Recente berichten

Pagina's: [1] 2 3 ... 10
1
Controverse en verandering / Re: De betrouwbaarheid van de overlevering
« Laatste bericht door gouden middenweg & de wilde natuur Gepost op Gisteren om 23:55 »
Hoe betrouwbaar is de overlevering ?

vorige week werd ik gevraagd om een cursus te schrijven, een stappenplan, een handleiding om een forum op te zetten.
Er waren 1000 deelnemers bij de cursus, en op het eind moesten ze dus in staat zijn om een forum te maken.
Bleek na afloop van de cursus dat er slechts 1 persoon in staat was om een forum te maken, en eigenlijk zei hij dat hij de cursus maar half had gelezen.
ik werd vriendelijk bedankt om een vervolgcursus te maken. Terwijl ik natuurlijk bleef beweren dat ze mijn cursus niet begrepen hadden.


Er zijn 300 miljoen boeddhisten, die de cursussen van boeddha volgen.
Hoeveel arahants zijn er eigenlijk in de wereld ? Hoeveel mensen zijn er die al die "natuurlijke" krachten hebben.

Als je een goede cursus hebt, hoeveel mensen moeten dan ook toch wel kunnen slagen ?
Laat ik zeggen 30%.  Dus, een mooie honderd miljoen mensen.
Is misschien iets te optimistisch, want het is natuurlijk wel moeilijke materie.
In de wetenschap is ook slechts 1% echt wel hoog gevormd.
Dus een 3 miljoen mensen die al die "natuurlijke " krachten hebben.

Het is misschien overdreven dat alle arahants al die natuurlijke krachten hebben, slechts 1 % van die drie miljoen, dus 30000 arahants met superpowers.

Als je een leer maakt, en 300 miljoen mensen volgen die leer, en slechts bij 30000 mensen is het leerrijk, is niet een echt hoog percentage. Maar zijn er wel 30000 arahants in de wereld ? Misschien 3000 ? Of 300, of 3?

 Ik zou ook naar het resultaat van de overlevering kijken. En natuurlijk is het de schuld van al die boeddhisten, die ondanks dat ze een betrouwbare cursus hebben, dat het toch niet zo lukt.

Volgens een bepaalde interpretatie is  boeddha, de leraar van goden en mensen is, en volgen sommigen is de pali canon  de authentieke weergave is van de woorden, regels, adviezen enz van die boeddha. En toch is het resultaat zo mager. Terwijl de overlevering toch zo betrouwbaar is.
2
Het gewone leven / Re: geluk ?
« Laatste bericht door Siebe Gepost op Gisteren om 20:13 »
Herkenbaar. Dat gaat vanzelf weer over 8)

Ik denk dat op zulke momenten er weinig tot geen haat en hebzucht is.
3
Controverse en verandering / Re: Wat is waar?
« Laatste bericht door Siebe Gepost op Gisteren om 20:10 »
Citaat van: Buddha Amitabha op Gisteren om 15:29
Mooi beschreven, Siebe! 8)

Ik wist wel dat je een wijs persoon bent :)

Nog wat dingetjes.

Het is toch zo dat perceptie cruciaal is. Hoe heb je iets/iemand in beeld? Wat verwacht je er van?

Een verslaving/ketening begint toch als je die drank en drugs (of wat dan ook) in beeld hebt als iets wat je voordeel brengt, heil, geluk. Het is feitelijk verkeerde visie want het maakt je natuurlijk niet echt gelukkig, is niet echt voordelig en gaat ten koste van je eigen en andermans welzijn. Dus visie over wat voordelig is, wat tot welzijn leidt, wat heilzaam is, kan feitelijk onjuist zijn, begoocheld.

Daarom sta ik niet helemaal achter niet-weten. Het is ook belangrijk weten te erkennen.

Ik moet ook bekennen dat ik ook wel een gevoelsmatige hekel heb aan niet-weters. Voor mij voelt dat als ontkenners van een realiteit die via oorzaak en gevolg vormkrijgt. Hans van Dam bepleit in het Boeddhistisch Dagblad een niet-weten en dat schijnt aan te sluiten bij bepaalde zenmeesters. Ik merk dat dit altijd verzet bij me opwekt. Niet-weten kan toch ook wel een soort zelfbedrog zijn, lijkt me. Bijvoorbeeld, je doet dingen die je helemaal niet goed doen, ergens weet je dat ook wel (er is een weten) maar je gaat er toch maar mee door. Dat is wel een soort zelfbedrog vind ik.

