ongelukkig zijn met bolletje

[bolletje]

Vandaag werd ik wakker en was ik heel ongelukkig. De hele dag al. Ik weet niet hoe het komt, het heeft niet echt een reden. Daarom kon ik er haast wel op een wrange manier om lachen.

Als ik mij goed voel, dan komt dat op onverwachte momenten. Ik deel het dan niet graag met mensen. Hou het voor mijzelf. Het heeft dan niet eens een aanleiding.

Vandaag was ik dus heel ongelukkig. Maarja, het is op zich ook niet erg.Het is wat het is. Blijkbaar is dit wat het is.  Blijkbaar is dat wie ik nu ben. Dit is dat verhaal, dit is deel van het verhaal dat ik ben.

Je kan een schilderij maken met lichte kleuren en een schilderij met donkere kleuren. En het schilderij met donkere kleuren, kan nog steeds een mooi schilderij zijn. Een leven kan verrot zijn en toch mooi. Snap je wat ik bedoel ? Een leven kan correct zijn, perfect zijn, maar toch ook een beetje...saai...Ik kende een kunstenares, die niet zo gelukkig was. Maar wel unieke kunst maakte. Voor de wereld, in het geheel dat de wereld is, had haar ongeluk dus een reden. Het leidde tot authentieke, emotionele schilderijen.

anyway. Ik was dus vandaag heel ongelukkig ineens. Vroeger toen ik het boeddhisme niet kende, ging ik dan te raden. Dan ging ik een strategie uitdenken, om snel mij beter te voelen. Maar zo werkt het niet. Het is als met drijfzand. Hoe meer je beweegt, hoe verder je er in weg zakt. Ongelukkig zijn is als drijfzand. Hoe meer je eruit probeert te komen, hoe erger het wordt.

ik was vandaag gewoon heel ongelukkig...Nou en....Laat het zijn voor wat het is. Dat heeft het boeddhisme mij wel gegeven. Iets meer afstand, iets meer relativering en iets meer helderheid.

Je kan iets aanschouwen, zonder te oordelen.

Daarnaast heb ik ook de volgende redenatie. Stel dat je een persoon ziet en je ziet dat die persoon ongelukkig is. Dan...dan hoort dat ook wel bij die persoon, op dat moment, in de wereld. Het is een deel van de wereld. De lelijke dingen horen ook bij de wereld. Als er alleen maar licht is, is er geen donker, is er geen licht. De twee hebben elkaar nodig, als tegenpolen. Demonen van schepping en demonen van vernietiging.

[Bodhiboom]

Als je je ongelukkig voelt, dan is daar een reden voor. Om dat boven water te krijgen is een kwestie van helder kijken, even afstand nemen. Kijk wat er rondgaat in je geest aan gedachten en gevoelens, en kijk naar waar dit zijn oorsprong heeft.

[bolletje]

Er gaan vele tegenstrijdige gedachtes, verlangens en gevoelens in mij om. Ik denk dat ik iets wil, maar ik weet niet of ik het wil en eigenlijk wil ik het niet.

Snap je wat ik bedoel ?

[Bodhiboom]

Dat snap ik wel ja, ik denk dat elke serieuze beoefenaar daar wel mee heeft gekampt. Het is een kwestie van gedachten die onduidelijk zijn vanwege twijfel, en dat je het niet helder krijgt als je ernaar kijkt, of dat je van de ene gedachte naar de andere springt.

Maar daar zijn wel dingen tegen te doen. Ten eerste bij het mediteren probeer je je gedachten te kalmeren, de stilte te bereiken. Dat zorgt ervoor dat je minder twijfelt, alleen belangrijke dingen zullen naar boven komen in je gedachten. Als je hier goed in bent dan kan je dat hele dagen doen.

Verder probeer je je gedachten langzaam te laten gaan, je gaat je ontspannen, niet meer zo jakkeren. Dan kan je beter volgen wat er in je gedachten en gevoelens gebeurt, al dat snelle en veel is helemaal niet goed voor de mens.

