Alleen zijn in de tijd van coronavirus

[Bodhiboom]

Beste allen,

Ik heb gemerkt dat sommige mensen toch wel flink te kampen hebben met alleen zijn. Ik heb een vriend die alleen leeft en die gewoonlijk al depressief is, die ik ondersteun via Whatsapp zo goed en zo kwaad als het gaat, maar ik merk dat het niet zo goed met hem gaat, hij dwaalt af van onze conversaties en heeft het soms opeens over compleet andere dingen.

Het is alsof de hele wereld opeens aan een thuis-retraite doet, en ik vroeg mij af of jullie het ook merken. Zelf vind ik het niet zo’n probleem, ik leef gewoonlijk een simpel en eenzaam leven wat mij wel heeft doen wennen aan dit soort bestaan.

Met bewolkte groet,
Bodhiboom

[bolletje]

ik leef gewoonlijk een simpel en eenzaam leven wat mij wel heeft doen wennen aan dit soort bestaan.

Dat heb ik dus ook. Ik leefde altijd al in afzondering, het veranderd bijna niets. Ik deed naar de buitenwereld toe alsof ik bij hen betrokken was, bij hun poppenkast. Dit is eigenlijk een puurder leven.




Ik voel me zo verdomd alleen

_ Danny de Munk

[lushan]

Ik vind veel alleen zijn erg lastig, uitdagend, moeilijk. Ik ben veel alleen maar merk dat ik er nog altijd niet echt aan gewend ben.
"Went het dan nooit", denk ik wel eens.

Het is lastig de geest positief te houden, in een heilzame staat. Onheilzame factoren schieten makkelijk wortel als je veel alleen bent, is mijn ervaring.
Het zegt vast ook alles over mij, maar ik denk dat best veel mensen dit hebben, en niet alleen mensen.
Kuddedieren, sociale dieren, krijgen ook stress van alleen zijn en kunnen daar ook aan sterven.

Sommige dingen, zoals veel alleen zijn, lijken in te druisen tegen onze aanleg.
Een ontmoeting, een gesprek, even elkaar zien en horen, kan zoveel lijdenslast wegnemen.
Vaak alleen maar bij elkaar zijn, doet dat al. Ongemerkt, onbewust.
Mensen zoeken niet voor niets een relatie en gezelschap.

Het is ook heel wat dat je alles altijd alleen maar voor jezelf doet. Dat schept ook weinig vreugde in je bestaan, vind ik.
Het geeft weinig voldoening voor jezelf te zorgen.
Al geef je maar wat eten aan vogels, of aan de buren, dat geeft al veel meer voldoening.

Eerlijk gezegd heb ik jhana ook zo beleefd.
Het is een heel particulier soort geluk, maar het geluk dat met een leuk contact komt, is mij meer waard, eerlijk gezegd.
Daarom ben ik ook een dwaas en geen wijze, een dromer en geen ontwaakte.
Maar het zei zo.

[bolletje]

Alleen zijn, heeft niet zoveel te maken met hoeveel mensen je om je heen hebt

Je kan vele vrienden hebben en toch voel jij je alleen. Je kan alleen je familie hebben, of je Sangha en toch voel jij je niet eenzaam

- Bolletje wijsheden

[Bodhiboom]

Ik vind veel alleen zijn erg lastig, uitdagend, moeilijk. Ik ben veel alleen maar merk dat ik er nog altijd niet echt aan gewend ben.

Bodhidharma zat negen jaar lang in zijn grot naar de muur te staren. Hij moet dit ook hebben geleerd.

Het is lastig de geest positief te houden, in een heilzame staat. Onheilzame factoren schieten makkelijk wortel als je veel alleen bent, is mijn ervaring.

Dat lijkt mij een teken dat je nog niet genoeg met je kleshas hebt gewerkt. Wat naar boven komt is datgene wat actief is in onze geest. Als je je eigen neigingen te boven bent, dan kan je makkelijk gelukkig alleen zijn.

Mensen zoeken niet voor niets een relatie en gezelschap.

Sommige mensen kunnen er blijkbaar tegen,  monniken bijvoorbeeld kunnen dit meestal wel.