Weten ontkennen is een vorm van zelfbedrog?

Ik zou Socrates natuurlijk bij zijn lurven gepakt hebben en met mijn woorden over de egeische zee geworpen hebben:)

p.s. ik zeg niet dat ik het niet-weten van Hans begrijp.
4
Het gewone leven / geluk ?
« Laatste bericht door bolletje Gepost op Gisteren om 15:47 »

Laatst voelde ik me heel gelukkig. Maar het had niet echt een reden. Het is niet zo dat ik iets won, of kreeg, of wat dan ook.

Mysterieus

Ik was ineens heel even geheel tevreden met mijzelf en mijn leven.

Hoe kan dit ?
5
Controverse en verandering / Re: Wat is waar?
« Laatste bericht door Buddha Amitabha Gepost op Gisteren om 15:29 »
Citaat van: Siebe op Gisteren om 15:08
Er is ook kennis/weten dat niemand je aanleert. Ik ben hier bijvoorbeeld op Aarde gekomen als een naief dromerig persoon. Ik had torenhoge verwachtingen van dit leven. Dat ging zover dat ik, onberedeneerd en door niemand anders wijsgemaakt, vond dat lijden niet bij het leven hoort: ziekte, kwalen, verouderen, verval, de dood. Het hoort niet! Dat was niet kennis die ik uitsprak, of waar ik constant aan dacht, integendeel, ik dacht er nooit aan, maar het bleek uit alles dat dit mijn kernovertuiging was. Onberedeneerd. Geen gedachte.

Ik denk dat als je dit vertaalt naar de Dhamma, ik kwam hier met hele sterke moha. Heel erg begoocheld. Het leven heeft me wijzer gemaakt. Maar het is niet mals wanneer je zo'n dromerige natuur hebt om te rijpen. Het leven is best een harde leermeester. Je wilt natuurlijk als mens in een goed bestaan geloven, in een betrouwbare wereld, in iets moois, het leven als een paradijs, maar ervaringen halen dat onderuit. Hoe kun je dan met open ogen leven, de zaken zien zoals ze zijn, en niet een hekel krijgen aan dit bestaan en zinken in boosheid, teleurstelling, roes?

Inmiddels ben ik er wel van overtuigd dat de weg die Boeddha wijst, wijs is, waarachtig. Het is misschien best normaal menselijk  om zoveel van de wereld te verwachten maar niet wijs. Het heeft geen zin je aan wat dan ook vast te klampen en dingen aan te grijpen als je redding. Het kan je toch niet beschermen, al die gehechtheid. Waar je ook je heil in zoekt, daar raakt je jezelf ook in kwijt. Dat kan ook tijdelijk in de Dhamma gebeuren maar je kunt jezelf ook wel weer hervinden. Dat zal zeker gebeuren met de Dhamma als ondersteuning.

Rijpen is een heel moeizaam proces als je van de moha, dus dromerige naieve natuur, bent. Bovendien, als je van de dromerige natuur bent verwacht je veel, en zijn verlangens hevig en afkeer hevig als die verlangens worden gedwarsboomd. Je geest neigt dan of naar opgewondenheid en manie als je wensen uitkomen (dat ervaar je dan als geluk) of naar somberheid en depressie als die verwachtingen niet uitkomen.

Vroeger had ik heel vaak zulke staten. Nu minder.

Van jezelf een eiland maken zie ik als de belangrijkste les. Het is zinloos om het buiten jezelf te zoeken.

Mooi beschreven, Siebe! 8)
6
Controverse en verandering / Re: Wat is waar?
« Laatste bericht door Siebe Gepost op Gisteren om 15:08 »
Er is ook kennis/weten dat niemand je aanleert. Ik ben hier bijvoorbeeld op Aarde gekomen als een naief dromerig persoon. Ik had torenhoge verwachtingen van dit leven. Dat ging zover dat ik, onberedeneerd en door niemand anders wijsgemaakt, vond dat lijden niet bij het leven hoort: ziekte, kwalen, verouderen, verval, de dood. Het hoort niet! Dat was niet kennis die ik uitsprak, of waar ik constant aan dacht, integendeel, ik dacht er nooit aan, maar het bleek uit alles dat dit mijn kernovertuiging was. Onberedeneerd. Geen gedachte.