Als je het juiste tempo kan bereiken dan kan je beter onder ogen krijgen wat er in je gebeurt.

[bolletje]

Ik mediteer op mijn eigen manier

Ik ga in bad zitten, met het licht uit en mijn ogen dicht en dan blijf ik daar twee uur in zitten, maar ik val niet in slaap

de bolletjes meditatie methode

Mijn gedachte was meer hé. Ik bedoel, je voelt je soms heel goed, maar het heeft geen reden. Snap je wat ik bedoel ? Het is niet zo dat je een groot bedrag verdiende, of allerlei leuke dingen meemaakte. Maar toch voel jij je ineens heel goed.

Het omgekeerde overkomt mij ook. Er gebeurt niets dat heel erg is en toch voel ik mij verrot vanbinnen

De geest is een mysterieus ding.

Ik heb meer zo van, als ik ongelukkig ben, moet het dan per se meteen een oplossing hebben ? Hoort dat niet ook bij jou ? Als iemand zegt tegen mij : ik was een jaar heel ongelukkig. Dan denk ik ja, maar dat vormt je ook. Dat geeft je persoonlijkheid ook weer diepte. Iemand zei dat eens tegen mij en toen dacht ik ja, wel eerlijk. Het heeft ook zo zijn schoonheid, op een vreemde manier

Als ik wakker word en ik merk gewoon dat ik mij vandaag ongelukkig ga voelen, zonder reden. Moet ik dat niet gewoon accepteren dan ?

Is dat niet ook een boeddhistische strategie ? Niet altijd zitten azen op dat geluk, maar de dingen beschouwen zoals ze zijn.

[Bodhiboom]

Het is niet zozeer azen op geluk, dat is niet het doel. Het gaat er meer om dat je je eigen geest leert kennen, dat je de oorzaken van je gedachten kan zien. Twijfel, snelheid en onzekerheid zijn barrières in die zoektocht, maar je kan ze voorbij leren streven.

[bolletje]

Ik vind het niet heel makkelijk om de oorzaken van mijn gedachten te zien. Maar in mijn geval denk ik dat het gaat over een bepaalde ontevredenheid, met wie ik ben en hoe ik ben. Maar tegelijk zou ik ook niet willen veranderen. Dat is een innerlijke paradox en dat leidt tot een rot gevoel

[Noel]

Hallo bolletje, toch al fijn dat je niet in wanhoop zit?

[bolletje]

naja, wanhoop is een groot woord

Het viel mij gewoon op, dat ik gister gewoon ongelukkig was. Ik heb er dan niet eens een waardeoordeel over

[Noel]

Je bekijkt alles vanaf een afstandje?

[bolletje]

Ja, naja, ja

Ik weet nog, zo'n tien jaar geleden, dan voelde ik mij weleens zeer verrot. Maar dan ging ik allemaal manieren bedenken hoe het kwam en vervolgens allerlei strategieën, om het op te lossen.

Maar dit loste het niet echt op.

Misschien heb je er helemaal niet zoveel controle over, als men suggereert. Men gaat toch wel uit van totale maakbaarheid. Ben je ongelukkig ? Vind een nieuwe baan, krijg vrienden, word rijk, wees interresant. Maar dat zijn helemaal niet per se de oplossingen. Ik ken mensen die vrienden, geld en vriendinnen hebben en toch zie ik het ongeluk in hun ogen staan


Misschien kan je je leven zien als een groot kleed, in verschillende facetten kleuren. Sommige kleden zijn donker, zwart, grijs en bruin. Maar ze kunnen alsnog mooi zijn. Snap je wat ik bedoel ?

Het boeddhisme maakt wel dat ik een stapje terug doe en niet meteen een hele overspannen strategie uit denk, om de situatie per direct te omzeilen.

[Noel]

In de filosofie heet wat mensen kunnen hun excentrische positionaliteit, alsof ze zichzelf een toeschouwer zijn. Misschien mis je dan wel wat, waardoor karma niet ingelost raakt.