Eerlijk gezegd heb ik jhana ook zo beleefd.
Het is een heel particulier soort geluk, maar het geluk dat met een leuk contact komt, is mij meer waard, eerlijk gezegd.

Dat zou ik ook zo zien als een teken dat je veel geeft om mensen, en misschien nog niet een echt innerlijk geluk hebt gevonden.

[lushan]

Nee, ik heb geen vrede in het hart gevonden nog Bodhiboom. Ik herken me heel goed in het onderricht over asava's, kilesa's, anusaya, tanha, nivarana, alles wat gloeit, smeult, belast, kwelt. Een kenner ben ik hiervan. Ervaringsdeskundige. Ik kan niet vanuit ervaring praten over een ontlaste geest, of een enkele keer, maar meestal is mijn geest behoorlijk belast. Dit is geen hulpvraag hoor.

[Bodhiboom]

Nee, ik heb geen vrede in het hart gevonden nog Bodhiboom. Ik herken me heel goed in het onderricht over asava's, kilesa's, anusaya, tanha, nivarana, alles wat gloeit, smeult, belast, kwelt. Een kenner ben ik hiervan. Ervaringsdeskundige. Ik kan niet vanuit ervaring praten over een ontlaste geest, of een enkele keer, maar meestal is mijn geest behoorlijk belast. Dit is geen hulpvraag hoor.

Mijn ervaring is geweest dat als je dingen naar boven weet te brengen en met inzicht onderzoekt, dat ze dan ook verdwijnen... maar misschien heb ik de juiste soort geest daarvoor en heb ik geluk gehad.

[lushan]

Dat is fijn Bodhiboom. Nee, die ervaring heb ik nog niet.

[Bodhiboom]

Ik bedoel dus niet alles, maar bijvoorbeeld emoties hebben wel bepaalde wortels en knooppunten... je merkt het misschien wel eens, als een bepaald “iets” jaloezie of woede in jou oproept. Dan heeft dat te maken met wat dat iets betekent in jouw verleden, en dan kan je gaan kijken in je herinneringen wat voor associaties er zijn, en vaak heeft het te maken met een van de meester emoties, angst of hebzucht. Als je dat uit kan pluizen, dan lost het knooppunt ook vaak op, en ben je weer verlost van een stukje heftige emotie.

Tenminste, zo werkte het voor mij toen ik serieus aan introspectie ging doen.

[frederik]

Het is niet de bedoeling van meditatie om geen negatieve mindstates en emoties te ervaren; en enkel geluk te ervaren. Integendeel. Het is de bedoeling van (Vipassana) meditatie om inzicht te verwerven in de realiteit. En dit is vaak inderdaad niet zo aangenaam.

Als je frustratie, ergernis, verdriet, eenzaamheid etc. ziet in je geest. Dan zie je de realiteit. Nl dat je hechting en identificatie, en poging tot controle, stress brengen.

We moeten zeker niet proberen deze zaken weg te duwen, en ik zou opletten met ze de oordelen als "negatief". Want meestal ontstaat er op die manier een reactie: verdriet/frustratie/rusteloosheid => oordeel hierover dat dit "ongewenst" is => poging tot controle => meer stress.

Gewoon alles wat opkomt observeren, is de boodschap.

Je hebt net GEEN controle over je geest. Je kan niet zeggen "nu wil ik me zo voelen", of "nu wil ik innerlijke rust ervaren". Die controle (ik/mijn) is een illusie. Dat zie je in je meditatie. Dus in feite ben je goed bezig, want je ziet de realiteit.

https://www.youtube.com/watch?v=7YLGJdbuWm4

Enkel in een volledig verlicht persoon (arahant), zullen er geen "onheilzame" staten meer ontstaan. Verder moeten we ons zeker niet slecht voelen over onszelf omdat er een "onheilzame" staat naar boven komt. Wat deze frustratie of verdriet, is niet ik of mijn. Het is gewoon een ervaring als elke andere.

[Bodhiboom]

Nou ja... je hebt wel bepaalde mate van controle over je geest. Als je op metta mediteert dan roep je ook bepaalde gevoelens op, alhoewel het niet het idee is dat je dat voor lange tijden achtereenvolgend gaat doen.