Sorry, maar toch begrijp ik het nog niet, ... voor mij blijft "ego" gewoon een verwijzing naar wie je bent, wat je bent en dat kan zowel positief als negatief zijn, waarschijnlijk zelfs van beide een beetje (of een beetje veel), ... OK, men zegt wel bv : "mijn ego wordt gestreeld" en dan heeft dat een beetje een negatieve bijklank, maar zolang je je ego "onder controle" houdt, lijkt er voor mij geen probleem te zijn.
Wat mij helpt is om te denken dat je je ego niet hoeft te vernietigen. Jouw ego is zeer nuttig. De Dalaï Lama heeft ook een ego. Het doel is om je ego te zien als...je ego. Je ego te ontstijgen.
Sorry, maar toch begrijp ik het nog niet, ... voor mij blijft "ego" gewoon een verwijzing naar wie je bent, wat je bent en dat kan zowel positief als negatief zijn, waarschijnlijk zelfs van beide een beetje (of een beetje veel), ... OK, men zegt wel bv : "mijn ego wordt gestreeld" en dan heeft dat een beetje een negatieve bijklank, maar zolang je je ego "onder controle" houdt, lijkt er voor mij geen probleem te zijn.voor mij zit ego simpel in elkaar,
Dat is dan niet zo simpel voor mij, aangezien er voor mij geen schepper, noch een god is.aaah ok dat wist ik niet .... ;)
Zag een briljant filmpje van Eckhart tolle over het ego.Hoe kun je je bevrijden van iets wat helemaal niet bestaat?
http://www.youtube.com/watch?v=hbj4nLOPN8o
En hoorde een stukje audio over hoe om te gaan met Grote ego's, het is een spiegel voor jezelf omdat alleen je eigen ego reageert op het ego in de ander, als je ego op een laag pitje staat, heb je geen last meer van andere.
http://patrick.fm/2009/www.kicken.com-pkpraatmetpaulsmit7.mp3
Beste Nathan en B A.Het enige wat valt te weten, inzien, begrijpen, doorzien, dat al het gepraat over een ego hebben onzin is.
Hoe weten jullie dat allemaal?
Beste Nathan en B A.Het enige wat valt te weten, inzien, begrijpen, doorzien, dat al het gepraat over een ego hebben onzin is.
Hoe weten jullie dat allemaal?
Je hebt geen zelf maar bent een zelf en daarin is geen ruimte voor nog een zelf. Hahaha.
Het zelf is wat is. Probeer het verder niet te lokaliseren.
Volstrekt mee oneens, Nathan.Fijn voor je!
Volstrekt mee oneens, Nathan.Fijn voor je!
Voor mij bestaat Sinterklaas ook allang niet meer!!
Je kunt je hele leven in de stront blijven roeren, zoals ik al ergens eerder schreef.
Iemand die wakker ligt over het bestaan van Sinterklaas en Zwarte Piet help ik graag meteen uit de droom (nachtmerrie).
Ik wil helemaal niet naar Rome. Hebben daar niet juist de grootste idioten huisgehouden? Is Rome niet het symbool juist van de zetel van de wereld?Volstrekt mee oneens, Nathan.Fijn voor je!
Voor mij bestaat Sinterklaas ook allang niet meer!!
Je kunt je hele leven in de stront blijven roeren, zoals ik al ergens eerder schreef.
Iemand die wakker ligt over het bestaan van Sinterklaas en Zwarte Piet help ik graag meteen uit de droom (nachtmerrie).
Ik ben het met je oneens, en het lijkt er op dat je dat niet zo leuk vindt. Ik motiveer mijn bijdrage nog, maar helaas ga jij het in het belachelijke trekken, althans, zo komt het op mij over. Maar dat is verder niet erg, anderen kunnen in ieder geval lezen dat er toch meerdere wegen naar Rome leiden... :)
Je bent niet makkelijk te volgen Nathan.Dat beweer ik toch ook niet.
