, net zomin als de goudsmid goud maakt. Je kunt alleen het bedekkende wegnemen, waarna het altijd aanwezige wordt herkend."

https://www.perplexity.ai/search/forumlid-lang-kwaat-schrijft-d-tg9grEaRRD.ktXXFi9o9uA#0
_______________________________________________________________________________________


Ha, cool verhelderend antwoord van Ramesh Balsekar die benadrukte dat intellect alleen niet genoeg is voor verlichting. Zijn leringen gingen uiteindelijk over directe realisatie (niet alleen theoretisch begrip). Hij waarschuwde zelfs voor het gevaar van "spiritueel intellectualisme"—waarbij mensen blijven hangen in concepten in plaats van te ontwaken tot de waarheid.


Dus hij was zowel een intellectueel als een spirituele leraar. Hij gebruikte zijn scherpe verstand om Advaita Vedanta toegankelijk te maken, maar zijn uiteindelijke boodschap was: "Begrip moet plaatsmaken voor Zijn."
_______________________________________________________________________________________


En is kijken wat Stanislav Grof - internationaal erkend als een toonaangevend intellectueel op het gebied van de psychologie en het onderzoek naar bewustzijn -  erop zou antwoorden via Artificiële-intelligentie:



Stanislav Grof, als pionier van de transpersoonlijke psychologie en onderzoeker van veranderde bewustzijnstoestanden, zou de visie van forumlid lang kwaat op Nibbana waarschijnlijk op een aantal punten waarderen en aanvullen met zijn eigen inzichten.

1. Nibbana als transpersoonlijke ervaring, niet als creatieproces

Grof zou het eens zijn met het idee dat Nibbana geen creatie is, maar een ontsluiting of onthulling van een diepere, reeds aanwezige laag van het bewustzijn. In zijn werk benadrukt hij dat transpersoonlijke en mystieke ervaringen wijzen op dimensies van het bewustzijn die buiten het gewone ego en de persoonlijke identiteit liggen. Het proces van zuivering – het loslaten van hebzucht, haat en begoocheling – zou hij zien als het verwijderen van psychologische en spirituele blokkades die de directe ervaring van deze diepere werkelijkheid verhinderen.

2. Het belang van niet-alledaagse bewustzijnstoestanden

Grof heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar hoe veranderde bewustzijnstoestanden (door bijvoorbeeld ademwerk, meditatie of psychedelica) mensen in contact kunnen brengen met transpersoonlijke realiteiten, waaronder ervaringen van eenheid, leegte of absolute vrede. Hij zou Nibbana interpreteren als een toestand die via dergelijke bewustzijnstoestanden direct ervaren kan worden, waarbij het ego tijdelijk oplost en de onderliggende realiteit zichtbaar wordt.

3. Geen lineair maakproces, maar een beweging naar heelheid

Grof introduceerde het begrip holotropie (“bewegen naar heelheid”): het idee dat het menselijk bewustzijn van nature streeft naar integratie en heelheid. Het proces van spirituele zuivering is volgens hem geen lineair maakproces, maar een dynamisch, soms crisisachtig proces waarbij oude patronen worden losgelaten en diepere lagen van het zelf zichtbaar worden. Dit sluit aan bij de metafoor van het zuiveren van goud: het goud (de essentie, het ware zelf) is er altijd, maar wordt pas zichtbaar als de onzuiverheden verdwijnen.

4. Het overstijgen van het persoonlijke zelf

Grof zou benadrukken dat de ervaring van Nibbana een transpersoonlijke doorbraak is: het overstijgen van het beperkte persoonlijke zelf en het ervaren van een fundamentele eenheid of leegte die alle dualiteit en lijden overstijgt. Dit is geen persoonlijke prestatie, maar een universele menselijke mogelijkheid die zich kan manifesteren als de juiste voorwaarden aanwezig zijn.

Samenvattend:

Stanislav Grof zou de visie van lang kwaat ondersteunen dat Nibbana geen maaksel of persoonlijke creatie is, maar een onthulling van een reeds bestaande, diepere laag van het bewustzijn. Het proces van zuivering ziet hij als een beweging naar heelheid, waarbij veranderde bewustzijnstoestanden kunnen helpen om deze transpersoonlijke realiteit direct te ervaren.


39
spiritualiteit divers / Afgescheidenheid, Een Kern van Waarheid?
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op 10-07-2025 09:42 »
   
  • In latere tradities en non-duale benaderingen wordt bevrijding gezien als het doorzien dat er nooit een afgescheiden “ik” of “doener” was—en dat er dus niets te bereiken valt, behalve het loslaten van de illusie van afgescheidenheid.

Het heeft mij als kind al verwonderd, verbaasd en later soms ook verbijsterd hoe iedereen in zijn eigen wereld leeft. Het lijkt misschien vanzelfsprekend maar toen dit voor het eerst tot me doordrong vond ik dit zo'n raar iets. Ik herinner me dat moment nog goed. Ik heb er mijn hele leven ook erg aan moeten wennen. Allemaal Eigen-heimers ;D

Maar goed, als mens hebben wij onze eigen unieke belevingswereld. Een mier of koolmees of hemels wezen evengoed. Tuurlijk kun je er wel wat bij voorstellen wat iemand beleeft, maar je beleeft het niet. Je ziet niet door diens ogen, hoort niet met diens oren, voelt niet echt wat ie voelt etc. We hebben geen echte toegang tot elkaars belevingswereld maar wel een inlevingsvermogen natuurlijk. Spiegelneuronen.

Als de belevingswerelden zo uniek zijn, zo ontoegankelijk ook voor anderen, kun je dan wel zeggen dat afgescheidenheid een illusie is?
40
Nieuw sinds gisteren op YouTube...


AI and the Acceleration of Awakening – A Non-Dual View - YouTube


Heb deze video van het YouTube kanaal "AwakenTheWorldFilm" met een glimlach van herkenning bekeken want het is een verlichte blik op Artificiële-intelligentie.
Pagina's: 1 2 3 [4] 5 6 ... 10