Boeddha Forum

Ik zie niet dat meesters allemaal dezelfde verklaringen geven. Ze lijken toch ook weer andere dingen te zien en de zaken weer anders te verklaren. Daar verbaas ik me toch over.

Ik denk dat elke meester een product van zijn tijd is en dingen uitlegt op een manier die zijn volgelingen kunnen begrijpen. Er zullen ook wel individuele verschillen zijn.

In deze tijden klinkt het hele idee dat zich iets met de vrucht verbindt al magisch en mythisch.

Ik denk me in dat het meer zoiets is als de zandkorrel die naar verloop van tijd een parel word, binnen in een oester.

Lopen ze dan maar wat te verzinnen? De ene weet waarom wezens en de wereld zijn geschapen door God, zegt ie, en de andere meester, volledig verlicht, kan geen begin ontdekken.

Ze denken niet allemaal op dezelfde manier. Osho was bijvoorbeeld niet sterk in de wetenschap. Hij had best een goed geheugen, maar als het aankwam op wetenschappelijke feiten en methodes dan liet hij het vaak afweten. Maar het lijkt mij dat voor mensen in het algemeen wel sterk verschillen in hun manier van denken, dat er bijvoorbeeld mensen zijn die heel emotioneel gericht zijn en anderen die juist heel rationeel zijn.

De Boeddha sprak volgens de overlevering wel eens over cosmologie, terwijl vandaag de kennis van de astronomie zodanig is toegenomen dat veel mensen niet ontvankelijk zijn voor spirituele rijken. Als je hun over de hemelen gaat vragen dan hebben zij het over het zonnestelsel en de Melkweg. En dat vind ik ook wel terecht, de kennis van deze wereld heeft te maken met wat wij wetenschappelijk kunnen observeren.

Dus dat is een ding, het verouderen van de kennis. Het helpt daarom om de leer van een verlichte meester in de juiste context te plaatsen. Maar daarnaast zijn ze ook anders van karakter, Osho heeft wel eens over de Boeddha gezegd dat hij was als een wetenschapper van het innerlijke. Zo iemand is heel anders dan bijvoorbeeld Kabir, die een Indiase mysticus, poëet en zanger was.

Wat dit zegt over Meister Eckhart is ook interessant. Hij leefde van 1260 AD tot ongeveer 1328, in Duitsland, dus hij was Europees, kerkelijk en middeleeuws. Hij was ook een academicus en bestuurslid van de Dominicaanse orde. Dus hij was heel erg gedrenkt in de godsdienst, leefde voor de Tijd van de Rationaliteit.

Het is een gok, niet helemaal een wilde, maar op basis van mijn kennis (tot nu toe) van de preken en verhandelingen die ik gelezen heb, denk ik dat Meister Eckhart sannavedayitanirodha heeft meegemaakt, het wegvallen van lichaam en geest. Ik ken deze staat niet maar het zou me niet echt verbazen dat je dan op de meest directe wijze de grondeloze grond ontmoet.

For whoever would enter God's ground, His inmost part, must first enter his own ground, his inmost part, for none can know God who does not first know himself. He must enter into his lowest and into God's inmost part, and must enter into his first and his highest, for there everything comes together that God can perform. Whatever is highest in the soul is in the lowest, for it is the innermost, just as if one were to squeeze some round object, so that the highest became the lowest. (46)

Where creature stops, God begins to be. Now all God wants of you is for you to go out of yourself in the way of creatureliness and let God be within you. (preek 13b)

Ik denk dat Meister Eckhart de spirituele geboorte die hem is deelgevallen hier kernachtig beschrijft:

Therefore you have to be and dwell in the essence and in the ground, and there God will touch you with His simple essence without the intervention of any image. (1)

Ik lees het zo dat wanneer alle formaties eindigen, en lichaam en geest wegvallen voor jezelf, dan verwijl je heel direct in de essentie en grond, het ongeconditioneerde. Er is dan geen zituiglijke waarneming en gevoel meer. En als je dit meemaakt dan opent zich iets in je, wijsheid vormt zich in je. De zoon wordt in de ziel geboren.

Als je dan weer uit die staat komt, omdat er weer formaties (sankhara's) op gang komen dan blijft er iets van hangen. Een soort contact met het lege, tekenloze en verlangenloze (wat een soort aanduidingen zijn van het ongeconditioneerde). Het niet-neigende. Dat wat Is. Hij die Is.