Dus wellicht zou ik voor een groot deel al bevrijd kunnen zijn van de wetmatige werking van mijn ego doordat ik dat ego in waarnemend denken heb leren kennen en in mij tot bewustzijn heb gebracht.Je kijkt nog altijd gewoon naar jezelf, er bestaat immers geen ego in onszelf. De waarnemer is het waargenomene. Het bewustzijn is zijn inhoud.
.
De waarnemer is het waargenomene.
.
Het bewustzijn is zijn inhoud.
Misschien is het wat duidelijker voor in deze bewoording: De denker en het denken zijn Een..
De waarnemer is het waargenomene.
Das een leuke Murtiaanse quote,
maar er is geen waarnemer,dus hoe kan iets wat niet bestaat,
hetzelfde zijn als iets anders?.
Het bewustzijn is zijn inhoud.
Dat klinkt als: de waterkan is het water...
Als het bewustzijn zijn inhoud is,
kan het zich er moeilijk van bewustzijn,lijkt mij.
niet echt,Niet echt...
wat mij betreft:
same difference...
Zag een briljant filmpje van Eckhart tolle over het ego.Hoe kun je je bevrijden van iets wat helemaal niet bestaat?
http://www.youtube.com/watch?v=hbj4nLOPN8o
En hoorde een stukje audio over hoe om te gaan met Grote ego's, het is een spiegel voor jezelf omdat alleen je eigen ego reageert op het ego in de ander, als je ego op een laag pitje staat, heb je geen last meer van andere.
http://patrick.fm/2009/www.kicken.com-pkpraatmetpaulsmit7.mp3
Hoogstens door te zien dat het ego een volkomen illusie is.
Er bestaat geen zogenaamd tweede ik, want ego betekent 'ik'.
We zijn bijvoorbeeld aardig of niet, in beide gevallen ben jezelf daarvoor verantwoordelijk.
Geen excuses, geen moesjes, geen zogenaamd ego.
We zijn altijd wat we zijn.
Nou ja, je hebt de tijd, blijkt, want je gelooft in reincarnatie.
Er bestaat maar Een geest, je kunt dus niet jezelf waarnemen. Daarom zijn de denker en het denken Een. Is het bewustzijn gelijk de inhoud.
Jij gebruikt het woord ego als synoniem van "ik", maar Janaka gebruikt het eerder in een andere betekenis, namelijk in de betekenis van blaaskakerij, eigendunk, grootheidswaan, trots en protserig.Waarom 'blaaskakerij' als 'ik' bestempelen?
Een blaaskaak reageert fel op blaaskakerij. Maar als je eenvoudig, gewoon bent dan raakt de blaaskakerij van de ander je niet.
Het is de individuele mens die, door zelfwerkzaamheid, van het onbewuste Karmische leven in denk, voel en wilsgewoontes overgaat tot bewust zijn van zijn denk, voel en wilsgewoontes en daardoor meester wordt van zijn zelf en tot vrijheid komt in denken voelen en willen.Je kunt helemaal niet meester worden van een zelf. Daar ligt juist het probleem, dat je dat zou geloven.
Wel of geen geloof in reincarnatie, het zegt me helemaal niets.
Nou ja, je hebt de tijd, blijkt, want je gelooft in reincarnatie.
Er bestaat maar Een geest, je kunt dus niet jezelf waarnemen. Daarom zijn de denker en het denken Een. Is het bewustzijn gelijk de inhoud.
...ach Nathan wat zal ik zeggen,beter doe ik er het zwijgen toe,jedoch:
gezien het voortdurend proces van de wetten van karma,
op basis waarvan 'wij' wedergeboren worden,totdat verlichting gerealiseerd is,
heb jij ook nog wel een tijdje..
Ik begrijp dat je geen geloof hecht aan wedergeboorte en dus ook niet aan karma.