[Bodhiboom]

Misschien heb je er helemaal niet zoveel controle over, als men suggereert. Men gaat toch wel uit van totale maakbaarheid. Ben je ongelukkig ? Vind een nieuwe baan, krijg vrienden, word rijk, wees interresant. Maar dat zijn helemaal niet per se de oplossingen. Ik ken mensen die vrienden, geld en vriendinnen hebben en toch zie ik het ongeluk in hun ogen staan

Dat is zeker waar. Er rijden hier ook Ferrari’s rond met mensen die niet happy zijn.

Het boeddhisme maakt wel dat ik een stapje terug doe en niet meteen een hele overspannen strategie uit denk, om de situatie per direct te omzeilen.

Dat is toch een schone zaak, niet?

[lushan]

Het boeddhisme maakt wel dat ik een stapje terug doe en niet meteen een hele overspannen strategie uit denk, om de situatie per direct te omzeilen.

Dat vind ik heel wat. Ik vond dat beeld van je van drijfzand ook mooi. En ook van het kleed.

Het is denk ik een valkuil van jewelste te denken, en ook in die geest te oefenen, dat boeddhisme je zal vrijwaren van ziekten, leed, pijnen, tegenslag, discomfort etc.

Ik heb zelf nog altijd moeite dat los te laten en schiet wel eens in zelfbeklag.
Dat helpt allemaal niks natuurlijk. Maar, eerlijk gezegd, ik kan me nog altijd lastig verhouden tot lijden.
Mijn geest zit nog altijd erg in een oordelende modus merk ik: neutrale en aangename gevoelens, oke, prima, maar onaangename of vreemde...oei.

Het is niet zo moeilijk vrede te hebben met aangename en neutrale gevoelens maar krijg maar eens vrede met rot gevoelens, naar, pijnlijk, vreemd etc. Al dat wensen, al die begeerte, al die verlangens dat dat er niet mag zijn...wat heb je er aan?

Wat dat betreft is corona nu ook een uitdagende tijd voor mij. Hoesjes, pijntje, kuchjes, vreemde sensaties, mijn geest is geneigd gealarmeerd te raken.
Je hebt er niks aan, ik weet het, maar ja. Angst voor lijden, aftakeling, benauwdheid, dood. Het is oefenmateriaal. Niet willen lijden, het helpt ook niks. En zo voorzichtig gaan leven dat je elk leed probeert te voorkomen is ook al niks.



Siebe

[bolletje]

In de filosofie heet wat mensen kunnen hun excentrische positionaliteit, alsof ze zichzelf een toeschouwer zijn. Misschien mis je dan wel wat, waardoor karma niet ingelost raakt.

Dit klinkt wel interessant, maar ik geloof niet dat ik helemaal begrijp wat je bedoelt

[bolletje]

Dat vind ik heel wat. Ik vond dat beeld van je van drijfzand ook mooi. En ook van het kleed.

Dankje, kameraad

(A)


Boeddhisme gaat wel slim met de geest om. Slimmer dan andere religies. Ik werd gewoon wakker en ik voelde ongeluk. En niet eens vanuit een reden. Je kan zeggen, ja, dat komt door karmische inprinten die je eerder gemaakt hebt...Uhmm, nee, ik heb niet echt iets 'slechts' gedaan ( goed en slecht bestaan niet, zijn ficties ). Ik heb niet gelogen, gestolen, of gemoord. Niet eens gedronken, neit gerookt en niet geneukt. Ik leef sober. En toch werd ik wakker in ongelukkigheid

Dan kan je denk ik twee dingen doen. Proberen het weg te nemen, of het erkennen en onderzoeken.

Ik geloof dat de zen een beetje over dat laatste gaat. De zen is btw wel heel anders dan de meer schoolse boeddhisme. Het heeft wel wat, vind ik. Het voegt wel echt iets nieuws toe, aan het hele verhaal

Moet je het per se wegnemen ? Het is niet levensbedreigend, het is alleen akelig. Maarja, nou en ?