De Pali Canon beschrijft dit als de meditatieve weg, zeg maar, tot bevrijding maar niet als de enige weg. Deze weg is vooral weggelegd, volgens de teksten voor mensen die ook gemakkelijk kunnen mediteren, en zeer ontwikkeld zijn en deugdzaam. Dat zegt Eckhart ook. Hij zegt in meerdere preken dat deze spirituele geboorte niet is voor de onontwikkelde geesten, ongedisciplineerd, onmatig, en mensen met nog veel zonden. Het is voor 'the virtuous soul'.
Anders zijn er nog teveel hindernissen.

Overigens, dit is niet de enige weg tot bevrijding! Voor mensen die toch wel moeite hebben met stil en leeg worden is er ook de weg via inzicht-meditatie. Inzicht-meditatie kan er ook voor zorgen dat je steeds passielozer wordt en dan ook vanzelf meer en meer de grond ontmoet en leert kennen.

Als Eckhart zegt ....Therefore you have to be and dwell in the essence and in the ground, and there God will touch you with His simple essence without the intervention of any image...dan geloof ik niet dat hij hier zegt dat een Opperwezen je aanraakt. Nee, eerder dat er op dat moment wanneer lichaam en geest wegvallen je verenigt bent met God, met die eenvoudige enkele essentie vrij van beeldvorming, de grondeloze grond. Die aanraking neem je mee in je verdere leven en transformeert je leven. Dit is de spirituele geboorte.

De Boeddha beschrijft het zo dat dan je diepste aandriften (asava's) kunnen eindigen.

Ik denk dat het ook wel goed is te blijven zien dat deze zeer meditatieve weg, deze weg van verstilling, in de Pali sutta's niet wordt beschreven als de enige weg tot bevrijding.

Je kunt het lichaam, de zintuigen inclusief de geest of het verstand niet ontkennen.

Er is dus niets mis met lichaam, geest en handelen, en er hoeft niets van wat ervaren is ontkend te worden, er kan gewoon ontdekt worden dat ervaring maar iets is dat komt en gaat, niet werkelijk ik, mijn, mijn zelf is.

Er ontbrak per ongeluk wel nog een woordje: mis, heb het nu aangevuld.

die van 17-01-2021 heb ik gedaan
vind hem goed

'Moeiteloze aandacht, grenzeloos gewaarzijn.
Herken in de stilte wat je ten diepste bent. Puur gewaarzijn.'

https://soundcloud.com/user-273379298/sets/online-meditatie-bijeenkomsten

Ik kan me nu op dit moment niet goed voorstellen dat ik ooit op een punt kom dat ik zal beweren dat ik nooit geboren ben, en dat ik geen zoon van mijn vader en moeder ben. Dat het maar een illusie is dat ik hun zoon ben. Dat ze in de war zijn dat ze denken dat ik hun zoon ben en geboren ben op een bepaald moment.
Die hele geboorte...ach...dat heeft toch niks met mij te maken, toch? Ik ben ongeboren gewaarzijn. Ik ben helemaal niet dat lichaam en geest dat zij denken dat ik ben. Hun ideeen over mij zijn bizar en buitensporig. Zij kennen mij niet. Die hele geboorte, dat hele lichaam en geest complex, dat zij aanzien voor mij, wat heeft dat met mij te maken Dorje?

Dat is omdat je hele uitgangspunt verkeerd is: Siebe is geboren, Siebe is zoon van... Maar wat jij werkelijk bent, is dat Siebe? Wat maakt dat bewustzijn mogelijk is waarvan het tijdelijk lichaam/geest mechanisme dat in de gedeelde ervaringswereld de naam Siebe heeft gekregen zich benut om zichzelf in stand te kunnen houden?

Als dat tijdelijk samenraapsel van lichaams- en geestfuncties is wat je bent, dan was je er nog niet voor de geboorte ervan en is het na het afsterven ervan helemaal gedaan met jou. Dat is de materialistische visie.

Als wat je werkelijk bent een continu iets is dat steeds in een ander lichaam/geest systeem wordt geboren, dan is daar geen uitweg uit. Dat is de geestelijke visie, de ziels-visie.

Als wat je werkelijk bent de grond/leegte/niets is waaruit dat iets is opgekomen dat steeds in een ander lichaam/geest systeem wordt geboren en dat iets niet meer in verwarring wordt gehouden voor 'het zelfde te zijn dat continu blijft en dus je ware identiteit zou zijn', dan is daar een uitweg uit: gewoon die verwarring (onwetendheid) weer wegnemen en weten (wijsheid) wat je werkelijke aard is. Dat is de Boeddhistische visie.