Dan riposteer ik:
door niet te geloven in reinkarnatie,
wimpel je het niet zomaar weg.
Wat bij mij erg meespeelde is dat er veel angst stress en boosheid in mn lijf zat, en dan wordt iedere gedachte heel zwaar, je moet eerst je lijf "leegmaken" voordat je je ego niet meer sereus neemt, met veel emotionele pijn is het bijna niet te doen om je ego los te laten.Ik raad iedereen aan om zich rechtstreeks te richten op zijn emoties en gedachten en niet via een zogenaamd ego te denken.
Wel of geen geloof in reincarnatie, het zegt me helemaal niets.
Maar er bestaat wel degelijk oorzaak en gevolg.
Sommige mensen moeten hun hele leven doorbrengen in een gevangenis...
Of zijn ernstig verminkt, door onwetendheid of nalatigheid.
Of sterven aan de gevolgen van een of andere ziekte, waar ze zich niet tegen wisten te beschermen.
Et cetera.
Wat bij mij erg meespeelde is dat er veel angst stress en boosheid in mn lijf zat, en dan wordt iedere gedachte heel zwaar, je moet eerst je lijf "leegmaken" voordat je je ego niet meer sereus neemt, met veel emotionele pijn is het bijna niet te doen om je ego los te laten.
Ik heb een ander advies: Je kunt best mediteren, maar feit is dat de mens de gewoonte heeft om te denken, zelfs de hele dag te denken. En als je bijvoorbeeld een turbulente tijd hebt meegemaakt, zit je ook nog vol emoties. Die emoties zullen veel gedachten blijven vormen, omdat het emotionele leven immers ten grondslag ligt aan het menselijke denken. Als je boos bent, kan het denken stormachtige bewegingen maken, steeds rondkolkend om wat er gebeurd is en wat je het liefst zou willen doen, wat je in je boosheid zou willen zeggen, misschien zelfs zou willen schreeuwen. Dit is maar een voorbeeld, dus ik bedoel niet per sé dat jij boos bent, vergeet dat niet. Ik leg slechts uit wat ik bedoel aan de hand van woede.
Je kunt elke emotie zien als het gevolg van een zorgenzaad, het zaad valt in de grond en begint te groeien naar een plant als je het voeding geeft, via water en mest. Emoties zijn als het ware het water en de mest voor het zorgenzaad, dat gaat groeien en groeien en dan ontstaat op den duur een boom met veel takken. Die takken zijn je gedachten, als je er in gaat snoeien, wat gebeurt er dan? Als je gaat oordelen over deze gedachte is goed en die gedachte is fout, of die gedachte wil ik niet en die wel, dan ben je hard aan het snoeien. Maar wanneer je een boom of een struik gaat snoeien met de snoeischaar, zal de boom het gevoel krijgen dat hij langzaam maar zeker vernietigd zal worden. Dus gaat de boom nog meer takken laten groeien op de plaats waar gesnoeid is of wordt. Meer en meer gebladerte vormt zich; door de bomen zie je op den duur het bos niet meer.
Op die wijze gaan zitten is min of meer onjuist, het gaat immers niet om snoeien, maar om beschouwen. Maar wanneer je wordt overmand door emoties (ik zeg niet dat jij hierdoor wordt overmand, ik wil slechts iets uitleggen) overzie je het allemaal niet zo goed en wordt mediteren moeilijk, zo niet onmogelijk. Ik raad je aan eerst te zorgen voor een catharsis, voor het uiten van je emoties. Wat je denk ik het beste kan doen, is intensief gaan sporten. Daardoor zal je lichaam energie gaan gebruiken en dientengevolge aarden, de energie die nu als gevolg van je emoties als het ware in je hoofd “vast” gaat zitten, gaat weer terug in je lichaam circuleren. Verder raad ik je aan, als je bijvoorbeeld teveel emoties ervaart of teveel gedachten, om er met iemand over te praten die je vertrouwt. En dat hoeft geen discussie te zijn, je kunt de ander die je vertrouwt vragen om alleen maar te luisteren en pas iets te zeggen als jij helemaal klaar bent. Als je géén mensen hebt die je je hart kunt toevertrouwen, ga het dan opschrijven. Schrijf gewoon letterlijk alles op wat je dwars zit, uit het. Corrigeer jezelf niet, schrijf gewoon alles op. Je bent niet op school, dus niets is fout, niets is verkeerd. Speel dus geen strenge schoolmeester over jezelf, schijf en schrijf en schrijf. Zo kun je het van je afschrijven, en het is een goede methode.