Ik denk dat als je dit vertaalt naar de Dhamma, ik kwam hier met hele sterke moha. Heel erg begoocheld. Het leven heeft me wijzer gemaakt. Maar het is niet mals wanneer je zo'n dromerige natuur hebt om te rijpen. Het leven is best een harde leermeester. Je wilt natuurlijk als mens in een goed bestaan geloven, in een betrouwbare wereld, in iets moois, het leven als een paradijs, maar ervaringen halen dat onderuit. Hoe kun je dan met open ogen leven, de zaken zien zoals ze zijn, en niet een hekel krijgen aan dit bestaan en zinken in boosheid, teleurstelling, roes?

Inmiddels ben ik er wel van overtuigd dat de weg die Boeddha wijst, wijs is, waarachtig. Het is misschien best normaal menselijk  om zoveel van de wereld te verwachten maar niet wijs. Het heeft geen zin je aan wat dan ook vast te klampen en dingen aan te grijpen als je redding. Het kan je toch niet beschermen, al die gehechtheid. Waar je ook je heil in zoekt, daar raakt je jezelf ook in kwijt. Dat kan ook tijdelijk in de Dhamma gebeuren maar je kunt jezelf ook wel weer hervinden. Dat zal zeker gebeuren met de Dhamma als ondersteuning.

Rijpen is een heel moeizaam proces als je van de moha, dus dromerige naieve natuur, bent. Bovendien, als je van de dromerige natuur bent verwacht je veel, en zijn verlangens hevig en afkeer hevig als die verlangens worden gedwarsboomd. Je geest neigt dan of naar opgewondenheid en manie als je wensen uitkomen (dat ervaar je dan als geluk) of naar somberheid en depressie als die verwachtingen niet uitkomen.

Vroeger had ik heel vaak zulke staten. Nu minder.

Van jezelf een eiland maken zie ik als de belangrijkste les. Het is zinloos om het buiten jezelf te zoeken.


7
Controverse en verandering / Re: Wat is waar?
« Laatste bericht door Bodhiboom Gepost op Gisteren om 14:09 »
Citaat van: Siebe op Gisteren om 12:11
Citaat van: Buddha Amitabha op Gisteren om 10:23
De mens leeft in de gevaarlijke illusie dat hij iets weet of kan weten...

Ik ben het grotendeels wel met je eens.

Ik licht dit er uit omdat je volgens mij zo in deze ene zin de totale Pali overlevering, de Boeddha in die overlevering, en ook ontwaken, kwalificeert als een illusie.
Neem het niet te persoonlijk ajb. Maar waarom zou een mens niet iets kunnen weten, ontdekken en zien?

Natuurlijk kan je iets weten of ontdekken, je kan het alleen op heel beperkte mate doen door de woorden van een ander mens tot je te nemen. Je kan die dingen vertrouwen, maar je kan er geen zekerheid over verwerven als je het niet met je eigen ervaring onderzoekt.

Wat je wel kan doen is luisteren naar woorden en die dingen toetsen aan je eigen ervaring, dat is een proces dat een innerlijke realisatie teweeg kan brengen. Het enige is, je moet er wel rijp voor zijn, het hangt er vanaf wat je voor dat ogenblik hebt ervaren.
8
Controverse en verandering / Re: Wat is waar?
« Laatste bericht door Buddha Amitabha Gepost op Gisteren om 12:40 »
Heel simpel. De mens leeft vrijwel uitsluitend in zijn denkhoofd. En dat geeft de illusie - als hij geschriften gaat vastleggen en bestuderen - en de indruk, dat de mens veel weet. Maar in werkelijkheid leent hij kennis van buitenaf. En omdat dit niet voldoende wordt beseft, meent de mens dat hij veel weet, terwijl hij in werkelijkheid niets weet. Hij kent slechts een theorie.

Ik zei al, dat het moedig is om niet te weten, al die theoretische kennis te laten voor wat het is (wat trouwens niet betekent dat we alle theorie weg zouden moeten gooien). Dat is meditatie, we registreren hooguit dat er een gedachtenproces is, maar we grijpen niet in, we kijken slechts beschouwend toe. Dat is eigenlijk een training in niet-weten. Op geestelijk niveau zal het los laten, het niet-weten op den duur een opening geven. Dan beginnen we misschien te beseffen dat er een werkelijkheid bestaat buiten het weten, de kennis.

Er is geen garantie, er is niks waar je op kunt bouwen. Uiteindelijk ook niet op het boeddhisme of op welke religie dan ook. Het houdt op, er komt een moment dat je als het ware in een soort "ervaren" met jezelf samenvalt, als gevolg van het niet (durven) weten. Wat deze "staat" is, kan niemand je vertellen, dat kun je slechts zelf ervaren.

