Dorje
Dan snap je de context niet, waarin die quote tot stand komt
Ik snap je anarchistische context wel degelijk.
Op een boeddhistisch forum zet ik het gewoon in een boeddhistische context.
Vrijheid word gegeven, een wet, een staat, een koningshuis, een ideologie, niets kan je vrijheid geven.
Zelfs de anarchistische ideologie niet.
Jij zelf, kan het alleen nemen. Je moet het in een politieke context zien.
In boeddhistische context kan je het zelfs niet nemen: wat je neemt kan je altijd weer verliezen, vandaar dat het nooit echte vrijheid kan zijn.
Je consituties geven mij geen vrijheid, alleen ik kan mijzelf vrij maken, door de vrijheid te bevechten, by all means necessary
Vechten kan alleen maar leiden tot iets bekomen wat je weer kan verliezen, dus moet je blijven vechten om het te behouden, beschermen. Is dat vrijheid? Je vrijheid voortdurend beschermen voor zij die het willen afpakken (dat is wat de anarchist is). Is dat vrijheid?
Je moet jezelf vrij maken, daar zijn boeddhisten en individualisten het over eens. Niemand kan voor jou de waarheid vinden, daarover zijn we het ook eens.
Bijna eens: niemand kan voor jou de waarheid vinden, eens. Maar je kan jezelf niet vrij "maken", alles wat je maakt is maakbaar en dus ook afbrokkelbaar. Wat je kan
maken geeft enkel een tijdelijke schijn van vrijheid. Schijn want wat je maakt moet je onderhouden, dus ben je nog steeds slaaf aan het onderhouden ervan en dus nog steeds niet vrij.
Anarchie is een mooie ideologie, het is een soort van religie, het biedt je een strategie aan om je gelukkiger te voelen en de ideeën, daar is wel wat van aan. Alleen, anarchie richt zich op de wereld en in de wereld kan je nooit vrijheid vinden, in de wereld zal je altijd op beperkingen en tegenstellingen blijven botsen. Je kan wel jezelf vrij maken door alle regels van je af te gooien, dan lijk je vrij. Maar dan ben je niet vrij, want als je alle regels van je afgooit dan kan je, zoals je dat zelf soms verwoord, zomaar iemand de kop inslaan, maar kan dat ook jou overkomen, dus ben je steeds op je hoede, en dus toch niet vrij. Regels en wetten maken je ook niet vrij, want dan val je weer binnen die regels en wetten. Maar geen regels en wetten maken je ook niet vrij, want dan val je weer in die onzekerheid wat er met je kan gebeuren.
De enige echte vrijheid is het vrij zijn van zowel regels en wetten en de gevolgen ervan, als vrij zijn van geen regels en wetten en de gevolgen ervan. Zo'n vrijheid is nooit in de wereld te vinden, want daar zijn er altijd gevolgen. Zo'n vrijheid is enkel buiten de wereld te
ontdekken. Heb je dat ontdekt, dan betekenen regels en wetten geen beperking meer op je vrijheid. Dan ben je in de wereld, maar niet meer van de wereld. Dat is pas echte vrijheid.
Ik schuw geweld wel....Maar, alleen omdat het in mijn nadeel zou zijn.
Gelukkig schuw je het, omdat je de regel van karma begrijpt, dat is schitterend, maar nog niet bevrijdend, nu ben je beperkt door karma (oorzaak en gevolg), je blijft onvrij. Er is maar één manier om je daar ook nog van te bevrijden en dat is ontdekken dat je niet iemand of iets bent dat onderhevig is aan die karma. Je persoon is dan niet bevrijdt, die kan nooit vrij zijn in een wereld van oorzaak en gevolg. Jij bent dan bevrijdt van die persoon te zijn.
Toegegeven, het is boeddhisme voor gevorderden, daar zijn we nog niet aan toe, ook ik niet hoor, maar het is wel goed te weten dat Boeddhisme daar op gericht is, niet op de illusie vrijheid te vinden in de wereld: een vrijheid die niet bestaat, dus ook niet gegeven, noch genomen kan worden.
Als anarchisme zich eens niet op de buitenwereld zou richten, die nooit of te nooit anarchistisch kan zijn of worden, als het zich zou richten op de binnenwereld, het ontdekken van dat wat al vrij is, wat er zich ook in de buitenwereld allemaal voordoet, dan zou het helemaal in lijn komen met Boeddhisme voor gevorderden. Anarchie voor gevorderden is misschien wel hetzelfde als Boeddhisme voor gevorderden.
De vrijheid kan gevonden worden in het verenigen van de tegenstellingen: de tegenstellingen tussen goed en kwaad, macht en vrijheid, Boeddhisme en anarchie. Als je vast hangt aan één van de tegenstellingen, zit je altijd binnen categorie, binnen lijden, binnen onvrijheid.
Het is gewoon eens een ander perspectief. Doet het je wat, fijn, doet het niets, dan maar de prullemand in.