Mocht het echter zo zijn, dat je overvol met emoties zit zoals verdriet, woede en frustratie, neem dan een matras of een groot hoofdkussen en mep dat gewoon met je vuisten totdat je het gevoel hebt dat de emotie verdwijnt. Leef je gewoon totaal uit op de matras of het kussen, laat alles er uit komen. In het begin zul je denken dat je aan iets kinderachtigs bent begonnen, maar wanneer je je vastzittende emoties eenmaal gebotvierd hebt op het kussen of op de matras, dan zul je merken dat je weer helder kunt denken. Ik verzeker je dat het werkt. Daarna voel je meteen resultaat, alsof er iets van je afgevallen is. Het kan zelfs zo zijn dat je op den duur gaat huilen als je je volledig uitleeft op het kussen of op de matras. Dat is een volstrekt normaal verschijnsel, er zit veel verdriet verscholen onder onze woede of onder andere negatieve emoties. Dus schrik daar niet al te veel van. Als de catharsis werkt, en je het negatieve actief doorleeft, kun je daarna veel beter rustig gaan zitten. Want de belemmerende emoties zijn immers tot uiting gekomen, waardoor je weer helderheid ontvangt van het leven, van de natuur. Nogmaals, ik geef hier voorbeelden, ik zeg niet welke emotie bij jou de boventoon voert waardoor er zoveel gedachten in je hoofd opkomen. Dat kun je zelf het beste bepalen. Maak de emotie actief, zorg er echter altijd voor dat je nooit jezelf of een ander schade mag toebrengen. Dat is ook niet nodig, het gaat om jouw blokkade(s), niet om de ander. Die blokkade mag je alleen uitleven op je matras of op een hoofdkussen. 8)
Dat wist ik al als kind. ;)
Mooi,er is oorzaak en gevolg.
Fijn dat je dat vaststeld.
En wat meen je Nathan:Ja, wat was er eerder de kip of het ei?
Is er een begin aan deze oorzaak en gevolg keten?
En is het zo,dat dit proces stopt met het wegvallen van het lichaam?Is het niet zo dat een vlam van de ene kaars op een andere kaars kan overspringen?
Alle zelfbeelden zijn vals, geen enkel zelfbeeld uitgezonderd. Vanaf je geboorte ben je als het ware als een politicus bezig, je bent totaal afhankelijk van de zorg van je ouders en met name je moeder. Zij geeft je liefde en aandacht, maar als er geen aandacht is, ga je huilen. Dan komt mama met haar lach en krijg je de borst. Janken is als het ware ma roepen. Uiteraard zul je als baby lachen als je gevoed wordt met aandacht of met voedsel. Zo koop je je moeder… Ik zeg niet dat er iets mis mee is, want als de baby nooit huilt als het zich onaangenaam voelt, kan de moeder in extremere situaties bijvoorbeeld niet gealarmeerd raken. Maar ik heb het niet over gevaar, ik heb het over de werking van de relatie van moeder en kind. Je moeder is als je een baby bent je eerste spiegel, je wordt er in weerspiegeld via aandacht en eten. Dus ben je haar onbewust aan het besturen, als je huilt komt ze immers met aandacht en als je naar haar lacht, lacht ze terug met liefde en genegenheid.Man, wat kan jij wauwelen zeg.