Dus lijkt wat ik zeg misschien regelrecht in te gaan tegen de Pali-Canon. Maar dat is slechts zo, als we er oppervlakkig naar kijken, alleen vanuit ons denken. Ik beschouw de Pali-Canon als gezaghebbend, alleen houd ik er niet aan vast. Ik bouw er geen theoretisch luchtkasteel op, waarmee ik trouwens niet impliceer dat jij dat wel zou doen. Voor het gewone denken klinkt dit allemaal waarschijnlijk paradoxaal of zelfs mysterieus en zwart-wit. Ik kan het helaas niet goed uitleggen.

Don't know... :)
9
Controverse en verandering / Re: Wat is waar?
« Laatste bericht door Siebe Gepost op Gisteren om 12:11 »
Citaat van: Buddha Amitabha op Gisteren om 10:23
De mens leeft in de gevaarlijke illusie dat hij iets weet of kan weten...

Ik ben het grotendeels wel met je eens.

Ik licht dit er uit omdat je volgens mij zo in deze ene zin de totale Pali overlevering, de Boeddha in die overlevering, en ook ontwaken, kwalificeert als een illusie.
Neem het niet te persoonlijk ajb. Maar waarom zou een mens niet iets kunnen weten, ontdekken en zien?


10
Controverse en verandering / Re: Wat is waar?
« Laatste bericht door Siebe Gepost op Gisteren om 11:56 »
Citaat van: Bodhiboom op Gisteren om 09:34
Citaat van: Siebe op 06-08-2020 21:28
Juiste visie betekent ook dat je gelooft in een beginloos samsara en wedergeboorte, eindeloos veel vorige levens.

Dat is weer een van die dingen, als je oneindig veel vorige levens aanneemt dan ben je ook meer geneigd om te denken dat Nirvana nodig is. Het is een serie motivaties die op mekaar bouwt.

Maar hoe kan je dat soort dingen nu aannemen en integreren in je visie als je het zelf niet kan zien? Visie is toch niet geloof, geloof is een gevolg van visie.

Ook in de tijd van de Boeddha interpreteerden mensen gebeurtenissen die hen zelf aangingen of anderen, ziekte, geluk, voorspoed, rampspoed al als tekenen of zagen hierin de hand van de Schepper, De Beschikker, de Almachtige. Het is wel interessant, vind ik, dat dit niet ontstaan is in het Midden-Oosten. Is het niet van vele culturen en veel ouder dan het christendom, jodendom en islam? De teksten laten er eigenlijk geen twijfel over bestaan dat dit alles misverstand is, begoocheling. Ziekte is geen wil van God maar iets wat door oorzaken en voorwaarden ontstaat. Klimaatverandering is geen wil van God maar wordt veroorzaakt door dit en dat.
Ergens in een sutta wijst de Boeddha mensen er op dat het maar een ongenadige God is als die zoveel wil. Dit thema van het lijden speelt nog altijd voor veel godsdienstige mensen. God zou de mens willen beproeven. Of lijden is niet van God maar van de duivel of de schuld van de mens.

Misschien heeft de Boeddha juiste wereldlijke visies enkel bedoeld als tactieken, als vaardige middelen, die de beoefenaar verder helpen, die behulpzaam zijn, en niet bedoeld te zeggen dat ze letterlijk juist zijn. Hiervoor zie ik persoonlijk geen aanwijzingen in de teksten. Als iemand ze wel ziet, laat het weten ajb.

Ook het idee dat bijvoorbeeld de visie van talrijke vorige levens alleen maar een vaardig middel is, kan ik niet bevestigen op grond van de Pali overlevering. Ik vind dat die overlevering juist heel duidelijk is dat het geen vaardig middel is maar dat elk wezen echt al eindeloos veel heeft meegemaakt en al eindeloos vaak is gestorven en weer ergens is wedergeboren. Niet letterlijk als hetzelfde wezen natuurlijk, maar als een causaal continuerende stroom rupa, vedana, sanna, sankhara en vinnana, als een rivier die maar doorstroomt en allerlei dingen meemaakt.

Volgens mij gaat het bij juiste en verkeerde wereldlijke visie vooral over het niet bewust vasthouden aan verkeerde visies. Je hoeft niet de juiste visies op persoonlijke wijze te kunnen bevestigen maar je vertrouwt er op dat het zo zit.
Pagina's: [1] 2 3 ... 10
Powered by EzPortal