Wat je in de ander ziet, of meent te zien, is meestal een projectie van wat je zelf bent. Vooral als dit gepaard gaat met (sterke) emoties. Alleen ben je je daar meestal niet van bewust, en wordt dit de werking van je schaduw genoemd, dat wat over het algemeen buiten je zicht ligt. De schaduw bevat alles wat je in jezelf hebt ontkend, van de eerste dag vanaf je geboorte. Een rugzak vol...
Beoefening (van de meditatie) is slechts bedoeld om wat opener te worden, meer vanuit overgave en loslaten te leren leven. Maar dat kun je perfect proberen te doen, maar dit zal steeds mislukken. Eigenlijk toont alle beoefening min of meer aan dat je faalt, en eigenlijk niet anders zult bereiken dan het falen. Maar dat wil niemand weten. We willen allemaal op het juiste spoor zitten richting de realisatie van de Verlichting. Er is echter geen enkele garantie, zoals ik eerder heb geschreven.
Het Achtvoudige pad is prima in orde, alleen is het de vraag of daaraan is te voldoen. Iedereen, niemand uitgezonderd, zal merken dat de eigen natuur feitelijk niet overeen komt met dat mooie
Achtvoudige pad. En dat het ook hier weer een kwestie is van falen. Ik heb veel mensen gezien, ook zij die zichzelf een boeddhist noemen, die in sociaal opzicht probeerden zich in het keurslijf van bepaalde religieuze regels te dwingen. Maar als ze onder druk komen te staan, is het Achtvoudige pad pardoes vergeten. En komt de ware natuur tevoorschijn...
Falen en je eigen falen erkennen maakt mild, en van daaruit kan echte en authentieke nederigheid ontstaan. Niemand is een haar beter dan wie ook, althans, dat is mijn ervaring.