Beste leden van dit forum en al wie meeleest (en het forum als lid eventueel al verlaten heeft),
Het forum is blijkbaar niet meer zo aangenaam voor vele leden hier en een aantal hebben het forum al verlaten.
En ik heb zo het gevoel dat dit wel wat te maken heeft met o.a. mijn bijdragen.
Het is nooit mijn bedoeling geweest leden hier weg te jagen of hier mede toe bij te dragen. Zoals ik vroeger al heb laten weten, aprecieer ik dit forum enorm en zou er dan ook willen toe bijdragen dat het een aangename plaats blijft voor velen.
Waar te beginnen?
Ik begrijp dat ik nogal veel herhaal en dat ik nogal sterk de nadruk leg op, wat men in het Theravada het bovenwereldlijke pad noemt, en ook op diepgaand zelfonderzoek, en op het radicaal doorzien van de gerichtheid op het zelf.
Ik begrijp ook dat ik nogal direct schrijf en daarbij nogal sterk verwoord wat voor mij helder is, zonder daarbij te vermelden dat dit daarom niet zomaar ook automatisch al impact heeft op mijn doen en laten als mens, waardoor het de indruk geeft dat wat ik verwoord ook al is doorgedrongen tot mijn doen en laten, wat op zijn beurt weer de indruk geeft dat ik verder zou staan of waardiger zou zijn dan een ander. Voor alle duidelijkheid dat is dus geenzins het geval!
Ik heb nogal sterk de neiging om fel te reageren als hetgeen ik dan schrijf tot iets gemaakt wordt wat ik helemaal niet bedoel. Ik heb er moeite mee dat het nogal snel wordt gegoten in de stereotiepe gietvormen, die blijkbaar overal op internet zijn te vinden, en die dat wat ik probeer te delen dan in deze vakjes gaan proberen proppen, zoals daar zijn: nihilisme; ontkennen van het bestaan en de menselijke ervaring; oppervlakkig psychologisch zelfonderzoek; zelfkennis; boekenkennis; liefdeloze, koude onverschilligheid; bijzondere, verheven toestanden, ... Ik heb er moeite mee, omdat hetgeen ik gewoon wil delen of aanwijzen hierdoor helemaal anders wordt ingekleurd, en daardoor tot zelfs een soort anti-reclame wordt gemaakt voor bepaalde stromingen of voor het diepgaan zelfonderzoek op zich. Dit geeft geen helderheid over de materie, maar juist heel wat vertroebeling en daarop val ik dan snel in herhaling en herhaling van wat ik ervoor al allemaal geshreven heb om aan te geven dat het echt niet in die vakjes te krijgen is.
Dit alles blijkt echter niet bevordelijk te zijn voor een open communicatie en uitwisseling. Dat is nu wel heel erg duidelijk geworden.
Ik ben bereid te leren hoe dan wel bevorderlijk te zijn en dit medium hier, waarin er zoveel non-verbale context mist en daardoor zeer snel aanleiding geeft tot inkleuruing (ook van de motieven van de boodschapper én voor alle duidelijkheid: mijn eigen vertekeningen en inkleuringen van jullie schrijven en motieven incluis), met al zijn haken en ogen te nemen zoals het is en er toch het beste van te maken, niet te snel in felheid te vervallen.
Ik weet niet of ik hierin kan slagen, zoals ik al schreef, wat helder is (dat het niet echt gaat om mij, mijn, mijn zelf) wil daarom nog niet zeggen dat het reageren en verdedigen vanuit dat zelf daarmee dan ook al is doorbroken. Die gerichtheid op het zelf en wat voor 'mij' belangrijk is en verdediging uitlokt, speelt bij mij net zo sterk als bij eendert wie.
Maar als het feit dat sommige zaken helder zijn voor mij een doorn in het oog is voor anderen, een gevoel van meerwaardigheid t.o.v. minderwaardigheid oproepen, of gewoon erg storend over komen en blijven over komen voor leden hier, dan denk ik dat we in een padstelling ziiten, want wat helder is, kan ik echt niet meer opzij schuiven, dat lukt gewoon niet en hoeft mijn inziens ook helemaal niet te lukken. Ik kan er alleen maar meer en meer van uit gaan dat het daarom niet belangrijk hoeft te zijn voor anderen, en dat anderen zefs tot heel andere helderheden kunnen komen. Maar verder dan dat zal het niet geraken.
Ik hoop ook dat hetgeen zich hier voordoet, en soms erg onaangename toestanden geeft, als een oefenterrein kan gezien worden om die onaangename toestanden en wat het met ons doet beter in zicht te krijgen. Ik weet het, dat is niet iets waar iedereen zomaar voor kiest bij het frekwenteren van een forum, maar het is wel één van de mogelijkheden die zo'n forum biedt, en, geef toe, toch ééntje die nogal sterk past in het onderwerp van dit forum. Er valt nog heel wat te oefenen, door mij, door iedereen hier vermoed ik, en dat is gewoon ok. Ook vallen en opstaan is ok. Ik grijp mijn kans! Jullie hopelijk ook, en zoniet, geef 'het' misschien gewoon nog een kans. Als we snel genoeg aan de alermbel trekken, kunnen we misschien heel wat onaangename toestanden in de kiem smoren. Let's try it?