Wanneer je opgroeit verzamel je meer weerspiegelingen: leeftijdgenoten, leraren, de maatschappij doen hun intrede. En allemaal weerspiegelen ze iets bepaalds naar jou, ze definiëren je, ze laten je net zo goed vallen, ze haten je en ze hebben je lief. Je hele geest zit vol met dit soort weerspiegelingen waarmee je jezelf vereenzelvigt, met deze spiegels: zoals je wordt beoordeeld van buitenaf, daar besta je uit. Je maakt mooie combinaties met al die weerspiegelingen, die beelden. Dit zijn identificaties, dit maakt het “ik”. Je wordt een aangepast deel van de samenleving, een maatschappelijk lid van de groep. En het hele leven blijft de mens dat herhalen, hij begeeft zich van de ene situatie naar de andere, en blijft zich schikken in al die weerspiegelingen die hem zijn aangepraat en die hij geïnternaliseerd heeft. Waarom geloven in die weerspiegelingen? Omdat we diep in onszelf niet weten wie we zijn, dus bouwen we een nep-ik op uit al die weerspiegelingen. Diep van binnen zijn we als het ware een soort zwart gat, en daar zijn we doodsbang voor, voor het niet-iets zijn. En iedereen zit in datzelfde schuitje, niemand uitgezonderd.
Op een dag kan het zo zijn dat al die weerspiegelingen opeens niet meer passend zijn, je komt in een identiteitscrisis terecht. In het slechtste geval word je netjes teruggeleid naar de samenleving, naar het maatschappelijk model. Je opnieuw leren aanpassen, noemen ze dat. Als dat aanpassen niet goed gaat, verschijnt een schuldgevoel en in een ernstig geval depressie. Je bent geen lid meer van de cultuur, je lijkt er niet meer bij te horen. Deze crisis kan een doorbraak betekenen, je krijgt de gelegenheid om je ego, je ik, je zelfbeeld te herbeoordelen. Deze crisis kan je helpen om het neppe van alle zelfbeelden te doorzien. Het zelfbeeld is absoluut gelijk aan het ego en je bent totaal geïdentificeerd met dat zelfbeeld, iedereen is dat. Een voorbeeld: als een puber merkt dat hij homoseksueel is, begint het angst en beven. De wereld om hem heen gedraagt zich volstrekt hetero, zelfs zijn beste vrienden vinden homo’s maar niks. Er wordt gezegd dat homo-zijn een “keuze” is, maar dat is volstrekt belachelijk. Iedereen, niemand uitgezonderd, kiest automatisch voor een leven als hetero. Maar de puber ziet dat zijn zelfbeeld niet meer klopt, hij past emotioneel niet meer in het voorgeschreven gedrag van de samenleving. Hij is een outlaw geworden. Dit wordt een innerlijke strijd, er komt wrijving. Die innerlijke strijd kan zo hevig zijn, dat het tot zelfmoord leidt. Komt de puber echter op de een of andere wijze door deze crisis, dan gaat hij een bestaan als homo leiden, komt voor zichzelf op en piekert er niet meer over om zich te identificeren met het heterobestaan. Er is een nieuw etiket wat beter bij hem past, dus neemt hij dat aan. Dit is maar een simpel voorbeeld.