Als je gaat leren kickboksen, dan leren ze je om pijn te incasseren. Iemand gaat dan op je scheenbenen trappen, om je hard te maken. Misschien geld dat ook wel voor geestelijke pijn. Je moet het leren te incasseren.

Het is winter als je wou dat de Lenthe kwam.

Moet ik altijd een gelukkige, blije geit zijn ? Mag ik verduisterd zijn ? Verduistering kan ook wel weer sexy voelen, af en toe. Ik ken mensen die wel gelukkig zijn, in hun ongelukkigheid ( op een bizar paradoxale manier ). Ik ken iemand die een soort anti leven leidt. Hij is een soort randfiguur, die  veel blowt en vecht en scheld etc. En in die ongelukkigheid, is hij op een of andere manier gelukkig. Ik ken ook iemand die in theorie heel gelukkig is. Huisje, boompje, beestje, kinderen, juiste taalgebruik, juiste baan, correcte vrienden, correcte meningen, monogaam etc, etc. Maar ik ruik in haar toch een vleugje ongeluk. Hoe kan dat dan ?

Het is dus een mysterieus verhaal. Mysterieuzer dan wij het voor doen

[marcel]

ja je kunt  op speurtocht gaan
naar oorzaken

maar je kunt
ook je schouders ophalen

je kunt ongelukkig zijn,
maar je hoeft er geen last van te hebben

tis een bui
en buien waaien over

[Moesa]

Vandaag werd ik wakker en was ik heel ongelukkig. De hele dag al. Ik weet niet hoe het komt, het heeft niet echt een reden. Daarom kon ik er haast wel op een wrange manier om lachen.

Als ik mij goed voel, dan komt dat op onverwachte momenten. Ik deel het dan niet graag met mensen. Hou het voor mijzelf. Het heeft dan niet eens een aanleiding.

Vandaag was ik dus heel ongelukkig. Maarja, het is op zich ook niet erg.Het is wat het is. Blijkbaar is dit wat het is.  Blijkbaar is dat wie ik nu ben. Dit is dat verhaal, dit is deel van het verhaal dat ik ben.

Je kan een schilderij maken met lichte kleuren en een schilderij met donkere kleuren. En het schilderij met donkere kleuren, kan nog steeds een mooi schilderij zijn. Een leven kan verrot zijn en toch mooi. Snap je wat ik bedoel ? Een leven kan correct zijn, perfect zijn, maar toch ook een beetje...saai...Ik kende een kunstenares, die niet zo gelukkig was. Maar wel unieke kunst maakte. Voor de wereld, in het geheel dat de wereld is, had haar ongeluk dus een reden. Het leidde tot authentieke, emotionele schilderijen.

anyway. Ik was dus vandaag heel ongelukkig ineens. Vroeger toen ik het boeddhisme niet kende, ging ik dan te raden. Dan ging ik een strategie uitdenken, om snel mij beter te voelen. Maar zo werkt het niet. Het is als met drijfzand. Hoe meer je beweegt, hoe verder je er in weg zakt. Ongelukkig zijn is als drijfzand. Hoe meer je eruit probeert te komen, hoe erger het wordt.

ik was vandaag gewoon heel ongelukkig...Nou en....Laat het zijn voor wat het is. Dat heeft het boeddhisme mij wel gegeven. Iets meer afstand, iets meer relativering en iets meer helderheid.

Je kan iets aanschouwen, zonder te oordelen.

Daarnaast heb ik ook de volgende redenatie. Stel dat je een persoon ziet en je ziet dat die persoon ongelukkig is. Dan...dan hoort dat ook wel bij die persoon, op dat moment, in de wereld. Het is een deel van de wereld. De lelijke dingen horen ook bij de wereld. Als er alleen maar licht is, is er geen donker, is er geen licht. De twee hebben elkaar nodig, als tegenpolen. Demonen van schepping en demonen van vernietiging.

Hoi Bolletje

Lees net dit bericht. Is het nu over ?

(*geintje maakt)

Humorgroeten Moesa

[bolletje]

Ik weet niet eens meer wat ik geschreven had

En, ik wil het niet lezen

Beetje genânt