vraag

[bolletje]

Een vraag van mij

de drie vergiften zijn dus desire, anger en stupiditeit


Daar hadden we het vorige keer over

dan is meteen de discussie, wat is anger en wat niet. Wat is desire en wat niet. Etc.

Verschillende interpretaties krijg je meteen, van die begrippen.


Mijn vraag aan jullie is


Ik merk de laatste tijd twijfel bij mijzelf


Waar hoort twijfel

De twijfel is. Doe ik het wel goed, zoals ik het doe ?

[Bodhiboom]

Twijfel kan een heilzame werking hebben als het in beperkte mate opkomt. Het kan je aansporen om dingen beter te gaan begrijpen, om te gaan onderzoeken.

Als je echter teveel twijfelt of merkt dat je overal aan gaat twijfelen, dan word twijfel zelf een hindernis, en dan is het beter om aandacht te geven aan dingen die vertrouwen inboezemen.

[marcel]

De twijfel is. Doe ik het wel goed, zoals ik het doe ?

je bedoelt: onder welke van de drie?

zoals ik je lees: onder geen van de drie.

jouw twijfel lijkt me eerder
onderdeel van het pad.

Dat zou dan aansluiten bij deel 1 van het antwoord van BB.

[bolletje]

Hmmm, ok


Het is meer als in

Twijfel over mijn eigen handelen. Ik leef een beetje onconventioneel. Daar koos ik altijd al voor.

Maar af en toe twijfel ik erover en denk ik, moet ik niet 'normaal' worden. Of ietsje normaler. Kan ik wel 'normaal' zijn ? Wat is dat voor mij, normaal zijn ?

Dit is zo'n typisch Sartre dilemma. Je kiest om onconventioneel te zijn ? Sta er dan achter ! Zou Sartre zeggen. Of verander het anders. We zijn zonder excuus. En ik ben het met de vogel eens.

Maar af en toe komt er een schemering van twijfel over mij heen.

Geen twijfel over de boeddhistische leer ofzo. Twijfel over mijn keuzes. Volgens Sartre is die angst, dat onbehagen heel logisch. We moeten kiezen en dat maakt ons bang. Want we zijn zonder excuus als het niet loopt zoals we hopen dat het loopt. Dat ervaar ik dan nu.

Je kent dit toch wel ? Ik leef het zoals ik het wil en het voelt goed. Of, doe ik het wel goed, zoals ik het doe ? Moet het roer niet om ? Is het genoeg ?

Soms heb ik die twijfel

En ik vroeg me af, waar hoort dat in het boeddhistische pantheon thuis ? Is het een 'vergif' ? Blijkbaar niet, want Boeddha noemt het niet als 'vergif'

Misschien is het ook wel goed. Een soort reality check. Wat doe je nu en kan het anders en moet het anders ?