In spiritualiteit gebeurt exact hetzelfde, althans... De meeste leringen gaan uit van vrede, liefde, gelukzaligheid, ethiek, enzovoort. Geen enkel gevaar voor de samenleving dus en dientengevolge de ultieme droomstaat. Je raakt er niet onaangepast door. Maar al die mooie theorieën passen exact in het beeld van de serene en zelfs verheven Verlichte. Wie wil dat nou niet? Iemand die echter een spirituele identiteitscrisis doormaakt, merkt dat alles wat hij heeft gelezen over Verlichting, zelfrealisatie, mystiek, een hoger zelf, en ga zo maar door de grootst mogelijke onzin is. Hij past niet meer in het mooie plaatje van de religie, van de spirituele theorieën. Hij verbrandt letterlijk alle boeken over spiritualiteit en wil niks meer van doen hebben met het spirituele “ik”; dat opgepoetste Boeddhabeeld. Hij stapt uit het zelfbeeld, het etiket waar hij altijd in geloofde, en is een outlaw geworden. Dit is het gevolg van innerlijke strijd, er komt wrijving. Ook deze innerlijke strijd kan zo hevig zijn, dat het in principe tot zelfmoord zou kunnen leiden. Wordt deze crisis doorstaan, is het mogelijk dat alle weerspiegelingen worden doorzien als vals en dat er geen nieuw etiket meer wordt gekozen, er wordt totaal niets meer aangenomen. Eindelijk is men dat wat men altijd al was, en valt men samen met wie men daadwerkelijk is. Tat Swam Asi
Dat vraag ik me ook wel eens af.Het is mij opgevallen dat je geen scherpe moderator bent, wanneer je zomaar toestaat dat iemand een naam van een ander toeeigend en diens foto, dus zich voordoet als geheel iemand anders, iemand die daadwerkelijk heeft geleefd.
Ik respekteer je 'muur'ervaring.
Wil er wel aan toevoegen dat ik vind
dat je zelf,bij voortduring,
onvoldoende zorgvuldigheid aan de dag legt
bij het lezen van de ander.
Je wekt de indruk af en toe langs te zappen
en met een sneltreinvaart even de laatste reakties
in jouw perspectief te willen zetten.
Die indruk wordt bij mij gewekt
door je manier van reageren.
Meestal glij je gewoon langs de ander heen
om vervolgens over je eigen glijbaan het topic uit te glijden.
En dat ervaar ik niet als een muur in de conversatie,
maar als een moeras.
En dat schiet ook niet echt op.
Das mijn waarneming.
en dan heb ik het nog niet erover dat je bijdragen van medeforumgenotenJe gaat hier opnieuw als moderator het gegeven uit de weg dat iemand zich voordoet als iemand anders die bestaan heeft!
wel betiteld als ''Krankzinnig'' en ''Gewauwel''.
Het staat je vrij het forumbeleid als knudde te benoemen.
Erg leuk, daar gedachte en denker een zijn!
Naar eigen zegge....
Jij kunt helemaal niet weten of Chan wel of niet aangesproken is.Je ziet wel vaker dat deelnemers op fora fotootjes gebruiken voor hun profiel van andere bestaande personen maar niet dat ze dan ook de naam van die persoon er boven zetten!
En op jou fotoneurose heb ik al diverse malen gereageerd.
Dat het antwoord je niet bevalt is iets anders,
maar dat hoort bij zorgvuldig lezen.
Ik zie bij Chan en jou de omgekeerde beweging.
Sja....Je mag me uitschrijven meneer de moderator.
hier past er nog maar deze:
...als de waarheid spreekt,
zwijgt het ego....
Je mag me uitschrijven meneer de moderator.
Dit is echt een forum van niets geworden.
Ik zou het prettig vinden en bevorderlijk voor een gezonde discussie als de moderator de gebruikers van dit forum er meer op zou willen wijzen om - overeenkomstig de richtlijnen van dit forum - hun persoonlijke waarheden in te leiden met......ik denk dat
De manier waarop het nu nog te vaak gaat is dat de persoonlijke 'waarheden' hier als een soort van universele waarheden worden verkondigd, terwijl al te vaak is gebleken dat dat soort waarheden bepaald niet strookten met andere waarneembare feiten.
De niet afgesproken manier van het aanreiken van de persoonlijke waarheden is in mijn ogen vaak al een vorm van agressie en leden die op een dergelijke bijdrage een pittige reactie krijgen lokken die door hun manier van aanreiken dan ook uit.